Szwecja wesprze Ukrainę artylerią nowej generacji

Ukraina otrzymała od Szwecji dotychczas łącznie 8 armatohaubic Archer. Pojazdy te trafiły na wyposażenie 45. Samodzielnej Brygady Artylerii, która wcześniej korzystała m.in. z ciągnionych M777. Ich głównym zastosowaniem jest prowadzenie ognia kontrbateryjnego, w którym mają sprawdzać się bardzo dobrze z racji m.in. na dużą mobilność oraz donośność. Teraz szwedzki minister obrony Pål Jonson ogłosił, że w ramach 18 pakietu wsparcia wojskowego Ukraina otrzyma dodatkowe 18 armatohaubic Archer oraz następne 5 artyleryjskich radarów ARTHUR (przynajmniej 3 tego typu konstrukcje do Kijowa trafiły od Brytyjczyków i Norwegów).

Przekazane Ukrainie radary oraz armatohaubice będą nowe i ich dostawy mają odbywać się odpowiednio w tym, oraz przyszłym roku. W przypadku Archera oznacza to, że prawdopodobnie będzie on przedstawiał tożsamy wariant z tym zamówionym jesienią 2023 roku przez Szwedów. Odznacza się on m.in. zastosowaniem nowego podwozia w postaci samochodu ciężarowego RMMV HX2. Tym samym linie produkcyjne będą musiały zrealizować zamówienie na odpowiednio 48 oraz 18 Łuczników, co rodzi pytanie o ewentualne wydłużenie dostaw dla Szwecji kosztem wytworzenia ich priorytetowo dla Ukrainy.

Ukraińcy cenią szwedzką artylerię

Szwedzkie armatohaubice są bardzo cenione przez Ukraińców. Podobnie jak polski Krab i francuski CAESAR także Archer jest uznawany za działo bardzo celne. Według doniesień jest też „wszystkożerny”, tj. może bez kłopotu korzystać z wielu typów pocisków (tego samego nie można powiedzieć o ładunkach miotających, bo automat ładowania nie załaduje choćby starszego typu ładunków woreczkowych). Jednym ze źródeł tej właściwości może być nadwymiarowa komora nabojowa, której objętość wynosi 25 litrów (standardem NATO jest komora 23-litrowa). Jak dotąd w wyniku walk uszkodzone miały zostać dwa takie pojazdy. Jeden z nich otrzymał trafienie prosto w moduł uzbrojenia.

Archer to 155 mm armatohaubica samobieżna na podwoziu kołowym. Uzbrojenie główne powstało na bazie wersji rozwojowej ciągnionego systemu FH 77B. Armatohaubica o nazwie FH 77BW posiada lufę o długości 52 kalibrów (ok. 8 metrów). Według producenta Archer może strzelać pociskami samonaprowadzającymi do zwalczania pojazdów opancerzonych BONUS na odległość do 35 km, amunicją konwencjonalną z gazogeneratorem dennym do 40 km, a amunicją precyzyjnego rażenia M982 Excalibur na ponad 50 km. Zautomatyzowane magazyny amunicji mogą pomieścić różne typy pocisków i modułowych ładunków miotających. Archer jest wyposażony w cyfrowy system dowodzenia, kontroli i kierowania ogniem. Haubicę można transportować drogą lotniczą na pokładzie samolotu transportowego Airbus A400M.

Operatorzy kontrolują wszystkie podsystemy haubicy z opancerzonej kabiny. Czas od zajęcia stanowiska ogniowego do oddania pierwszego strzału wynosi zaledwie 20 sekund. Po wykonaniu zadania ogniowego Archer jest w stanie przejść do położenia marszowego w ciągu kolejnych 20 sekund. W mniej niż dwie minuty Archer może wystrzelić sześć pocisków i przemieścić się na nowe stanowisko ogniowe. Przez cały ten czas załoga pozostaje pod pancerzem, opuszczając pojazd wyłącznie w celu uzupełnienia amunicji (pojemność magazynów wynosi 21 pocisków i kompletów modułowych ładunków miotających). Jak dotąd do systemu Archer dostosowano dwa typy podwozia: wozidło przegubowe Volvo A30E w układzie 6x6 oraz klasyczną ciężarówkę RMMV HX2 z napędem 8x8.