Wielka Brytania kupuje nową artylerię. Zwycięstwo Niemiec

Decyzja ta oznacza zakończenie fazy analitycznej programu Mobile Fires Platform, którego celem było wyłonienie następcy gąsienicowych armatohaubic AS90. British Army obecnie posiada kilkadziesiąt egzemplarzy tych ostatnich, a w zależności od źródła ich flota liczy od 50 do 80 sztuk. Podstawowym problemem AS90 są poważne trudności głównego użytkownika w pozyskiwaniu części zamiennych, czego efektem jest kanibalizacja części wozów, by utrzymać pozostałe w służbie. Ostatni ze 179 egzemplarzy AS90 opuścił fabrykę Vickersa w Barrow-in-Furness w 1995 roku.

Wśród kandydatów na następcę AS90 wymieniono również południowokoreańską armatohaubicę K9A2 oraz brytyjsko-szwedzkiego Archera. Wydawało się, że szanse tego ostatniego znacząco wzrosły po pozyskaniu 14 używanych egzemplarzy ze Szwecji w charakterze zdolności pomostowej. Obecnie nie wiadomo, co się z nimi stanie, gdyż po przekazaniu Ukraińcom 32 sztuk AS90 w artylerii British Army powstały poważne braki sprzętowe. O naznaczonym nagłymi zwrotami akcji postępowaniu na następcę wysłużonych AS90 pisałem w styczniu.

Jak dotąd nie podano wielu informacji o brytyjskim zakupie RCH 155. Wdrożenie do British Army odbędzie się we współpracy z Bundeswehrą, która również planuje pozyskanie tego systemu dla jednostek zmotoryzowanych. Złożenie zamówienia przez obu partnerów powinno przyczynić się do redukcji ceny jednostkowej RCH. Niemcy przeznaczyli na ten cel kwotę 1,3-1,4 mld euro, co ma pozwolić na zakup raptem 50 pojazdów. Problem w tym, że według planów Bundeswehra powinna posiadać… 168 sztuk takich armatohaubic. Biorąc pod uwagę obecną liczebność AS90, można przypuszczać, że Brytyjczycy podpiszą umowę na dostawę między 50 a 100 egzemplarzy.

W budowę pojazdów mają być zaangażowane przedsiębiorstwa z obu państw, co ma zaowocować powstaniem ponad 100 dodatkowych miejsc pracy. Brytyjskie Boxery powstają w fabryce Rheinmetall BAE Systems Land (RBSL) w Telford. Warto dodać, że pierwszym zamówieniem na „artyleryjskiego Boxera” było 36 egzemplarzy kupionych przez Berlin w charakterze pomocy wojskowej dla Ukrainy. Ten ruch umożliwił rozpoczęcie przygotowań do produkcji seryjnej pojazdu.

RCH 155 to artyleryjski zdalnie sterowany moduł uzbrojenia osadzony na podwoziu kołowego transportera opancerzonego Boxer. System wieżowy bazuje na wielu rozwiązaniach wypracowanych na potrzeby Panzerhaubitze 2000, z identycznym uzbrojeniem głównym włącznie. Dzięki temu RCH 155 legitymuje się donośnością zbliżoną do gąsienicowego kuzyna. Strzelając standardową amunicją z gazogeneratorem dennym trafi w cel oddalony o ponad 40 km. Korzystając z amunicji specjalnej, np. pocisków M982 Excalibur lub M2005 V-LAP, wartość ta może wynieść nawet ponad 50 km. Moduł wieżowy jest całkowicie zautomatyzowany, a dwuosobowa załoga przebywa w kadłubie pojazdu. Szybkostrzelność teoretyczna wynosi 9 strzałów na minutę. Zapas amunicji to 30 pocisków i 144 modułowe ładunki miotające.

Jednostkę napędową stanowi silnik MTU V8 199 TE21 o mocy 815 KM, który umożliwia Boxerowi osiągnięcie 100 km/h. Z pełnym zapasem paliwa wóz przejedzie około 700 km. Moduł wieżowy RCH 155 również zostać osadzony na innym podwoziu. Przykładowo, Szwajcarii oferowany jest wariant na bazie wydłużonego KTO Piranha V.