Nowy lekki czołg Indii do walki z Chinami

Jak informuje portal Defense News, na początku lipca tego roku, zaprezentowany został prototyp nowego lekkiego czołgu Zorawar przeznaczonego dla indyjskich wojsk lądowych. Maszyna została opracowana przez Organizację Badań i Rozwoju Obrony (DRDO) oraz koncern Larsen & Toubro (L&T).

Czołg Zorawar został opracowany w odpowiedzi na rosnące napięcia wzdłuż północnych granic Indii, szczególnie ze strony Chin, które rozmieściły w regionie czołgi lekkie. Projekt powstał w celu wzmocnienia zdolności operacyjnych armii indyjskiej na tym terenie.

W 2021 roku Ministerstwo Obrony Indii wystosowało zapytanie o informację dotyczącą zakupu czołgów lekkich dla swojej armii. Indie chcą łącznie pozyskać siedem pułków czołgów lekkich, po 45 wozów w każdym z nich co daje łącznie 315 maszyn. Zgodę na zakup wydała indyjska Rada ds. Zakupów Obronnych (DAC).

Pierwsza transza dla Indyjskiej Armii dotyczy 59 pojazdów produkowanych wspólnie przez DRDO i L&T. Producent pozostałych czołgów ma zostać wybrany przez tamtejsze ministerstwo obrony. Samir V. Kamath, szef DRDO, stwierdził, że będą one gotowe do użytku najwcześniej w 2027 roku.

„Pierwsze prototypy przejdą testy rozwojowe w ciągu najbliższych sześciu miesięcy, a następnie będziemy gotowi zaoferować go naszym użytkownikom do testów” – powiedział Samir Kamath.

Testy zostaną przeprowadzone na pustyni oraz na terenach górzystych, które przypominają warunki, jakie mogą spotkać żołnierzy na granicy Indyjsko-chińskiej.

Arun Ramchandani, wiceprezes wykonawczy L&T, zwrócił uwagę, że „nigdzie na świecie nowy produkt nie został wdrożony w tak krótkim czasie.”

Warto jednak zauważyć, że stworzenie prototypu Zorawara spotkało się z kilkoma problemami, które powodowały przesunięcia terminu pokazania pierwszego prototypu. Przykładem był brak porozumienia co do dostawy jednostki napędowej dla nowego lekkiego czołgu.

Co również budzi kontrowersje, to użyte w prototypie technologie, które niezgodnie z polityką Made in India, pochodzą w dużej mierze od zagranicznych dostawców. Na przykład wieża Cockerill 3105 z Belgii, celownik Safran Paseo z Francji, gumowe gąsienice od Soucy Defense z Kanady czy zagraniczny silnik.

Co ciekawe, dalej nie jest pewne, czy w prototypie zastosowano silnik Cummins VTA903E czy MTU 8V199 TE21, ani też jaki typ zostanie wybrany do produkcji.

Najpewniej Indie będą starać się w przyszłości o jego, chociaż częściową produkcję w ramach polityki Made in India, zakładającej zamawianie uzbrojenia w lokalnym przemyśle. Tym samym możliwe, byłoby stosowanie go w szerszej liczbie pojazdów wykorzystywanych przez tamtejszą armię ze względu jego częściową (lub całościową) regionalizację.

Uzbrojenie główne stanowić będzie armata Cockerill HP o bruzdowanym przewodzie lufy kalibru 105 mm, wyposażona w system automatycznego ładowania, dzięki czemu, do obsługiwania czołgu, potrzeba będzie tylko trzech członków załogi. Dodatkowo, sprzężony z nią został uniwersalny karabin maszynowy kal. 7.62 mm, zaś na stropie wieży umieszczono wielkokalibrowy karabin maszynowy kal. 12,7 mm. Działo jest stabilizowane w dwóch osiach, co pozwala na celne strzelanie podczas jazdy pojazdu. Wieża ma zostać zintegrowana ze zdwojoną wyrzutnią przeciwpancernych pocisków kierowanych np. Spike lub Akeron.

Zorawar jest znacznie lżejszy od istniejących czołgów armii indyjskiej, co oznacza, że będzie lepiej nadawał się do walki z 36-tonowymi czołgami Typ 15 Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej na obszarach górskich.