Pierwsze doniesienia o zainteresowaniu Brazylii śmigłowcowcem pochodzą z marca 2017, ostateczne porozumienie zawarto na przełomie 2017 i 2018. Cena mającego za sobą jedynie 20 lat służby okrętu została ustalona na 84,3 miliona funtów lub 312 milionów reali brazylijskich.

Czytaj też: Brazylia rezygnuje z lotniskowców. Koniec kontraktu na Sea Gripeny

Ujawniono, że śmigłowcowiec w Brazylii najprawdopodobniej zostanie nazwany NAe Minas Gerais (nazwa pochodzi od jednego z okręgów w Brazylii). Można oczekiwać że grupę lotniczą śmigłowcowca będą stanowić śmigłowe Super Lynx, S-70B (eksportowa wersja SH-70B Seahawk), AS-332 Super Puma i H225M Caracal produkowane na licencji przez brazylijskie przedsiębiorstwo HeliBras (Helicópteros do Brasil S.A.). Będzie to już kolejny okręt brazylijskiej marynarki wojennej który wcześniej służył w Royal Navy, w podobny sposób pozyskane zostały również fregaty, korwety patrolowe i okręty desantowe. W ciągu najbliższych czterech tygodni do Wielkiej Brytanii ma trafić pierwsza grupa techników która zacznie poznawać okręt. 

Okręt zastąpi lotniskowiec floty São Paulo, jednostkę zbudowaną jako francuski lotniskowiec Foch, drugi okręt typu Clemenceau. Przyjęty na uzbrojenie w 1963 okręt wycofany został z Marynarki Wojennej Francji w 2000 roku, zastąpił go oficjalnie przyjęty do służby w 2001 atomowy lotniskowiec floty Charles de Gaulle. Po wycofaniu okręt został przeniesiony do Brazylii gdzie był używany z samolotami A-4 Skyhawk. W 2004 roku doszło do eksplozji instalacji parowej w wyniku której śmierć poniosło trzech członków załogi. Po tym wypadku Brazylia podjęła się głębokiego remontu okrętu jednak prace nie przyniosły oczekiwanych efektów i eksploatacja ponad 50 letniego okrętu pozostała problematyczna. Wedle danych Brazylijskiej Marynarki Wojennej nie udało się utrzymać okrętu w sprawności przez dłużej niż 3 miesiące, po czym musiał on wrócić do stoczni by przejść remont niesprawnych systemów.

Śmigłowcowiec HMS Ocean jest znacznie nowszym okrętem, został zwodowany w 1995 roku i przyjęty do służby w 1998 roku, ma za sobą zaledwie ok. 20 lat służby. Okręt powstał na bazie zmodyfikowanego projektu lekkiego lotniskowca typu Invincible. Po wejściu do służby uzupełnił trzy okręty tego typu. Royal Navy uzyskała w ten sposób zdolność do wystawienia w każdym momencie floty złożonej z lekkiego lotniskowca wyposażonego w samoloty Harrier (jeden z okrętów typu Invincible) oraz okrętu wypełniającego funkcję śmigłowcowca (HMS Ocean lub drugi okręt typu Invincible), a więc utrzymania w zdolności do pełnienia misji bojowych dwu z czterech okrętów.

Plany wprowadzenia ponad trzykrotnie większych lotniskowców typu Queen Elizabeth jak również oszczędności związane z ufundowaniem nowych okrętów doprowadziły do wycofania HMS Inincible w 2005 i HMS Ark Royal w 2010, a także samolotów SeaHarrier w 2006 i Harrier II w 2010. W służbie pozostały HMS Illustrious i HMS Ocean ale już jedynie w charakterze śmigłowcowców. HMS Illustrious został wycofany w 2014, zaś HMS Ocean ma zostać wycofany w 2018 po zaledwie 20 latach służby. Wycofanie ostatniego reliktu epoki małych lotniskowców w Royal Navy zbiega się z przyjęciem do służby ich następców. W grudniu 2017 został oficjalnie przyjęty do służby HMS Queen Elizabeth zaś drugi okręt tego typu HMS Prince of Wales został zwodowany również w grudniu 2017.

Czytaj też: „Kuzniecow” kontra HMS „Queen Elizabeth”. Starcie lotniskowców - na słowa