Kolejna niemiecka pomoc wojskowa dla Ukrainy dostarczona

W najnowszej transzy wojskowej pomocy dostarczonej przez Berlin znalazło się, podobnie jak wcześniej, kilka pojazdów specjalistycznych oraz co bardzo ważne wiele elementów dotyczących systemów obrony powietrznej. Mowa tutaj zarówno o uzupełnieniu stanów amunicyjnych do tego, co obecnie używa Ukraina jak rakiety do IRIS-T SL, czy zestawy Gepard, ale także o przekazaniu nowego wsparcia jak drugi system Skynex. Oprócz tego widzimy dostarczenie m.in. kolejnych kilku tysięcy granatników RGW 90, amunicji różnego typu czy kolejnych bojowych wozów piechoty Marder 1A3.

W najnowszym pakiecie znalazły się m.in.:

• system obrony powietrznej Skynex
• radar obrony powietrznej TRML-4D
• 10 bojowych wozów piechoty Marder 1A3
• most samobieżny Biber,
• pojazd inżynieryjny Pionierpanzer 2A1 Dachs,
• sześć ciągników siodłowych Oshkosh M1070
• 3000 granatników przeciwpancernych RGW 90,
• dziewięć czołgowych trałów przeciwminowych,
• pociski rakietowe do systemu IRIS-T SL
• 18 000 granatów moździerzowych kal. 40 mm do granatników automatycznych,
• 29,638 pocisków APDS-T kal. 35 mm dla zestawów Gepard
• 7500 pocisków artyleryjskich kal. 155 mm,
• amunicja kal. 120 mm do czołgów Leopard 2A6,
• granaty moździerzowe kal. 120 mm

Skynex to system obrony powietrznej opracowany przez niemiecką spółkę Rheinmetall Air Defence i po raz pierwszy publicznie zaprezentowany na paryskich targach Eurosatory 2016. Składa się z bezzałogowego modułu wieżowego Skyranger uzbrojonego w armatę automatyczną Oerlikon Revolver Gun Mk3 kal. 35 mm, systemu dowodzenia i kontroli z głowicą optoelektroniczną Skymaster oraz trójwymiarowej stacji radiolokacyjnej X-TAR3D. Armata z szybkostrzelnością teoretyczną 1050 strz./min. może skutecznie zwalczać szerokie spektrum celów w odległości do 4000 metrów. Z kolei radar może wykrywać cele w zależności od ich typu w odległości od 25 do 55 km. Dzięki temu system może skutecznie zwalczać niewielkie cele typu C-RAM (w tym drony, pociski manewrujące czy pociski moździerzowe), zapewniając kompleksową obronę powietrzną bardzo krótkiego zasięgu.

Skynex umożliwia integrację urządzeń radarowych różnych producentów, co podkreśla jego elastyczność dla potencjalnego klienta. System oferuje również dużą swobodę w zakresie efektorów, umożliwiając integrację wielu różnych zaawansowanych rodzajów broni przeciwlotniczej. Jedynym warunkiem jest posiadanie własnej jednostki śledzącej. Oprócz pojedynczych czujników i efektorów, istniejące systemy obrony powietrznej, takie jak rodziny Skyshield i Skyguard, mogą zostać wbudowane w nową architekturę jako jednostki ogniowe. W oddalonym centrum dowodzenia i kierowania ogniem rozpoznana sytuacja powietrzna jest przedstawiana na mapie wraz z czujnikami i efektorami rozmieszczonymi w terenie, co upraszcza przydzielanie celów dla środków obrony przeciwlotniczej podłączonych do systemu.

Marder 1A3 to modernizacja niemieckiego bojowego wozu piechoty Marder 1. Wariant ten został opracowany przez firmę Rheinmetall na potrzeby Bundeswehry pod koniec lat 80. Uzbrojenie główne stanowi armata automatyczna Rheinmetall MK20 Rh202 kalibru 20 mm. Sprzężono z nią uniwersalny karabin maszynowy MG3 kal. 7,62 mm. Zapas amunicji do armaty wynosi 202 naboje, zaś do kaemu to 5 tys. sztuk amunicji. Do zwalczania celów ciężko opancerzonych wóz może zostać wyposażony w wyrzutnię przeciwpancernych pocisków kierowanych MILAN. Armata nie posiada stabilizacji, jednak wóz jest wyposażony w kamerę termowizyjną.

