Pro Defense 2017: WZL 2 producentem dronów bojowych DragonFly

DragonFly to przykład współpracy w ramach Polskiej Grupy Zbrojeniowej wojskowych instytutów naukowo-badawczych z zakładami produkcyjnymi. Cały bezzałogowy system powietrzny opracowano, zbudowano i przebadano w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia, licencję na produkcję samego bezzałogowca odkupiły potem Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 S.A (pod koniec maja br.) a licencję na produkcję głowic bojowych nabyły bydgoskie Zakłady Elektromechaniczne Belma S.A.

Czytaj też: Air Fair 2017 - licencja na drony DragonFly trafiła do Bydgoszczy.

Obecnie obie spółki intensywnie przygotowują się do rozpoczęcia seryjnej produkcji Dragonfly dla potrzeb polskich sił zbrojnych. Sama licencja przewiduje, że WITU będzie nadal pracował nad systemem wspólnie z WZL 2. Na razie uwagę skupia się na usprawnieniu linii produkcyjnej, by drony można był produkować w dużych ilościach i po jak najmniejszych kosztach.

Bardzo ważne jest również dopracowanie sposobu użycia systemu. Wiadomo, że ma to być przede wszystkim element wyposażenia niewielkich pododdziałów wojskowych. Sama taktyka i zasady bezpieczeństwa wykorzystania DragonFly nie zostały jeszcze zatwierdzone. Konieczne będzie w tym przypadku współdziałanie z siłami zbrojnymi, które obecnie przyglądają się działaniom przemysłu nie wskazując konkretnych rozwiązań, czy wymagań.

Specjaliści WZL 2 na razie zakładają więc, że bezzałogowce będą proponowane przede wszystkim w zestawach plecakowych. Każdy z nich będzie zawierał od jednego do dwóch nosicieli wraz z pakietem głowic (od dwóch do czterech). Głowice te mają być proponowane w wersji bojowej: odłamkowo-burzącej i kumulacyjnej (przeciwpancernej o przebijalności do 200 mm pancerza) oraz obserwacyjnej: dla obserwacji dziennej i nocnej. Same plecaki są już opracowywane i być może zostaną zaprezentowane w czasie tegorocznych targów MSPO w Kielcach.

Czytaj też: MSPO 2016 - bojowy bezzałogowiec DragonFly wyróżniony przez MON.

Każdy operator będzie przenosił w swoim zestawie plecakowym jeden bezzałogowiec, zapasową baterię, komplet głowic, antenę zewnętrzną oraz pulpit sterowniczy, którego docelowa wersja jest właśnie przygotowywana.

Przypomnijmy, że czterowirnikowy dron pionowego startu i lądowania opracowano w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia jako nośnik całej gamy kompaktowych głowic bojowych oraz obserwacyjnych. Bezzałogowiec może być więc wykorzystywany wielokrotnie do rozpoznania (wykorzystując optoelektroniczne urządzenia obserwacyjne zastosowane m.in. w BSL Warmate firmy WB Electronics), jak również jednorazowo do niszczenia wskazanego celu.

Czytaj też: Warmate trafił do sił specjalnych kraju NATO.

Zaletą systemu jest jego kompaktowość (po złożeniu ramion ze śmigłami mieści się on w plecaku), niewielka waga (od 4,5 do 5 kg) oraz bardzo krótki czas uruchomienia zestawu. DragonFly może latać na pułapie do 500 m z prędkością do 54 km/h przez okres około 25 minut na odległość maksymalną do 10 km.

Już na etapie projektowania szczególną uwagę zwracano na bezpieczeństwo wykorzystania tej latającej bomby. Zapewniono m.in., że DragoFly będzie samodzielnie wracał do miejsca startu po utracie kontaktu z operatorem i zainstalowano specjalny system zdalnego uzbrajania i rozbrajania głowic.