MiG-31 z ciężkimi rakietami przechwycony przez norweskie F-35

Maszyny zostały przechwycone o 10:45 i zidentyfikowane wizualnie. Co ciekawe, o ile Su-24M był nieuzbrojony to ciężki myśliwiec MiG-31 przenosił pod kadłubem 4 pociski powietrze-powietrze dalekiego zasięgu R-33 lub R-37. Ich zasięg może przekraczać 300 km i powstały właśnie jako uzbrojenie przeznaczone dla ciężkich myśliwców MiG-31.

Jest to z pewnością rosyjska demonstracja siły ale też nietypowe ćwiczenie, gdyż najczęściej nad Morzem Północnym i Morzem Norweskim operują rosyjskie bombowce strategiczne takie, jak Tu-160 i Tu-95, często eskortowane przez myśliwce Su-27 i tankowce Ił-78.

Myśliwce MiG-31 zwykle operują w mniejszej odległości od granic Rosji lub też w przestrzeni Morza Północnego i Arktyki, którą Rosja uznaje za swoją strefę wpływów. Wyjątkiem są samoloty MiG-31K dostosowane do przenoszenia pocisków hipersonicznych Ch-47M2 Kindżał.

Samoloty MiG-31 to bardzo specyficzny rodzaj ciężkich, a w zasadzie bardzo ciężkich myśliwców, opracowanych przede wszystkim do patrolowania rozległych obszarów północnej i wschodniej Rosji. Są to jedyne seryjnie produkowane samoloty, które mogą poruszać się z naddźwiękową prędkością przelotową bez użycia dopalaczy, a ich zasięg to ponad 1450 km.

Ich podstawowym zadaniem miało być wykrywanie i zwalczanie bombowców strategicznych, stąd uzbrojenie w pociski rakietowe dalekiego zasięgu. Obecnie część dostosowano również do przenoszenia hipersonicznych pocisków balistycznych.

MiG-31 powstał jako rozwinięcie słynnego myśliwca MiG-25 i do służby wprowadzony został w 1981 roku. Najnowszym wcieleniem jest MiG-31BM, który po modernizacji jest wyposażony w radar Zasłon-M (w układzie PESA) umożliwiający śledzenie jednocześnie 24 celów powietrznych i atak na 6 z nich. Zasięg wykrywania celów powietrznych wynosi 400 km, aby możliwe było wskazywanie celów dla pocisków R-37.

Nowy system kierowania ogniem wraz z radarem oraz układem kodowanej łączności szerokopasmowej umożliwiają też pełnienie roli samolotu dowodzenia i wczesnego wykrywania (AWACS) przez maszyny MiG-31BM. Pozawala on na śledzenie jednocześnie wielu celów - zarówno powietrznych, jak i naziemnych oraz wskazywanie ich dla innych samolotów bojowych. Cele mogą być niszczone na dystansie do 280 km z użyciem pocisków rakietowych dalekiego zasięgu R-37 (RWW-BD). Część maszyn MiG-31BM dostosowano również do przenoszenia hipersonicznych pocisków balistycznych Ch-47M2 Kindżał o zasięgu do 1000 km. Noszą one oznaczenie MiG-31K i wchodzą w skład jednego pułku.