Rosjanie pokazują produkcję artylerii. Wzmocniony pancerz

Rosyjska 2S19 Msta-S to dalej podstawowy środek wsparcia ogniowego w rosyjskiej armii, jeżeli chodzi o samobieżną artylerię lufową. Od miesięcy przywracane do służby są wycofane przed lat egzemplarze, które podlegają oprócz remontów także modyfikacjom. Najnowszą obecnie odmianą jest 2S19M2 Msta-S (określana także jako 2S19 Msta-SM2), której proces powstawania stał się tematem poniżej umieszczonego materiału wideo). Na filmie widzimy, że względem wozów produkowanych kilka lat temu te obecnie otrzymują m.in. dodatkową osłonę na stropie wieży (określaną jako daszek lub klatka) oraz multispektralne pokrycia maskujące. Dotychczas Rosja miała stracić w wyniku walk na Ukrainie łącznie 36 egzemplarzy systemu artyleryjskiego 2S19 w wersji M2, z czego Ukraińcom udało się przechwycić w 16 sztuk.

2S19 Msta-S to rosyjska samobieżna armatohaubica kal. 152 mm, opracowana w latach 80. XX wieku jako następca systemów 2S3 Akacja i 2S5 Hiacynt. Główne uzbrojenie stanowi armatohaubica 2A64 z lufą o długości 47 kalibrów, umieszczona w obrotowej wieży osadzonej na podwoziu gąsienicowym. Do samoobrony służy wielkokalibrowy karabin maszynowy NSWT kal. 12,7 mm. Samo podwozie zbudowane zostało z wykorzystaniem podzespołów czołgów T-72 i T-80. Szybkostrzelność Msta-S dochodzi do 8 strzałów na minutę, zaś donośność określa się na 29-36 km. Jednostkę napędową pojazdu stanowi silnik W-84A o mocy 840 KM, pozwalający na rozpędzenie ważącej 42 tony samobieżnej armatohaubicy do 60 km/h. W przypadku wersji 2S19M1 zastosowano ulepszony silnik W-84AMS, zintegrowano system kierowania ogniem ASUNO oraz dodano system nawigacyjny GLONASS. Wersja 2S19M2/2S33 Msta-SM-2 otrzymała m.in. nową armatohaubicę 2A79 152 mm z dłuższą lufą - L60 (co zwiększyło donośność do ponad 40 km) oraz zwiększono szybkostrzelność do 10 wystrzałów na minutę.