Setki transporterów opancerzonych zostało zutylizowanych

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Prace te były wykonywane na podstawie umowy podpisanej w lipcu 2020 roku. Proces ten obejmował demilitaryzację, demontaż i utylizację transporterów opancerzonych. Podczas tych procesów zastosowane miały zostać optymalne sposoby pracy związane z normami BHP i ochroną środowiska w celu jak największych przychodów ze sprzedaży surowca końcowego w postaci złomu. Na każdy pojazd miały przypadać aż 22 kilogramy azbestu.

Procedura ta wykonana w ramach programu NSPA została opracowana dla krajów będących członkami partnerstwa wspierającego demilitaryzację, demontaż i utylizację (D3). Jest ona także działaniem na rzecz zmniejszenia wojskowego śladu węglowego. W podobny sposób zostały zutylizowane kilka lat temu czołgi Leopard 1A2. Dzięki przeprowadzeniu tej procedury wygenerowano ponad 3 mln euro dochodu netto (ok. 4000 euro zysku na pojeździe) dla Włoch. Zysk ten pochodził ze sprzedaży złomu i dotacji mających na celu zapobieganie emisji dwutlenku węgla (w tym wypadku miało to być dodatkowe 41 000 ton tego związku chemicznego).

M113 to amerykański transporter opancerzony opracowany w drugiej połowie lat 50 XX. wieku. Wdrożono go do U.S. Army w roku 1960, jako podstawowy pojazd piechoty zmechanizowanej, do czasu powstania bojowego wozu piechoty M2 Bradley. Kadłub pojazdu w celu obniżeniu masy własnej został wykonany z aluminium o grubości od 28 do 44 mm. Jednostkę napędową początkowo stanowił silnik gaźnikowy, jednak od wersji M113A1 został on zamieniony na dieslowski 6V53 o mocy 275 koni mechanicznych. Uzbrojenie główne pojazdu stanowi wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm.