Holandia modernizuje flotę. Od fregat do okrętów wsparcia

Holenderska minister obrony Barbara Visser poinformowała parlament o najbliższych planach w odniesieniu do modernizacji floty nawodnej. W pierwszej kolejności wskazała na konieczność wymiany dwóch ostatnich, pozostających w linii fregat typu Karel Doorman: HNLMS „Van Amstel” i HNLMS „Van Speijk”, które zbliżają się już do końca swojego życia operacyjnego. Ujawniono przy tym oficjalną ocenę, że obie te jednostki wprowadzone do służby kolejno w 1993 r. i 1995 r., „coraz gorzej radzą sobie z obecnymi i przyszłymi zagrożeniami, ich systemy są przestarzałe, a części w starej technologii stają się trudne do uzyskania, co pociąga za sobą nieproporcjonalnie wysokie koszty utrzymania”.

Holendrzy uzasadniając swoje plany wskazywali, że okręty klasy fregata „są szkieletem marynarki wojennej” i dlatego muszą spełniać wszelkie, nowoczesne wezwania. Sprawa jest o tyle pilna, że starzejące się jednostki typu Karel Doorman są przeznaczone przede wszystkim do zwalczania okrętów podwodnych (ZOP), a w tej dziedzinie w NATO widać bardzo wyraźne opóźnienie. Zupełnie inaczej jest w przypadku fregat przeciwlotniczych. W holenderskiej marynarce wojennej są to bowiem cztery nowoczesne fregaty typu De Zeven Provinciën, których jeszcze przez co najmniej piętnaście lat nie trzeba będzie wymieniać.

Zakłada się, że nowe okręty ZOP poza swoimi głównymi zadaniami mają być jeszcze przygotowane do wykonywania takich misji jak: zwalczanie piractwa, terroryzmu, przemytu oraz pomoc humanitarna – np. w przypadku klęsk żywiołowych.

Budowa fregat ma trwać około siedmiu lat. Dlatego przypuszcza się, że pierwsza taka jednostka będzie gotowa około 2025 roku. Realizacja projektu zostanie zlecona stoczni Damen Schelde Naval Shipbuilding, należącej do holenderskiej grupy stoczniowej Damen, która jeżeli chodzi o systemy elektroniczne ma ściśle współpracować z firmą Thales Netherlands. Przy czym zadanie będzie realizowane zarówno dla sił morskich Holandii, jak i Belgii.

Zupełnie inaczej ma przebiegać program budowy sześciu okrętów przeciwminowych oraz jednego okrętu wsparcia bojowego. Tutaj liderem ma być Belgia i to ona będzie np. miała główne zdanie w projektowaniu nowych jednostek pływających do zwalczania min. W przypadku okrętów przeciwminowych w Holandii, to mają one zastąpić sześć starzejących się coraz bardziej niszczycieli min typu Alkmaar (Tripartite). Są to bowiem jednostki, których projekt powstał jeszcze na początku lat osiemdziesiątych.

Dodatkowo na Zachodzie zmienia się sama taktyka działań przeciwminowych, która zakłada obecnie odsunięcie okrętów załogowych od rejonów zagrożonych i kierowanie na taki akwen systemów bezzałogowych, i to zarówno zdalnie sterowanych jak i działających autonomicznie. W ten sposób rola okrętu ogranicza się tak naprawdę tylko do platformy bazowej dla dronów – w tym dla systemów powietrznych. Sam projekt ma być zrealizowany w taki sposób, by nowe jednostki, wraz ze współpracującymi z nimi systemami, były wprowadzanie w latach 2025-2030.

Ostatnią zapowiedzianą w Holandii jednostką jest okręt wsparcia bojowego CSS (Combat Support Ship). Ma on wspomóc jedyny okręt wsparcia działań logistycznych JLSS (joint logistic suport ship) w holenderskich siłach morskich HNLMS „Karel Doorman”. Potrzeby w tej dziedzinie są tak duże, że zdecydowano się na ekspresowe tempo i nowy CSS ma się pojawić już około 2023 roku. Będzie on się tym różnił od HNLMS „Karel Doorman”, że ma mieć większe możliwości zaopatrywania jednostek pływających na morzu, co zwiększy czas pobytu okrętów bojowych na morzu bez konieczności zawijania do portów. CSS ma być zbudowany na bazie takiego samego projektu jak JSS i być podobnie wyposażony, jednak będzie nieco mniejszy.