Rosyjskie BAZy z fabryki Toyoty

Wojna na Ukrainie

Jakiś czas temu Koncern JSC VKO Almaz-Antey poinformował o planie zainwestowania do 37 miliardów rubli w rozwój byłej już fabryki samochodów Toyota w Petersburgu (Toyota Motor LLC). O planach inwestycyjnych informował Michaił Podvyaznikov, dyrektor generalny Obukhov Plant JSC, odpowiedzialny za aktywa fabryki. Według niego od 2024 roku na terenie zakładu ma rozpocząć się produkcja samochodów ciężarowych BAZ-S36A11 oraz od 2026 roku samochodów elektrycznych E-Neva opracowanego przez Almaz-Antey. Rocznie z taśmy ma zjechać około 55 000-60 000 wspomnianych samochodów, co wydaje się jak na obecne problemy branży motoryzacyjnej w Rosji mało realnym scenariuszem.

"Ogólnie rzecz biorąc, spodziewamy się, że przed rozpoczęciem produkcji seryjnych pojazdów elektrycznych kwota inwestycji to około 35-37 miliardów rubli. Środki te zostaną dostarczone przez bank w ramach zwykłej pożyczki komercyjnej" - powiedział Podwiaznikow dziennikarzom.

Jeżeli dojdzie do produkcji wspomnianego typu samochodu ciężarowego może, to oznaczać próbę ratowania sytuacji rynku cywilnych ciężarówek w Rosji, które obecnie coraz mocniej jest zajmowany przez chińskie marki. Spowodowane to jest nie tylko atrakcyjną ceną chińskich wyrobów, ale przede wszystkim zatrzymaniem bezpośredniego importu zachodnich samochodów ciężarowych do Rosji w wyniku nałożonych sankcji. Dodatkowo, z racji na brak dostępu do zachodnich komponentów (z oficjalnych źródeł), zatrzymana została produkcja KamAZ-ów 54901 ze wspomnianymi podzespołami np. od Mercedesa i Liebherra, czyli jakiegoś % produkcji na rynek własny. Co prawda ostatnio pojawiły się informacje o wznowieniu wytwarzania tego modelu Kamaza, ale już z podzespołami produkcji chińskiej. Pytanie czy "chiński" Kamaz jest w stanie zawojować rosyjski rynek i walczyć z konkurencją z Państwa Środka? Zważywszy również na problemy z wystarczająca produkcją samochodów ciężarowych dla armii, można spodziewać się wdrożenia BAZa-S36A11 również do wojska, jako np. ciągnik siodłowy przeznaczony do transportu ciężkiej techniki wojskowej.

Obecnie na terenie zakładów mają trwać prace konserwatorskie, zapewne połączone z remontami i przystosowywaniem ich do produkcji samochodów ciężarowych. Pytanie, czy uda się "rozkręcić" produkcje na tyle, aby sprostać wymaganiom nie tylko rynku cywilnego, ale także potrzeb armii, bo nie oszukując się i ona ma olbrzymie potrzeby w tej kwestii. Mowa tutaj nie tylko o uzupełnieniu strat ponoszonych na wojnie, ale także zwykłej wymianie pokoleniowej sprzętu, który i tak często nadawał się do wymiany dawno temu.