Ukraiński Abrams porażony laserowym Krasnopolem

Ostatni czas to czarna seria dla ukraińskich czołgów M1A1SA Abrams, których do Kijowa przekazano łącznie jedynie 31 egzemplarzy. Kilka z nich zostało nie tylko zniszczonych, ale także przejętych przez Rosjan. Jeden pojazd został pokazany na wystawie sprzętu zdobycznego na Pokłonnej Górze. Opisywany egzemplarz jest najpewniej 8 lub 9 Abramsem utraconym przez ukraińską armię, część z wozów została tylko uszkodzona jednak przejęta najpewniej przez Rosjan. Na poniższym nagraniu uchwyconym z nieokreślonego typu powietrznego bezzałogowca widzimy moment trafienia czołgu za pomocą pocisku Krasnopol, najpewniej w nowej odmianie charakteryzującą się m.in. zwiększoną do przynajmniej 25 km donośnością (względem 20 km w pierwszej wersji).

Co ciekawe, do podświetlenia celu dla pocisku wykorzystać miano nową wersję bezzałogowca Granat-4 produkowanego przez Grupę Kałasznikow, która także odpowiedzialna jest za wytwarzanie Krasnopola. Tym samym Rosjanie nie tylko wydłużyli zasięg rażenia celów za pomocą wspomnianego typu pocisku, ale także zapewnili mu nowy środek naprowadzania o zasięgu 70-100 km. Czołg najpewniej został zniszczony, chociaż brak tutaj 100% potwierdzenia w postaci zdjęcia lub filmu przedstawiającego skutek trafienia. Czy każde trafienie Krasnpolem oznacza zniszczenie celu? Jak pokazuje przykład przekazanego przez Słowenię czołgu M-55S istnieje możliwość przetrwania, chociaż jest to zjawisko epizodyczne.

Krasnopol to radziecki/rosyjski precyzyjny pocisk artyleryjski naprowadzany za pomocą wiązki lasera przeznaczony do zwalczania celów stacjonarnych, jak i ruchomych. Tego typu amunicja przeznaczona jest do strzelania z haubic/armatohaubic kalibru 152 mm: D-20, 2S3M, 2S19 i 2A65 Msta-B. Szacuje się, że jego użycie zmniejsza zużycie amunicji 5-10 razy w porównaniu ze zwykłymi pociskami odłamkowo-wybuchowymi i skraca o 10-15 razy czas na wykonanie zadania ogniowego. Procentowa szansa trafienia celu określana jest na ok. 90%, a błąd trafienia przy strzelaniu z zasięgu 20 km teoretycznie wynosi około 1 m. Co ciekawe, istnieje wersja Krasnopola pozwalająca na strzelanie nim z artylerii 155 mm.

W skład systemu precyzyjnego uzbrojenia Krasnopol (indeks GRAU 2K25) wchodzą:

• dwuczęściowy pocisk odłamkowo-burzący (korygowany) 30F39 Krasnopol kal. 152 mm z półaktywną laserową głowicą naprowadzania 9E421;
• „podświetlacz" celu, czyli wskaźnik-dalmierz (np. typu 1D15, 1D20, 1D22, 1D29 (LCD-3M) itd.);
• system łączności.

Amunicja ta była używana przez armię rosyjską m.in w Syrii, gdzie wraz z trwaniem konfliktu zwiększano udział tych pocisków w walkach. W chwili obecnej wiadomo, że poza kontyngentem rosyjskim, pocisków tego typu używały również pododdziały syryjskie i irańskie. Pocisków Krasnopol używano w czasie ciężkich walk z Daesh we wschodniej Syrii. Pociskiem Krasnopol zlikwidowano jakoby bojowników, którzy 31 grudnia 2017 r. ostrzelali z moździerza bazę w Hmejmim. W związku z tym, jako odwet, zorganizowano specjalną operację, w wyniku której pododdział sił specjalnych wykrył bojowników na zachodniej granicy prowincji Idlib. W momencie, kiedy bojownicy przesiadali się do mikrobusu uderzył w nich pocisk Krasnopol, co zostało zarejestrowane z bezzałogowca.

Krasnopoli wykorzystano również podczas ćwiczeń Zapad-21, gdzie używano jej do likwidacji celów wcześniej wykrytych przez bezzałogowe aparaty latające, jak Orłan-10. W trakcie tamtych manewrów strzelania amunicją Krasnopol prowadzono na dystansie od 10 do 16 km. Obecnie w wyniku wniosków z Ukrainy ich donośność została zwiększona do przynajmniej 25 km. Oprócz tego poprawie miała ulec celność, odporność na zakłócenia oraz siła rażenia.