Partyzanci walczą. Ukraińska flaga w Mariupolu i lista zlikwidowanych kolaborantów na południu [KOMENTARZ]

„Rosyjski okupancie! Musisz wiedzieć! Czeka Cię Śmierć! Kachówka to Ukraina!" – takiej treści transparenty są rozwieszane przez grupy związane z ruchem oporu, które można porównać do polskiego konspiracyjnego „małego sabotażu". „Nie możesz wyjechać? HIMARS Ci pomoże" – napisano na innym plakacie. Ukraińską partyzantkę działającą na okupowanych przez Rosjan terytoriach nazywa się „armią cieni".

Pojawiają się jednak także informacje o oficjalnych nazwach jakich używają poszczególne partyzanckie grupy. 30 kwietnia „Partyzancka Armia Berdiańska" – działająca w okupowanym przez Rosjan portowym mieście opublikowała w Internecie odezwę, w której potwierdzono, że podziemie stworzyło już swoje struktury. Ostrzeżono także, że kolaboracja jest uznawana za zdradę Ukrainy. Ruch oporu działa tak skutecznie, że wciąż Moskwa nie rozpisała pseudo-referendów na okupowanych terytoriach choć zapowiadano to od miesięcy. Nie ma komu ich zorganizować. Nie przez przypadek w maju, szef ukraińskiego Ministerstwa Obrony, Ołeksij Reznikow, nazwał akcje partyzantów „ważnym wkładem do zwycięstwa w wojnie". Formalne komunikaty o działaniach partyzantów publikuje Centrum Ruchu Oporu.

Najbardziej spektakularne akcje zbrojnego podziemia mają miejsce w Melitopolu, Enerhodarze, Chersoniu oraz Nowej Kachówce. W tym półroczu brutalnej rosyjskiej okupacji widać, iż ukraińscy partyzanci stosują przemyślaną strategię. Przypomina ona z resztą asymetryczne działania polskiego zbrojnego podziemia w okresie II wojny światowej. Żołnierze podziemnej armii na południu Ukrainy skupiają się na: niszczeniu szlaków zaopatrzenia (ataki na pociągi wojskowe), organizowaniu zasadzek na okupacyjne oddziały, likwidacji kolaborantów, akcjach informacyjnych. W ciemno możemy także założyć, iż współdziałają z ukraińskim wojskiem, jako lokalne źródło wiedzy, mając istotny wkład w wojenny wywiad.

Akcje rozpoczęto jeszcze w marcu. Zastrzelono wówczas Pawła Słobodczikowa, doradcę kolaboracyjnego gubernatora Chersonia Wołodymyra Saldo. Notabene Chersoń to jedyne miasto, które oficjalnie skapitulowało przed Rosjanami. Także za sprawą kolaborującego z Moskwą Saldo. Prorosyjski gubernator, z uwagi na to, że nie udało mu się zrealizować zadań z Moskwy (w tym pewnie kluczowe było spacyfikowanie partyzantów), został otruty, prawdopodobnie przez rosyjskie służby specjalne, i trafił do szpitala na Krymie. Niedługo później partyzanci zastrzelili Walerego Kuleszowa, prorosyjskiego blogera, którego Rosjanie szykowali na komendanta okupacyjnej milicji.

Niecałe dwa miesiące od rosyjskiej inwazji podano dane dotyczące skuteczności partyzantów. W Melitopolu udało im się zlikwidować łącznie 100 rosyjskich żołnierzy w okupacyjnej służbie. Ginęli głównie w nocnych zasadzkach. Warto zauważyć, że partyzanci przeprowadzają ataki bombowe na kluczowych rosyjskich kolaboracyjnych zarządców. W ataku bombowym zlikwidowano wysoko postawionego rosyjskiego urzędnika w Chersoniu – Dmitrija Sawluczenkę. Następnie partyzanci wysadzili ładunek wybuchowy w pobliżu kolejnego okupacyjnego przywódcy – Jewgenija Sobolewa. Jednym z głównych rosyjskich kolaborantów jest samozwańczy burmistrz Melitopola i osadzony przez Rosjan jako gubernator obwodu zaporoskiego - Jewhen Bałycki. Partyzanci zorganizowali atak bombowy na jego biuro. Na celowniku partyzantów znaleźli się także służący w kolaboracyjnych formacjach policyjnych renegaci. Serhii Tomko, który miał zostać szefem milicji w Nowej Kachówce został zastrzelony przez zbrojne podziemie.

W ukraińskim Dniu Niepodległości nad Mariupolem powiewała niebiesko-żółta ukraińska narodowa chorągiew. To akcja Ruchu Oporu.