Indie zamawiają dodatkowe K9

Indyjska armia posiada obecnie 100 sztuk armatohaubic K9 Vajra-T będących lokalną odmianą dobrze znanej i popularnej południowokoreańskiej K9A1. Informacje dotyczące pozyskania przez ten kraj kolejnych 100-200 egzemplarzy pojawiają się w mediach od ponad dwóch lat, wskazując na podpisanie odpowiedniej umowy „już niedługo”, co jednak nie następowało. Na koniec grudnia 2024 roku ta mała telenowela zakończyła się zawarciem kontraktu na pozyskanie nieokreślonej liczby K9 Vajra-T (mówi się o 100 sztukach) przez indyjskie ministerstwo obrony od lokalnego przedsiębiorstwa Larsen & Toubro (L&T) odpowiedzialnego za ich produkcję.

Rodzimy przemysł ma mieć udział w 50% wartości kontraktu i 80% pod względem komponentów zgodnie z polityką kraju dotyczącą jak największej lokalizacji produkcji uzbrojenia. Wartość podpisanej umowy określono na około 888 mln USD i jej realizacja ma zająć cztery lata. Jest ona kolejnym krokiem w celu unowocześnienia tamtejszych jednostek artylerii, które aktualnie wykorzystują przede wszystkim rozwiązania ciągnione w kalibrze 105/130/155 mm. Według założeń indyjska armia chce na ten moment posiadać przynajmniej 300 sztuk artylerii samobieżnej, zatem można spodziewać się dokupienia w przyszłości przynajmniej kolejnych 100 sztuk.

Indyjska odmiana K9 cechuje się dostosowaniem do zróżnicowanych warunków terenowych jak np. obszary górskie i tropikalne poprzez m.in. wymianę części podzespołów bazowych na te bardziej adekwatne do klimatu. Dla tej wersji opracowano także specjalne zestawy do ich służby w rejonach wysokogórskich, w skład których wchodzą odmienne oleje i smary oraz ulepszone układy grzewcze.

K9 Thunder to południowokoreańska armatohaubica samobieżna zaprojektowana przez koncern Samsung Techwin (dziś Hanwha Aerospace) na potrzeby Sił Zbrojnych Republiki Korei. Załoga składa się z pięciu osób: dowódcy, działonowego, ładowniczego, pomocnika ładowniczego i kierowcy. Uzbrojenie główne stanowi haubica kalibru 155 mm z lufą o długości 52 kalibrów, którą umieszczono w obrotowej wieży. Przy wykorzystaniu pocisku z gazogeneratorem dennym donośność wynosi 40 km, podczas gdy z amunicją specjalną wartość ta może wynieść ponad 50 km . Zapas amunicji wynosi 48 kompletów pocisków i ładunków miotających. Napęd stanowi produkowany na licencji silnik wysokoprężny MTU MT 881 Ka-500 o mocy 1000 KM, który przy masie 47 ton zapewnia prędkość maksymalną 67 km/h i zasięg 480 km. Obecnie są one używane przez takie kraje jak Korea Południowa, Polska, Indie, Norwegia, Estonia, Egipt, Finlandia a w przyszłości także Rumunia.