Rosjanie z zestawem przeciwlotniczym na T-54

Wojna na Ukrainie

Jest to kolejny improwizowany artyleryjski zestaw przeciwlotniczy zauważony w rosyjskich jednostkach, którego uzbrojenie główne stanowi wysłużona, postradziecka armata przeciwlotnicza S-60. Wcześniejsze wozy powstały na bazie transporterów opancerzonych MT-LB oraz MT-LBu. Opisywana konstrukcja mogła powstać na bazie czołgu T-54/55, które po dekadach emerytury wróciły do służby w rosyjskiej armii. Bazą dla zestawu mógł być także wóz zabezpieczenia technicznego BTS-4 również wyciągnięty z rezerwy sprzętowej lub zdobyty na Ukraińcach. Tego typu zestawy mogą służyć zarówno do eliminacji celów powietrznych, jak i lądowych, z racji na dużą siłę amunicji używanej przez armatę S-60.

S-60 to radzieckie działo przeciwlotnicze kal. 57 mm wdrożone do armii radzieckiej w 1950 roku, które stało się podstawowym artyleryjskim systemem przeciwlotniczym Układu Warszawskiego - obok armat ZU-23. Wersja bazowa posiada donośność na poziomie 4000 metrów, zaś ta wyposażona w radar aż 6 km. Pozwala to na likwidowanie celów znacznie bardziej oddalonych niż wspomniane ZU-23 o zasięgu maksymalnym na poziomie 2500 m. Jego ulepszony wariant określany jako S-68 był używany w samobieżnej odmianie ZSU-57-2 posadowionej na bazie czołgu T-54.

Obecnie przeciwlotnicza rola tego działa jest ograniczona do likwidowania wolno lecących celów jak drony czy śmigłowce. Pociski przeciwpancerne wystrzelone z S-60 mogą przebić ekwiwalent około 100 mm RHA na dystansie 1000 metrów, co oznacza, że są w stanie przebić pancerz każdego rosyjskiego bojowego wozu piechoty czy kołowego transportera. Jego obsługa składa się nominalnie z 7-8 żołnierzy.