Kolejny rosyjski improwizowany zestaw przeciwlotniczy

Wojna na Ukrainie - raport specjalny

Umiejscowienie na MT-LB artylerii przeciwlotniczej jak ZU-23-2 jestw rosyjskiej armii połączeniem jak najbardziej normalnym i często spotykanym . Wraz z upływem miesięcykonfliktu widzieliśmy powstające kolejne połączenia broni lufowej z tym niezwykle wszechstronnym pojazdem. Były nimi stanowiska strzeleckie 2M-7 pochodzące z okrętu nieokreślonego typu wyposażone w wielkokalibrowe karabiny maszynowe KPW kal. 14,5 mm. Szczytem improwizacji była chyba instalacja na tyle transportera wieży wyposażonej w dwie armaty morskie 2M-3M kal. 25 mm. Rozwiązania te mają zwiększyć zdolności Rosjan w zakresie nie tylko zwalczania celów latających, ale także służyć wsparciu ogniowemu piechoty.

Zestaw, który został uwieczniony poniżej, nie jest tak "egzotyczny" jednak nadal pozostaje ciekawostką frontową. Powstał z wykorzystaniem dobrze znanej armaty przeciwlotniczej S-60 kal. 57 mm, która była już wcześniej implementowana np. na samochodach ciężarowych po obu stronach konfliktu.

Tego typu połączenie ma znacznie więcej sensu niż wspomniana integracja MT-LB z morskim stanowiskiem ogniowym wyposażonym w armaty morskie kal. 25 mm. Nie obciąża układu jezdnego pojazdu, nie powiększa znacznie jego obrysu oraz zapewnia dużą siłę ognia. Oprócz likwidacji celów powietrznych armata ta może z powodzeniem niszczyć także cele lądowe jak transportery opancerzone M113 czy bojowe wozy piechoty BMP-2, które dominują w ukraińskiej armii. Tego typu połączenia w swojej armii używa choćby Armenia jako środków przeciwlotniczych, były one także widywane podczas konfliktów w Afryce czy na Bliskim Wschodzie.

S-60 to radzieckie działo przeciwlotnicze kal. 57 mm wdrożone do armii radzieckiej w 1950 roku, które stało się podstawowym artyleryjskim systemem przeciwlotniczym Układu Warszawskiego - obok armat ZU-23. Wersja bazowa posiada donośność na poziomie 4000 metrów, zaś ta wyposażona w radar aż 6 km. Pozwala to na likwidowanie celów znaczniebardziej oddalonych niż wspomniane ZU-23 o zasięgu maksymalnym na poziomie 2500 m.

Obecnie przeciwlotnicza rola tego działa jest ograniczona do likwidowania wolno lecących celów jak drony czy śmigłowce. Pociski przeciwpancerne wystrzelone z S-60 mogą przebić ekwiwalent około 100 mm RHA na dystansie 1000 metrów, co oznacza, że są w stanie przebić pancerz każdego rosyjskiego bojowego wozu piechoty czy kołowego transportera opancerzonego.

MT-LB to radziecki pływający transporter opancerzony opracowany w latach 60. XX wieku początkowo jako ciągnik artyleryjski dla armaty przeciwpancernej T-12 kal. 100 mm służący także do przewożenia jej obsługi i amunicji. Z czasem został on wykorzystany w roli transportera opancerzonego, którego wyprodukowano ponad 50 000 m.in. na licencji w Bułgarii i Polsce , która dostarczyła ich do ZSRR od kilku do kilkunastu tysięcy.

Jednostkę napędową MT-LB stanowi 8-cylindrowy silnik wysokoprężny JaMZ 238 o mocy 240 KM, zaś w pojazdach produkcji HSW to 6-cylindrowy SW 680 o mocy także 240 KM. Pozwala to na osiąganie przez MT-LB prędkości maksymalnej 61 km/h po drodze utwardzonej, 30 km/h w terenie oraz 4-5 km/h podczas pokonywania przeszkód wodnych pływaniem . Załogę transportera stanowią dwie osoby, zaś desant może wynosić do 11 żołnierzy. Uzbrojenie pojazdu w roli transportera piechoty stanowił uniwersalny karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm umiejscowiony w małej wieży po prawej stronie wozu.