Wstępne wymagania w odniesieniu do nowej broni zostały zawarte w zatwierdzanym obecnie przez Pentagon dokumencie IAM „Individual Assault Munition” (osobista amunicja szturmowa). Z zawartych tam informacji wynika, że Amerykanie planują nowym uzbrojeniem zastąpić wykorzystywane obecnie w amerykańskiej armii:

• dwa rodzaje lekkich granatników przeciwpancernych jednorazowego użytku: M72 LAW (Light Anti-Armor Weapon) kalibru 66 mm i M136 AT4 LATW (Light Anti-Tank Weapon) kalibru 84 mm;
• jednorazowy granatnik do niszczenia umocnień M141 BDM (Bunker Defeat Munition) kalibru 83 mm;
• przenośne działo bezodrzutowe Carl Gustaf kalibru 84 mm (z wymienną amunicją, a więc wielozadaniowe).

Każdy z jednorazowych systemów uzbrojenia według US Army jest skuteczny, ale tylko w wyznaczonych, specyficznych działaniach. Dla przykładu, granatnik jednorazowy M141 BDM, opracowany przez amerykański przemysł, służy do zwalczania umocnień i lekkich pojazdów.

Obecnie do wykonywania zróżnicowanych zadań (wymagających konkretnych typów amunicji) może być używane działo Carl Gustaf. Nie jest ono jednak na wyposażeniu indywidualnego żołnierza (za wyjątkiem wojsk specjalnych), ale przydziela się je na poziom plutonu. Dodatkowo nie jest to uzbrojenie jednorazowego użytku, tak że strzelec po strzale musi zabierać wyrzutnię ze sobą.

Nowy granatnik IAM

Obecnie amerykańska armia myśli o wprowadzeniu jednego systemu na wszystkie rodzaje zadań, w tym przede wszystkim: zarówno do zwalczania fortyfikacji, jak i wozów opancerzonych. Nowa broń ma ważyć nie więcej niż 4,5-7,3 kg i być nie dłuższa niż 101 cm.

Obecnie używany granatnik M141 waży 7,1 kg i mierzy 81 cm, natomiast AT4 - 6,7 kg i 100 cm. Nowe uzbrojenie ma być również wielozadaniowe: przeznaczone zarówno do niszczenia opancerzonych pojazdów w ruchu i na postoju, jak i umocnień zbudowanych z ziemi i drewna, budynków z trzywarstwowej cegły oraz zbrojonego betonu. Dodatkowo strzelec ma mieć możliwość wykorzystania broni w zamkniętym pomieszczeniu i bez zagrożenia dla słuchu.

Plany przewidują pierwsze finansowanie programu w latach 2018-2021, natomiast dostawy mają się zacząć w latach 2022-2023. Przypuszcza się, że zostanie wybrane jedno z istniejących rozwiązań i jego producent otrzyma po prostu zlecenie na opracowanie wymaganego systemu uzbrojenia (z odpowiednim finansowaniem).

Już wiadomo, że do konkursu staną: amerykańskie koncerny: General Dynamics i Aerojet Rocketdyne, szwedzka spółka Saab, izraelski koncern Rafael i niemiecka firma DND (Dynamit Nobel Defence).