Niemiecka artyleria w kręgu zainteresowań USA?

Informację o zainteresowaniu US Army niemiecką konstrukcją podał serwis ArmyRecognition w artykule dotyczącym planów koncernu Rheinmetall na jej sprzedaż w najbliższych latach. Zakłada ona zysk na poziomie nawet 15 mld dolarów w ciągu następnych 10 lat ze sprzedaży tylko tej kołowej artylerii, którą dotychczas zamówiła oficjalnie jedynie Ukraina (oraz nieoficjalnie Katar). Oprócz niej na pozyskanie RCH 155 zdecydowała się Wielka Brytania w kooperacji z Niemcami (chociaż dotychczas brak nawet umowy ramowej w tej kwestii). Jej zakup rozważa także m.in. Szwajcaria oraz według doniesień rozważa to Hiszpania.

Ze sprawą zainteresowania USA niemiecką konstrukcją łączony się fakt nabycia przez Rheinmetall AG wszystkich udziałów w firmie Loc Performance Products LLC, z siedzibą w Plymouth w stanie Michigan, specjalizującej się w produkcji komponentów do pojazdów. Wartość tego zakupu określono na 950 mln dolarów i pozwoli on na większy udział niemieckiego koncernu zbrojeniowego w programach dla armii amerykańskiej. Niewykluczone, że w przypadku wyboru RCH 155 przez US Army, byłby on produkowany właśnie przez ten zakład.

Informacja ta oznacza najpewniej dodanie już kolejnego kołowego systemu artylerii do puli rozwiązań rozważanych przez US Army. Chciała ona pozyskać samobieżną artylerię o trakcji kołowej, w celu zastąpienia części obecnie używanych haubic ciągnionych M119 kal. 105 mm oraz M777A2 kal. 155 mm w bateriach artylerii lufowej wykorzystywanej przez lekkie i średnie brygadowe zespoły bojowe Infantry Brigade Combat Team (IBCT) i Stryker Brigade Combat Team (SBCT). W ramach tego projektu testom poddano takie konstrukcje jak m.in. francuskiego CAESAR-a, izraelskiego ATMOS-a, amerykańskiego Brutusa, brytyjsko-szwedzkiego Archera, czy nawet serbską Norę B52. Program z czasem został zmodyfikowany i nie wiadomo, czy zostanie zrealizowany w najbliższej przyszłości.

RCH 155 to artyleryjski zdalnie sterowany moduł uzbrojenia osadzony na podwoziu kołowego transportera opancerzonego Boxer. System wieżowy bazuje na wielu rozwiązaniach wypracowanych na potrzeby Panzerhaubitze 2000, z identycznym uzbrojeniem głównym włącznie. Dzięki temu RCH 155 legitymuje się donośnością zbliżoną do gąsienicowego kuzyna. Strzelając standardową amunicją z gazogeneratorem dennym trafi w cel oddalony o ponad 40 km. Korzystając z amunicji specjalnej, np. pocisków M982 Excalibur lub M2005 V-LAP, wartość ta może wynieść nawet ponad 50 km. Moduł wieżowy jest całkowicie zautomatyzowany, a dwuosobowa załoga przebywa w kadłubie pojazdu. Szybkostrzelność teoretyczna wynosi dziewięć strzałów na minutę. Zapas amunicji to 30 pocisków i 144 modułowe ładunki miotające.

Jednostkę napędową stanowi silnik MTU V8 199 TE21 o mocy 815 KM, który umożliwia Boxerowi osiągnięcie 100 km/h. Z pełnym zapasem paliwa wóz przejedzie około 700 km. Moduł wieżowy RCH 155 również zostać osadzony na innym podwoziu. Przykładowo, Szwajcarii oferowany jest wariant na bazie wydłużonego KTO Piranha V.