Reklama

Siły zbrojne

Brytyjczycy ćwiczą z nową artylerią

Brytyjska armatohaubica Archer należąca do 19. Pułk Artylerii Królewskiej „Szkockich Artylerzystów”.
Brytyjska armatohaubica Archer należąca do 19. Pułk Artylerii Królewskiej „Szkockich Artylerzystów”.
Autor. 19th Regiment Royal Artillery - The Scottish Gunners/Facebook

Brytyjscy artylerzyści z 19. Pułk Królewskiej Artylerii wzięli udział w ćwiczeniach Scorpion Longbow, które były tym samym debiutem skompletowanych niedawno kołowych armatohaubic Archer w British Army.

W lipcowych ćwiczeniach udział wziął 19. Pułk Królewskiej Artylerii Wielkiej Brytanii, a dokładnie 5. oraz 127. Bateria wykorzystująca od niedawna pozyskane od Szwecji kołowe armatohaubice Archer. Jak widzimy, część z nich posiada zdalnie sterowany moduły uzbrojenia w pustynnym kamuflażu, wskazując na doposażenie poza umową kupna. Tym samym ćwiczenia te były swoistym symbolem przejścia części artylerzystów na nowszy sprzęt po wycofanych gąsienicowych AS-90. Pozwoliły one żołnierzom na lepsze zapoznanie się ze sprzętem oraz współpracę w jego wykorzystaniu (chociaż nie zostały najpewniej przeprowadzone strzelania z Archerów).

Obok wspomnianych jednostek udział wzięli także artylerzyści z 28/143. Baterii, którzy obsługiwali ciągnione haubice L118 (tutaj już przeprowadzono strzelania). Wielka Brytania kupiła od Szwecji 14 samobieżnych armatohaubic Archer jako zastąpienie 32 przekazanych Ukrainie gąsienicowych haubic AS-90. Pierwsze egzemplarze dotarły jesienią zeszłego roku i już po paru miesiącach pierwsze załogi zakończyły szkolenie z ich obsługi pod okiem specjalistów ze Szwedzkiej Szkoły Artylerii. Do końca lipca tego roku dostarczono pozostałe 10 sztuk wraz z 13 wozami amunicyjnymi.

Reklama

Problemem w całej sytuacji jest fakt, że Wielka Brytania z czasem przekazała Ukrainie kolejne AS-90 (obecnie mowa o 66-68 egzemplarzach oraz 12 pojazdach jako źródło części zamiennych) doprowadzając do olbrzymiego ubytku w sprzęcie u swoich artylerzystów. Obecnie z posiadanych do niedawna w aktywnej służbie 80 wozów pozostało najpewniej około 32 haubic (jeżeli nie mniej), a ich następca w postaci wybranego RCH 155 pojawi się dopiero za kilka lat. Tym samym proces szkolenia artylerii będzie przez najbliższe lata opierać się na 14 Archerach oraz ciągnionych haubicach L118, ponieważ strzelania z AS-90 na terenie Wielkiej Brytanii już nie będą się odbywać.

Czytaj też

Przez to rozważane jest pozyskanie kolejnych 10 Archerów, jednak ich kupno będzie bardzo problematyczne, jeżeli miałby on być w takiej samej konfiguracji jak te już dostarczone. Produkcja systemów na tym podwoziu została zaprzestana, a Szwedzi obecnie posiadają w linii jedynie 24 sztuki, bez zapasu egzemplarzy zmagazynowanych. W przypadku chęci zmiany podwozia np. na tożsame z tym kupowanym przez Szwecję problemem będzie zarezerwowanie obecnych mocy produkcyjnych na potrzebę zamówienia dla Sztokholmu, zatem dostawy mogłyby zostać zrealizowane dopiero za kilka lat (nawet przy ustąpieniu części slotów przez Szwecję).

Reklama

Archer to 155 mm armatohaubica samobieżna na podwoziu kołowym. Uzbrojenie główne powstało na bazie wersji rozwojowej ciągnionego systemu FH 77B. Armatohaubica o nazwie FH 77BW posiada lufę o długości 52 kalibrów (ok. 8 metrów). Według producenta Archer może strzelać pociskami samonaprowadzającymi do zwalczania pojazdów opancerzonych BONUS na odległość do 35 km, amunicją konwencjonalną z gazogeneratorem dennym do 40 km, a amunicją precyzyjnego rażenia M982 Excalibur na ponad 50 km. Zautomatyzowane magazyny amunicji mogą pomieścić różne typy pocisków i modułowych ładunków miotających. Archer jest wyposażony w cyfrowy system dowodzenia, kontroli i kierowania ogniem. Haubicę można transportować drogą lotniczą na pokładzie samolotu transportowego Airbus A400M.

Czytaj też

Operatorzy kontrolują wszystkie podsystemy haubicy z opancerzonej kabiny. Czas od zajęcia stanowiska ogniowego do oddania pierwszego strzału wynosi zaledwie 20 sekund. Po wykonaniu zadania ogniowego Archer jest w stanie przejść do położenia marszowego w ciągu kolejnych 20 sekund. W mniej niż dwie minuty Archer może wystrzelić sześć pocisków i przemieścić się na nowe stanowisko ogniowe. Przez cały ten czas załoga pozostaje pod pancerzem, opuszczając pojazd wyłącznie w celu uzupełnienia amunicji (pojemność magazynów wynosi 21 pocisków i kompletów modułowych ładunków miotających). Jak dotąd do systemu Archer dostosowano dwa typy podwozia: wozidło przegubowe Volvo A30E w układzie 6x6 oraz klasyczną ciężarówkę RMMV HX2 z napędem 8x8. Obecnie ich użytkownikiem jest Wielka Brytania, Szwecja oraz Ukraina.

Brytyjska armatohaubica Archer należąca do 19. Pułk Artylerii Królewskiej „Szkockich Artylerzystów”.
Brytyjska armatohaubica Archer należąca do 19. Pułk Artylerii Królewskiej „Szkockich Artylerzystów”.
Autor. 19th Regiment Royal Artillery - The Scottish Gunners/Facebook
Reklama
Reklama

Komentarze (2)

  1. szczebelek

    Kupili 14 zastępując 60 , ale UK jest gotowe na wojnę 🤣🤣🤣

  2. radziomb

    Wielka Brytania przekaże na 99% wszystkie ok 80 szt swoich haubic AS90 BraveHart na Ukrainę , Szacun :-) Ukraina dostanie z Niemiec jeszcze ok 100 ! w sumie (PancerHaubice 2000, RCH155mm na boxerze, Zuzany) wciągu kilku lat ale jednak. Rosja nie wytrzyma wojny na wyniszczenie, Hitler tez nie wytrzymał. Bo ROsja jest słabsza gospodarczo niż Unia Europejska czy Nato ok 20..25 krotnie. Od 1937 ? była wojna Japońska- Chińska. Gdzie Japonia miała ok 100mln ludzi a Chiny 1 mld. I To Japonia wygrywała. Czyli wniosek że głównie liczy się technika a nie masa "ludzka".

Reklama