Ukraina wyprodukowała 154 systemy artyleryjskie w 2024 roku

Informacja została przekazana przez prezydenta Ukrainy podczas konferencji w drugiej połowie lutego. Nie zostało określone, o jakie dokładnie konstrukcje chodzi, prawdopodobnie głównie armatohaubice 2S22 Bohdana (pytanie, czy wlicza się w to także moździerze). Dawałoby to co najmniej 12 egzemplarzy na miesiąc, co potwierdzałoby informacje o znaczącym wzroście zdolności produkcyjnych tamtejszego przemysłu. W kwietniu jego wydajność miała wynosić 10 armatohaubic na miesiąc, we wrześniu wartość ta miała zostać poprawiona do 16, zaś w październiku prezydent Ukrainy poinformował o zwiększeniu tempa produkcji Bohdan do 18-20 sztuk na miesiąc.

Trzeba jednak w tym wszystkim pamiętać o kilku sprawach. Pierwszą z nich jest samo określenie system artyleryjski. Pod tym pojęciem mogą być rozumiane także rozwiązania improwizowane, które co jakiś czas pokazują się szerszej publiczności. Druga kwestia dotyczy produkcji samych Bohdan, która jest uzależniona od zewnętrznego wsparcia w postaci luf oraz podwozi do armatohaubicy. Zdolność produkcyjna rzeczywiście może wynosić 20 sztuk na miesiąc, ale w przypadku braku podwozia spada realnie do kilku sztuk.

Wnioskując ze średniej, możemy jednak przypuszczać, że na razie ukraiński przemysł ma na czym pracować. Na koniec warto wspomnieć, że opracowana została już ciągniona odmiana Bohdany, którą zapewne także wliczono do puli 154 systemów artyleryjskich wyprodukowanych w zeszłym roku. W obecnym cyklu kalendarzowym wartość ta ma być jeszcze większa. Czy liczba wyprodukowanych systemów artyleryjskich za zeszły rok jest większa od produkcji krajów NATO w zakresie artylerii? Jak zawsze to zależy od sposobu naliczania.

Francuski przemysł miał w roku 2024 wyprodukować przynajmniej 96 armatohaubic CAESAR (być może więcej, ponieważ zdolności produkcyjne w skali miesiąca określono na 8 lub nawet już 12 sztuk). Dorzucając do tego prawdopodobnie 18-20 Krabów (realnie więcej, patrząc na skalę remontów, gdzie zdarzało się w uszkodzonym wozie wymieniać całkowicie kadłub lub wieżę), pewną liczbę tureckich Firtin II, czeskich DITA i pojedyncze egzemplarze Zuzan 2 i RCH 155 - wartości te będą mocno porównywalne.

2S22 Bohdana to ukraińska armatohaubica samobieżna kalibru 155 mm o trakcji kołowej. System uzbrojenia wraz z zabudową opracował Nowokramatorski Zakład Budowy Maszyn (NKMZ) z Kramatorska. Uzbrojenie główne pierwotnie osadzono na wojskowym samochodzie ciężarowym KrAZ-6322 w układzie 6x6 z opancerzoną kabiną, wariancie pojazdu wykorzystywanego przez Siły Zbrojne Ukrainy. Wobec problemów strukturalnych w zakładach KrAZ po rosyjskiej inwazji nośnik wymieniono. Podwozie nowszych egzemplarzy stanowi białoruski samochód ciężarowy MAZ-6317 (produkowany na licencji pod nazwą Bohdan-6317) o napędzie 6x6. Pojazd otrzymał kabinę o kształcie zbliżonym do tej zastosowanej w wozie dowodzenia RKP-360, wchodzącym w skład dywizjonów systemu przeciwokrętowego R-360 Neptun (2.0).

Kolejnym alternatywnym nośnikiem jest Tatra T815-7T3RC1 z napędem 8x8 wyposażona w modułową, opancerzoną kabinę Puma (3.0). Obecnie armatohaubica jest także integrowana z cywilnymi modelami samochodów ciężarowych Tatra (np. Phoenix) wyposażanymi z kabinę podobną jak w wersji 2.0. Ten podwariant określa się mianem wersji 4.0. System może być także osadzany na samochodach ciężarowych innego typu, choćby na pojazdach marki MAN. W pierwotnej konfiguracji (na podwoziu KrAZ-6322) masa całkowita pojazdu wynosi 28 ton, a zapas amunicji to 20 pocisków i kompletów ładunków miotających. Armatohaubica jest wyposażona w nowoczesny system kierowania ogniem, a jej teoretyczna szybkostrzelność maksymalna ma wynosić do 5-6 strzałów na minutę. Maksymalna donośność wynosi odpowiednio 40 km przy stosowaniu amunicji z gazogeneratorem dennym i 50-60 km dla pocisków ze wspomaganiem rakietowym.