MSPO 2021: Łącznościowy Mustang od WZŁ nr 2

Co warte przypomnienia, 31 marca ub.r. została zawarta umowa pomiędzy 2. Regionalną Bazą Logistyczną, a konsorcjum firm Glomex MS Polska Sp. z o.o. (lider) i Glomex MS s.r.o. Pierwotnie dotyczyła ona zakupu samochodów Nissan Navara w liczbie 435 egzemplarzy w ramach zamówienia gwarantowanego oraz kolejnych 150 w ramach opcji dodatkowej. Termin dostaw został wyznaczony na lata 2020-2022, a łączna wartość tego kontraktu wyniosła 121 mln PLN brutto. 

W związku z pandemią koronawirusa oraz związane z tym problemy producenta tych samochodów i zamknięcia ich linii produkcyjnej w Europie zdecydowano się na zmianę przedmiotu zamówienia. 1 lipca ub.r. został zawarty aneks na mocy którego dotychczasowe Nissan Navara został zastąpiony przez Ford Ranger XTL przy jednoczesnym obniżeniu kosztów o 2,5 mln PLN. To pozwoliło na zwiększenie liczby zamówienia w ramach opcji z 150 do 163 egzemplarzy, czyli o 13 samochodów. Dostawa pierwszej partii 100 egzemplarzy została wykonana 15 grudnia ub.r. i od tej pory zamówienie to jest sukcesywnie realizowane.

Wszystkie zakupione wozy dostarczane są w podstawowej wersji osobowo-ciężarowej, która względem cywilnej wersji została uzupełniona o elementy wprowadzone na zamówienie wojska. Wśród nich wymienić można zabudowę hard top, haki, uchwyty na środki łączności, system wkładek Run Flat montowanych na felgi, łańcuchy antypoślizgowe oraz opony z bieżnikiem AT. Zważywszy jednak na docelowe przeznaczenie tych wozów, z których co najmniej znaczna część będzie wykorzystywana jako wozy dowodzenia i łączności, konieczna jest dalsza ich modyfikacja specjalistyczna.

Własną propozycję w tej kwestii wychodząc naprzeciw oczekiwaniom armii przygotowały wspomniane zakłady WZŁ nr 2. Przyjęta przez nie koncepcja przyjęta przy opracowaniu wozu dowodzenia FR-21A zakładała kompleksowe dostosowanie konstrukcji bazowej do operowania na polu walki oraz wyposażenie jej we wszystkie niezbędne elementy w zakresie systemów dowodzenia i łączności. W efekcie powstał komponent modułowego systemu łączności, który może zapewnić wsparcie dla stanowisk dowodzenia różnych szczebli wszystkich rodzajów sił zbrojnych.

Główną ideą przyświecającą jego konstruktorom było zaprojektowanie lekkiego wozu dowodzenia na perspektywicznym podwoziu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, który byłby zdolny do współpracy z systemem ROSOMAK BMS. Ma on być również zdolny do współpracy z konstrukcjami wyposażonymi w nowoczesne systemy łączności takimi jak Wóz Dowodzenia KTO Rosomak, zmodyfikowane bojowe wozy rozpoznawcze BWR-1D i BWR-1S oraz zautomatyzowany wóz dowodzenia ZWD-3 itp. Ma pozwalać na utrzymanie łączności radiowej w ruchu, a na postoju także dowiązanie do systemów łączności przewodowej.

Zastosowane w pojeździe systemy łączności to trzy radiostacje (dwie od L3Harris - AN-PRC-117G i AN/PRC-150G oraz jedną polską RADMOR RRC9311AP) i dwa terminale komputerowe połączone ze sobą przez centralę VoIP. Wszystkie te trzy systemy zamontowano w jednym bloku w miejscu czwartego i piątego miejsca pasażera w tylnej części kabiny. Obsługuje je operator zajmujący miejsce na fotelu po prawej stronie za fotelem przedniego pasażera, a obok niego znajdują się uchwyty na broń osobistą załogi. Dodatkowo ma ona także do dyspozycji dwie krótkofalówki MOTOROLA DP4000 i radiotelefon MOTROLA DM4600e.

Zaopatrzenie w energię elektryczną dla środków łączności zapewnia moduł systemu zasilania opracowany specjalnie dla tego pojazdu, znajdujący się w bagażniku wraz z wyposażeniem osobistym załogi. Na stropie pojazdu zamontowano także dodatkowe anteny dla systemów łączności. Modyfikacje zewnętrzne pojazdu objęły także montaż dodatkowego zderzaka oraz oświetlenia, a także wyciągarki o uciągu do ok. 5,5 tony. Nałożono także malowanie w kamuflażu. W wyniku wprowadzonych zmian masa całkowita wzrosła do 3200 kg, co pozostawia zapas 300 kg na dodatkowe modyfikacje lub modernizację w przyszłości.

WZŁ nr 2 deklaruje, że jest w stanie samodzielnie wykonać wszystkie prace związane z modyfikacją bazowych Fordów Rangerów XLT eksploatowanych przez Wojsko Polskiego do standardu FR-21A. Wozy te mogą zastąpić część najstarszych z obecnie używanych wozów dowodzenia bazujących na przestarzałych nośnikach. Ponadto mogą znaleźć zastosowanie na praktycznie wszystkich szczeblach jednostek Wojsk Lądowych i Wojsk Obrony Terytorialnej jako mobilne stanowiska dowodzenia i łączności. Ostatecznie jednak o potencjalnym wdrożeniu tego systemu do służby liniowej zdecyduje MON.