Rozpędza się produkcja pocisków przeciwrakietowych. Także dla Polski

Nowe zamówienie złożone przez U.S. Army ma wartość 6,07 mld USD i dotyczy pocisków zaplanowanych do dostawy w latach fiskalnych 2021 do 2023. Wraz z pociskami mają powstać m.in. zestawy modyfikacyjne do wyrzutni, przystosowanych do wykorzystywania pocisków starszych typów i inne wyposażenie, zapewne związane z kwestiami logistycznymi. Ostatecznym odbiorcą ma być nie tylko Armia Stanów Zjednoczonych, ale także klienci eksportowi. Informacja o zamówieniu wymienia tutaj: Katar, Japonię, Rumunię, Polskę, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Republikę Korei, Szwecję, Bahrajn i Niemcy (które zamówiły partię 50 PAC-3 MSE stosunkowo niedawno).

W związku z tym dużym zamówieniem, a zapewne także kolejnymi spodziewanymi w przyszłości, Lockheed Martin rozbudowuje swoje możliwości produkcyjne. W zakładach w Camden w Arkansas trwa powiększanie kompleksu hal produkcyjnych o 9000 m kwadratowych. Prace te mają zostać zakończone do grudnia 2021 roku. Produkcja w oparciu o ta nową infrastrukturę ma ruszyć od początku roku 2022.

Liczba zakupionych pocisków nie została ujawniona, ale jeszcze w 2018 roku mówiąc o planowanych inwestycjach w zwiększenie produkcji, Bob Delgado z koncernu Lockheed Martin w rozmowie z Defense News stwierdził, że w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie w ciągu kilku lat planuje się przygotowanie do wytwarzania do 500 pocisków PAC-3 MSE rocznie. Można więc postawić tezę, że liczba zakupionych rakiet plasuje się — prawdopodobnie — między 1000 a 1500.

Przypomnijmy, że Polska w ramach pierwszej części kontraktu na Wisłę zakupiła 208 pocisków PAC-3 MSE plus 11 pocisków do prób. Mają one zostać dostarczone do 2022 roku, a zatem obecnie podpisany kontrakt — obejmujący pociski zawarte w ramach transz na lata fiskalne 2021 do 2023 - przypuszczalnie jest związany także z dostawami do naszego kraju. Pociski PAC-3 MSE, podobnie jak wiele innych systemów rakietowych, kontraktowane są w transzach obejmujących zarówno rakiety dla rządu USA, jak i innych użytkowników pozyskujących je w trybie FMS.

Wraz z PAC-3 MSE w ramach pierwszej fazy Wisły zakupiono cztery stacje kontroli i kierowania ogniem, cztery systemy Radar Interface Unit (łączących radar Patriot z siecią systemu łączności nowej generacji IFCN używanym w systemie IBCS), zestawy Launcher Integration Network Kit (LINK),  (są przeznaczone do łączenia wyrzutni z systemem IFCN), jednostki koordynujące  systemu IBCS Engagement Operations Center (EOC) w kilku wariantach, jednostki systemu IFCN, cztery jednostki generowania energii Electrical Power Plant III i pięć terminali systemu MIDS-LVT, przeznaczonych do łączności z systemem Link 16. Cały system ma zostać dostarczony w 2022 roku, i osiągnąć wstępną gotowość bojową w latach 2023-2024. Podpisany kontrakt obejmuje też wsparcie eksploatacji systemu IBCS do 2026 roku.