Ukraina: artyleryjski "Łucznik" trafiony. Co z załogą?

Ukraina otrzymała od Szwecji łącznie 8 kołowych armatohaubic Archer, z czego dotychczas (licząc poniższy przykład) uszkodzone zostały 2 egzemplarze. W przypadku najnowszej straty widzimy, że otrzymał on trafienie nieokreślonym typem efektora (Lancet lub dron FPV?) w moduł artyleryjski znajdujący się na końcu pojazdu. Jak widzimy, uszkodzenia dotyczą tylko porażonego miejsca, załoga znajdująca się w opancerzonej kabinie nie odniosła poważnych obrażeń. W magazynie amunicyjnym najpewniej nie było już amunicji i ładunków miotających lub były to śladowe ilości. Niewykluczone, że nawet gdyby się ona tam znajdowała, to szanse przeżycia załogi byłyby znacznie większe, niż ma to miejsce w przypadku artylerii z nieizolowanymi magazynami amunicji jak np. M109 lub 2S19 Msta-S.

Podobnie jak na pozostałych Łucznikach, tak i ten został wyposażony w multispektralne pokrycie maskujące Saab Barracuda. To zwiększa szanse przeżycia na nasyconym bezpilotowcami polu walki. Archery trafiły na wyposażenie 45. Samodzielnej Brygady Artylerii, która dotychczas wykorzystywała m.in. ciągnione M777. Szwedzkie systemy artyleryjskie są bardzo cenione przez Ukraińców z wielu względów. Podobnie jak Krab także Archer ma być stworzeniem „wszystkożernym”, które może korzystać z różnego typu pocisków oraz modułowych ładunków miotających bez ryzyka awarii. Można przypuszczać, że jednym ze źródeł tej właściwości może być komora nabojowa, której objętość wynosi 25 litrów (standardem NATO jest komora 23-litrowa).

Archer to 155 mm armatohaubica samobieżna na podwoziu kołowym. Uzbrojenie główne powstało na bazie wersji rozwojowej ciągnionego systemu FH 77B. Armatohaubica o nazwie FH 77BW posiada lufę o długości 52 kalibrów (ok. 8 metrów). Według producenta Archer może strzelać pociskami samonaprowadzającymi do zwalczania pojazdów opancerzonych BONUS na odległość do 35 km, amunicją konwencjonalną z gazogeneratorem dennym do 40 km, a amunicją precyzyjnego rażenia M982 Excalibur na ponad 50 km. Zautomatyzowane magazyny amunicji mogą pomieścić różne typy pocisków i modułowych ładunków miotających. Archer jest wyposażony w cyfrowy system dowodzenia, kontroli i kierowania ogniem. Haubicę można transportować drogą lotniczą na pokładzie samolotu transportowego Airbus A400M.

Operatorzy kontrolują wszystkie podsystemy haubicy z opancerzonej kabiny. Czas od zajęcia stanowiska ogniowego do oddania pierwszego strzału wynosi zaledwie 20 sekund. Po wykonaniu zadania ogniowego Archer jest w stanie przejść do położenia marszowego w ciągu kolejnych 20 sekund. W mniej niż dwie minuty Archer może wystrzelić sześć pocisków i przemieścić się na nowe stanowisko ogniowe. Przez cały ten czas załoga pozostaje pod pancerzem, opuszczając pojazd wyłącznie w celu uzupełnienia amunicji (pojemność magazynów wynosi 21 pocisków i kompletów modułowych ładunków miotających). Jak dotąd do systemu Archer dostosowano dwa typy podwozia: wozidło przegubowe Volvo A30E w układzie 6x6 oraz klasyczną ciężarówkę RMMV HX2 z napędem 8x8. Obecnie jest on używany przez Wielką Brytanię, Ukrainę oraz Szwecję.