Kolejna partia S-300 dla Kazachstanu. Wspólna obrona przeciwlotnicza na obszarze WNP coraz bliżej?

Dozbrajanie Kazachstanu odbywa się w ramach dwustronnej umowy o utworzeniu jednolitego systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej podpisanej w 2013 r. Według porozumienia Kazachstan ma w sumie otrzymać nieodpłatnie wyposażenie 5 dywizjonów z rakietowymi systemami przeciwlotniczymi i przeciwbalistycznymi S-300PS. Informacje o dostawach kolejnych partii pojawiały się w mediach w sierpniu 2015 (5 systemów) oraz w grudniu 2015 (nie podano liczby).

Od 2009 r. Rosja tworzy jednolity regionalny systemy obrony powietrznej także z Białorusią. W maju br. białoruskie ministerstwo obrony poinformowało o otrzymaniu od Rosji czwartego dywizjonu przeciwlotniczych systemów rakietowych S-300PS. Łącznie Białoruś otrzymała od Moskwy cztery pełne dywizjony, z których trzy przechodzą modernizację w Rosji, zaś jeden na Białorusi. Przy czym, jak pisał Ośrodek Studiów Wschodnich, w przeciwieństwie do Kazachstanu, Białoruś ponosi przynajmniej część kosztów tworzenia systemu.

Z kolei w lipcu podpisane w grudniu 2015 r. porozumienie o utworzeniu wspólnego systemu obrony powietrznej z Rosją ratyfikowała Armenia. Na mocy umowy, do budowy wspólnego systemu obrony powietrznej włączone zostaną m.in.: stacjonujący w Armenii (w 102. bazie wojskowej w Giumri) 988 pułk rakiet przeciwlotniczych (wyposażony w kompleks S-300W) oraz 2 lub 3 eskadry myśliwców MiG-29. Z kolei strona ormiańska wnosi m.in. systemy S-300PS, a także S-125 Newa oraz 2K11 Krug.

Po tworzeniu wspólnej obrony powietrznej z poszczególnymi państwami, kolejnym etapem i celem Kremla jest integracja systemów pod auspicjami Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym.

Oprócz celów geopolitycznych, przekazywanie systemów S-300 (w tym niektórych za darmo) związane jest z zastępowaniem ich w wojskach rosyjskich nowszymi bateriami S-400 oraz S-350. Białoruś i Kazachstan otrzymują z Rosji zestawy przeciwlotnicze S-300 w wariancie S-300PS, w związku z tym główne uzbrojenie stanowią rakiety 5W55R. Ich naprowadzanie odbywa się za pomocą śledzenia celu przez pocisk (TVM). Maksymalny zasięg zwalczania celów powietrznych przez system S-300 określony jest na 75-90 km, przy czym bateria może zwalczać do 6 celów jednocześnie.