Następca BMP-3 z mocniejszą armatą? [KOMENTARZ]

Informacje o powrocie realizacji pomysłu tworzenia dla armii przebudowanego BMP-3 pojawiły się pod koniec wiosny tego roku , kiedy to rosyjska agencja informacyjna RIA Novosti przekazała informację o planowaniu uruchomienia przez zakłady Kurganmaszzawod produkcji nowych bojowych wozów piechoty BMP-3 Manul. Tym samym oznaczało to teoretyczną rezygnację z produkcji bardziej skomplikowanego pojazdu na bazie Kurganiec-25. Nie wykluczano jednak umieszczenia na Manulu np. systemu wieżowego, którego miałby używać nowocześniejszy B-11. Mowa tutaj o wieży Epoka (armata 57 mm), którą mogliśmy obserwować, chociażby na prototypowej partii zmodernizowanych BMP-3, określanych jako B-19 widzianych podczas manewrów „Zapad-2021". Dalej jednak nie podjęto decyzji dotyczącej jaki system wieżowy oraz jakie uzbrojenie trafi na Manula, a bez tego nie zostanie on wdrożony do służby.

Wśród zakładanego uzbrojenia dla Manula typuje się m.in. armatę automatyczną kal. 57 mm, jednak nie jest wiadome o którym modelu mowa. W przypadku krótko lufowej LSHO-57 kal. 57 mm zasilanej amunicją 57 x 93 mm mówimy o rozwiązaniu średnio nadającym się do walki z bojowymi wozami piechoty, czy kołowymi BWP. Znacznie lepszym rozwiązaniem wydaje się armata automatyczna 2A91 kal. 57 mm stosowana w systemie wieżowym AU-220M Bajkał (również swego czasu przymierzany do Manula). Rodzi się jednak pytanie, czy Rosjanie dadzą radę wreszcie dopracować zarówno ją, jak i nowy system wieżowy do czasu zakończenia prac nad Manulem. Ewentualnie nastąpiłoby połączenie wieży Epoka i armaty 2A91, jednak to także zajmie sporo czasu. Optymalnym rozwiązaniem dla Rosjan wydaje się, mimo wszystko pozostanie przy armatach ka. 30 mm, ale ich dopracowaniu przy strzelaniu nowoczesnymi typami amunicji.

Epocha/Epoka to bezzałogowy rosyjski system wieżowy mogący być wyposażony w różnego typu armaty automatyczne kal. 30/57 mm. Przykładem takiej jest LSHO-57 kal. 57 mm zasilana nietypową amunicją 57 x 93 mm. Jest ona czasem określana jako amunicja hybrydowa, gdyż stanowi coś pośredniego pomiędzy nabojem armatnim a granatnikowym. Ma to swoje uzasadnienie w historii broni, w jakiej została zastosowana. Armata LSHO-57 wykorzystana jako główne uzbrojenie w wieży Epoka zaczynała swoją historię jako granatnik automatyczny AGS-57 mm przeznaczony dla jednostek powietrznodesantowych, gdzie ostatecznie nie przyjęła się.

Specyficzną cechą LSHO-57 jest relatywnie krótka lufa długości 40 kalibrów pozbawiona hamulca wylotowego. Ma ona możliwość prowadzenia zarówno ognia bezpośredniego jak i stromotorowego. Zasięg skutecznego ognia sięga 6 km a wśród dostępnych rodzajów amunicji znajdują się zarówno podkalibrowe pociski przeciwpancerne jak i amunicja odłamkowo-burząca czy zapalająca. Ze względu na relatywnie duży kaliber możliwe jest też zastosowanie amunicji programowanej. Z armatą sprzężony jest standardowy karabin maszynowy 7,62 mm, natomiast do eliminacji silnie opancerzonych lub szczególnie niebezpiecznych celów przeznaczonych jest łącznie 12 przeciwpancernych pocisków kierowanych Kornet lub Bułat.

BMP-3 Manul to rosyjski bojowy wóz piechoty opracowany na bazie BMP-3 jednak z całkiem innym układem konstrukcyjnym względem pierwowzoru. Przedział silnikowy został przesunięty na przód pojazdu, co rozwiązało bazowy problem wozu w postaci nieergonomicznego sposobu desantowania się żołnierzy. Przedział bojowy znalazł się za komorą silnika, zaś na tyle pojazdu umieszczono sekcję transportową. Uzbrojenie główne pojazdu stanowi armata automatyczna 2A42 kal. 30 mm, sprzężona z uniwersalnym karabinem maszynowym PKTM kal. 7,62 mm. Do eliminacji celów mocno opancerzonych służą cztery przeciwpancerne pociski kierowane 9M133 Kornet umieszczone w zdwojonych wyrzutniach po bokach wieży. Sam system wieżowy to Epoka, znana z prób integracji z nowymi bojowymi wozami piechoty B-11 lub umieszczeniu na zmodernizowanym BMP-3, określanym wtedy jako B-19. Pojazd jednak może być integrowany z innymi wieżami.

Manul ma posiadać wyższy poziom ochrony załogi względem klasycznego BMP-3, jednak nie został on określony. Wóz otrzymał dodatkowe moduły pancerza na swoich burtach, które wydają się także zwiększać jego wyporność wskazując na możliwość samodzielnego pokonywania przeszkód wodnych metodą pływania. Jednostkę napędową Manula stanowi silnik UTD-32F o mocy ponad 800 KM, który pozwala rozpędzić pojazd do 70 km/h.