Pancerz w tym wariancie został pogrubiony względem poprzednich wersji. Z przodu kadłuba zapewnia ochronę przed ostrzałem amunicją podkalibrową typu DM 43 kalibru 20 mm. Jednostkę napędową stanowi silnik MTU MB 833 Ea-500 o mocy 591 KM, który umożliwia rozpędzenie pojazdu do 65 km/h. Obecnie tego typu bojowe wozy piechoty służą w siłach zbrojnych takich krajów jak Niemcy, Grecja, Chile, Indonezja i Jordania, a od niedawna także Ukraina.

Pionierpanzer 2 Dach to niemiecki opancerzony wóz inżynieryjny zaprojektowany przez MaK Maschinenbau (obecnie część odpowiedzialna za pojazdy wojskowe jest własnością Rheinmetall) w latach 80. XX wieku jako następca pojazdów inżynieryjnych Pionierpanzer 1. Pojazdy te powstawały na bazie wcześniejszej wersji oraz wozów zabezpieczenia technicznego Bergepanzer 2 (wszystkie wspomniane konstrukcje tym samym bazują na podwoziu czołgu Leopard 1). Głównym zadaniem tego pojazdu jest usuwanie i tworzenie przeszkód terenowych, w tym m.in. przygotowywanie przepraw wodnych polegających na oczyszczaniu brzegów z przeszkód oraz przygotowywanie dna. Jednostkę napędową pojazdu stanowi silnik wysokoprężny MTU MB 838 CaM 500 o mocy 830 KM pozwalający na rozpędzenie tego ważącego blisko 43 ton pojazdu do 62 km/h. Wóz względem poprzednika otrzymał zamiast dźwigu, koparkę z łyżką o pojemności 1,1 m³. Samo ramię otrzymało hak do podnoszenia ładunków o maksymalnej masie wynoszącej do 7,8 t. Do samoobrony Pionierpanzer 2 Dachs posiada jedynie uniwersalny karabin maszynowy MG3 kal. 7,62 mm.

Biber to samobieżny most rozkładany poziomo, osadzony na podwoziu czołgu podstawowego Leopard 1 opracowany w latach 60. XX wieku. Z przodu wóz ma zamocowany lemiesz oraz ramię unoszące dwuczęściowe, rozsuwane przęsło. Ma ono łączną długość 22 m i wytrzymuje maksymalny ciężar do 50 t (w pewnych warunkach dopuszcza się pojazdy klasy obciążeniowej MLC 60, ok. 55 ton, klasy czołgu Leopard 2A4). Jednostkę napędową pojazdu stanowi silnik wysokoprężny MTU MB 838 CaM 500 cechujący się mocą 830 KM. Łącznie wyprodukowano na potrzeby Bundeswehry 105 tego typu pojazdów. Obecnie są one wykorzystywane przez kraje takie m.in. jak Polska, Niemcy, Ukraina, Norwegia, Dania, Estonia, Litwa czy Włochy.

RGW 90/Matador to jednorazowy granatnik przeciwpancerny opracowany przez Dynamit Nobel Defence, firmę Rafael oraz siły zbrojne Singapuru w wyniku analizy doświadczeń DND i sił zbrojnych kilku krajów związanych z eksploatacją granatników rodziny Panzerfaust i lekkiej broni typu Armbrust. RGW 90 w najpopularniejszej wersji HH jest w stanie za pomocą głowicy kumulacyjnej przebić pancerz o grubości ponad 500 mm RHA. Ma jednak również zdolność zwalczania umocnień - po wsunięciu sondy z głowicą działa w trybie HESH (ang. High-Explosive Squash Head), której działanie odłamkowo-burzące polega na detonacji w kontakcie z przeszkodą, powodując jej skruszenie i generowanie fali uderzeniowej oraz wtórnych odłamków. Zasięg strzału wynosi od 20 do 500 metrów, może zostać zwiększony, jeśli zostanie dołączone urządzenie celownicze Dynahawk. Wystrzelony pocisk cechuje się prędkością początkową około 240 m/s. Granatnik charakteryzuje się możliwością strzelania z pomieszczeń zamkniętych. Dostępnych jest również kilka innych wersji, różniących się przede wszystkim ładunkiem bojowym.