Koreańskie czołgi i artyleria strzelają w Katarze

Jest to tym samym pierwszy w historii udział Sił Zbrojnych Korei Południowej w ćwiczeniach wojskowych poza granicami kraju. W ramach ćwiczeń wojskowych wysłane zostały 4 czołgi K2 Black Panther, 4 armatohaubice, 6 wozów wsparcia oraz około 100 żołnierzy wydzielonych z 11. Dywizji Manewrowej. Statek desantowy przewożący powyższy sprzęt wraz z obsługą wyruszył do Kataru 24 września i dotarł do celu 13 października. Ćwiczenia wojskowe rozpoczęto dzień później i potrwały do 27 października. Były one okazją do wymiany doświadczeń między żołnierzami oraz możliwością porównania czołgów, oraz artylerii samobieżnej wykorzystywanej przez oba kraje. Obok tego do ćwiczeń wykorzystano m.in. katarskie śmigłowce szturmowe AH-64E oraz przeciwpancerne pociski kierowane FGM-148 Javelin.

Manewry wojskowe odbywały się na terenie rozległego ośrodka treningowego Al Kalael, podczas których były prowadzone ćwiczenia ogniowe z wykorzystaniem ostrej amunicji przez obie strony. Sam fakt odbycia ich jest efektem podpisanego dwustronnego porozumienia pomiędzy wspomnianymi krajami mający na celu pogłębianiu relacji wojskowych, wymiany informacji oraz współpracy w zakresie technologii wojskowej. Przy okazji była to bardzo cenna możliwość promocji południowokoreańskiego uzbrojenia, które z roku na rok staje się coraz popularniejsze na świecie. W tym przypadku porównać można było konkurencyjne na rynku konstrukcje, zarówno czołgi (Leopard 2A7Q oraz K2 Black Panther) jak i artylerię (PzH 2000 oraz K9A1).

K2 Black Panther to czołg podstawowy z Republiki Korei produkowany przez Hyundai Rotem Company. Pojazd ma trzyosobową załogę: kierowcę, działonowego i dowódcę. Uzbrojenie główne stanowi armata gładkolufowa CN08 kalibru 120 mm z lufą o długości 55 kalibrów (6,6 metra). Zapas amunicji wynosi 40 naboi 120 x 570 mm, z których 16 znajduje się w automacie ładowania w tylnej niszy wieży, a 24 ulokowano w kadłubowym magazynie po prawej stronie stanowiska kierowcy. Z armatą sprzężono uniwersalny karabin maszynowy M60E2 kal. 7,62 mm. Uzupełnienie stanowi umieszczony na stropie wieży wielkokalibrowy karabin maszynowy K6 (licencyjny M2 Browning) kal. 12,7 mm.

W zależności od partii produkcyjnej w czołgach zastosowano różne silniki. Pierwsze seryjne pojazdy napędzał niemiecki silnik wysokoprężny MTU MT 883 Ka-501 o mocy 1500 KM, który produkuje na licencji koreańska firma STX Engine. Począwszy od drugiej serii zastosowano południowokoreański motor HD Hyundai Infracore (dawniej Doosan Infracore) DV27K o identycznych osiągach. W obu przypadkach za przeniesienie napędu odpowiada przekładnia Renk HSWL 295 TM. Trwają prace nad wdrożeniem do produkcji koreańskiej przekładni SNT Dynamics EST15K. Oba zespoły napędowe umożliwiają rozpędzenie ważącego 55 ton czołgu do prędkości maksymalnej 70 km/h. Obecnie jedynymi użytkownikami tych maszyn są Republika Korei oraz Polska.

K9 Thunder to południowokoreańska armatohaubica samobieżna zaprojektowana przez koncern Samsung Techwin (dziś Hanwha Aerospace) na potrzeby Sił Zbrojnych Republiki Korei. Załoga składa się z pięciu osób: dowódcy, działonowego, ładowniczego, pomocnika ładowniczego i kierowcy. Uzbrojenie główne stanowi haubica kalibru 155 mm z lufą o długości 52 kalibrów, którą umieszczono w obrotowej wieży. Przy wykorzystaniu pocisku z gazogeneratorem dennym donośność wynosi 40 km,  podczas gdy z amunicją specjalną wartość ta może wynieść ponad 50 km . Zapas amunicji wynosi 48 kompletów pocisków i ładunków miotających. Napęd stanowi produkowany na licencji silnik wysokoprężny MTU MT 881 Ka-500 o mocy 1000 KM, który przy masie 47 ton zapewnia prędkość maksymalną 67 km/h i zasięg 480 km. Obecnie są one używane przez takie kraje jak Korea Południowa, Polska, Indie, Norwegia, Estonia, Egipt, Finlandia a w przyszłości także Rumunia.

Panzerhaubitze 2000 (PzH 2000) to niemiecka samobieżna armatohaubica opracowana przez firmy Krauss-Maffei Wegmann, Maschinenbau Kiel oraz Rheinmetall dla sił zbrojnych Niemiec w celu zastąpienia starzejących się M109A3G. Konstrukcja wykorzystuje podzespoły z czołgu Leopard 2, co ułatwia jej serwisowanie w krajach użytkujących oba wozy. Donośność określa się na ponad 40 km (w zależności od wykorzystanej amunicji). Wynik ten może zostać poprawiony do ponad 50 km przy zastosowaniu amunicji specjalnej, np. M982 Excalibur lub   M2005 V-LAP. Pod tym względem PzH 2000 ma wiele cech wspólnych z innymi natowskimi haubicami kalibru 155 mm i z lufą o długości 52 kalibrów, jak polska AHS Krab czy francuski CAESAR

W kadłubowym magazynie amunicyjnym umieszczono 60 pocisków, a w tylnej niszy wieży za pancerną przegrodą znajduje się 67 kompletów modułowych ładunków miotających. PzH 2000 charakteryzuje się wysoką szybkostrzelnością dzięki zastosowanemu automatowi ładowania. Trzy strzały można oddać w dziewięć sekund, a 10 strzałów w 56 sekund. W zależności od stopnia nagrzania lufy szybkostrzelność praktyczna może wynieść od 10 do 13 strzałów na minutę. PzH 2000 znajduje się w służbie Niemiec, Holandii, Litwy, Grecji, Włoch, Chorwacji, Kataru, Węgier oraz Ukrainy.