Niderlandy planują budowę fregat rakietowych nowego pokolenia

Największe okręty bojowe marynarki wojennej Niderlandów

Cztery fregaty obrony przeciwlotniczej i dowodzenia (Luchtverdedigings- en CommandoFregat – LCF) typu De Zeven Provinciën weszły do służby w latach 2002-2005. Zaprojektowano je przede wszystkim do wykrywania i zwalczania celów powietrznych. W tym celu wyposażone zostały w odpowiedni zestaw czujników i systemów uzbrojenia.

Wyróżnikiem tych okrętów, wpływającym również na ich wygląd zewnętrzny, jest zamontowanie dwóch zaawansowanych systemów radiolokacyjnych. Jest to wielofunkcyjna trójwspółrzędna stacja radiolokacyjna z przeszukiwaniem elektronicznym APAR (Active Phased Array Radar) oraz trójwspółrzędny radar dalekiego zasięgu SMART-L (Signaal Multibeam Acquisition Radar for Targeting-L band) oba zaprojektowane i wyprodukowane przez firmę Thales Netherlands.

Radar APAR umieszczony został na przednim maszcie i wykorzystuje cztery stałe anteny ścianowe. Każda z anten zawiera 3424 aktywne elementy nadawczo-odbiorcze. System ten jest w stanie namierzać wiele celów jednocześnie, naprowadzać na nie rakiety, nie przerywając przy tym przeszukiwania przestrzeni. Radar ten może być także wykorzystywany do kierowania ogniem artylerii okrętowej, wykrywania emisji elektromagnetycznych i generowania zakłóceń, jak też mapowania obszarów nadbrzeżnych.

Uzupełnieniem stacji radiolokacyjnej APAR jest trójwspółrzędny radar dalekiego zasięgu SMART-L. Jest to wielowiązkowy radar impulsowo-dopplerowski o zasięgu do 400 km, dający pokrycie w pionie do 70º. Jest w stanie śledzić do 1000 celów powietrznych oraz 100 celów morskich, 32 cele generujące zakłócenia, a nawet pociski balistyczne na dużych wysokościach.

Wykryte przez urządzenia radarowe cele powietrzne mogą być zwalczane głownie dzięki 40-komorowej pionowej wyrzutni rakiet (VLS) Mk 41 Mod. 9 mieszczącej standardowo 32 pociski dalekiego zasięgu Standard SM-2 Block IIIA i 32 pociski krótkiego zasięgu RIM 162B Evolved Sea Sparrow (ESSM), te ostatnie po cztery w jednej komorze.

Plany dotyczące następców

Niderlandzki rząd podkreślił, że w ramach realizacji programu budowy nowej generacji dużych fregat rakietowych zamierza ściśle współpracować z holenderskim przemysłem. Oczekuje się, że główną rolę odegra tu grupa stoczniowa Damen oraz lokalny oddział francuskiego koncernu zbrojeniowego Thales, który prawdopodobnie dostarczy radary i systemy naprowadzania pocisków rakietowych. „Wzmocni to holenderski przemysł obronny i przyczyni się do strategicznej autonomii Europy” – powiedział m.in. minister obrony Królestwa Niderlandów Christoph van der Maat.

Zgodnie z zatwierdzonym planem pierwszy okręt nowego pokolenia wejdzie do służby do 2036 r., a ostatni w 2041 r. Rząd Niderlandów zapowiedział również zaangażowanie w program innych państw tj. Danii, Niemiec i Norwegii, które również rozważają pozyskanie nowych fregat. Wspólny zakup jednostek tej klasy ma znacznie obniżyć koszty ich budowy i utrzymania.

Uruchomienie tego programu jest pokłosiem obecnej sytuacji międzynarodowej. Holandia o po wielu latach cięć budżetu obronnego, od dwóch lat zwiększa swoje wydatki na ten cel. W 2024 r. wydatki na wojsko mają wynieść około 21 mld euro, a w przyszłym roku mają wzrosnąć do 2% PKB, co stanowi minimum uzgodnione przez państwa członkowskie NATO.