Ukraiński Spartanin przeżył zmasowany atak dronów?

Nie jest wiadome, czemu Rosjanie mieli się tak skupić na eliminacji ukraińskiego transportera opancerzonego. Na poniższym filmie widzimy fragmenty rosyjskiego Lanceta, który najwyraźniej chybił celu i rozpadł się na kawałki po zderzeniu z podłożem. Widoczne jest jedynie trafienie w drzwi desantu pojazdu, w wyniku którego strumień kumulacyjny wbił się w ławkę na której siedzą żołnierze. Pojazd jednak był już wtedy opuszczony, ponieważ brak śladów krwi na niej. Niewykluczone, że Rosjanie chcieli po prostu go dobić, ale z pewnych względów (zagłuszarka w pojeździe?) nie potrafili go skutecznie porazić. Ślady na ziemi wokół Spartana mogą potwierdzać wielokrotne chybienie mniejszymi bezzałogowacami kamikaze lub są śladami po odłamkach Lanceta. Ukazuje to, że wcale nie jest tak łatwo zniszczyć pojazd pancerny za pomocą tanich w produkcji dronów kamikaze, a i znacznie mocniejszy Lancet może zawsze chybić.

Pojazd nadaje się do remontu, zatem jeżeli zostanie ściągnięty z pola walki powinien za jakiś czas wrócić do służby. Brytyjskie transportery FV103 (oraz inne wozy wywodzące się z tej rodziny) otrzymały drugie życie na Ukrainie, stając się jednym z popularniejszych środków transportu. Co więcej, są one chwalony przez ukraińskich żołnierzy z racji na swoją niezawodność oraz prostotę użytkowania. Dotychczas na Ukrainę pojechało/pojedzie łącznie ponad 150 pojazdów rodziny FV103/104/105/106/107, a liczba ta może jeszcze wzrosnąć.

FV103 Spartan to gąsienicowy transporter opancerzony z rodziny lekkich opancerzonych pojazdów rozpoznawczych CVR-T, które weszły do służby w armii brytyjskiej w 1978 roku. Kadłub Spartana jest wykonany ze spawanego aluminium, zapewnia załodze ochronę przed pociskami kal. do 14,5 mm w jego przedniej części i przeciwko pociskom przeciwpancernym 7,62 mm z pozostałych stron. Spartan ma trzyosobową załogę (kierowca, dowódca i strzelec) i może przewozić czterech żołnierzy piechoty. Jednostkę napędową stanowi sześciocylindrowy silnik benzynowy Jaguar J60 No 1 Mk 100B o pojemności 4,2 litra i mocy 190 KM. Pojazd może osiągnąć maksymalną prędkość 72 km/h przy maksymalnym zasięgu 480 km.

Lancet-3 to rosyjski bezzałogowiec kamikaze/przeciwpancerny pocisk kierowany klasy NLOS produkowana przez spółkę Zala należącą do koncernu Kałasznikow. Stateczniki sterujące i skrzydła nośne maszyny to dwa układy po cztery stateczniki umieszczone w kształcie spłaszczonej litery X. Przednie i tylne skrzydła mają bardzo zbliżone wymiary. Rozpiętość skrzydeł płatowca wynosi  metr, jego długość to 1,6 m. Masa startowa całego bezzałogowca wynosi 12 kg, z czego 3 kg stanowi głowica bojowa. Napęd stanowi silnik elektryczny, który zapewnia około 40 minut lotu. Lancet może wznieść się do pułapu 5 km, zaś jego prędkość w locie poziomym to 110 km/h (nurkowym nawet 300 km/h). Posiada on głowicę optoelektroniczną z kanałem podczerwieni, pozwalającą na wykrycie celów w nocy.