Pogrom rosyjskich armatohaubic

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Rosyjskie samobieżne armatohaubice rodziny 2S19 Msta-S stanowią najbardziej nowoczesne środki ogniowe tego typu w rosyjskiej armii wdrożone do seryjnej produkcji (2S35 Koalicja-SW dalej nie została wprowadzona do służby). Ich najnowszy wariant 2S33 Msta-SM2 był odpowiedzią na zachodnie nowoczesne AHS, zatem utrata kolejnych maszyn w tym standardzie jest dla wojsk inwazyjnych dużą stratą. Większość z 17 utraconych przez Rosjan armatohaubic tego typu została porzucona lub zdobyta w dość dobrym stanie technicznym, zatem część z nich za jakiś czas zostanie najpewniej użyta przeciw pierwszym właścicielom.

2S19 Msta-S to rosyjska samobieżna armatohaubica kal. 152 mm, opracowana w latach 80. XX wieku jako następca systemów 2S3 Akacja i 2S5 Hiacynt. Główne uzbrojenie tego systemu stanowi armatohaubica 2A64 o długości 47 kalibrów, umieszczona w obrotowej wieży osadzonej na podwoziu gąsienicowym. Jest ono zbudowane z wykorzystaniem podzespołów czołgów T-72 i T-80. Szybkostrzelność dochodzi do 8 strzałów na minutę, zaś donośność określa się na 25-40 km w zależności od wersji. Wariant 2S33 Msta-SM2 został zaprezentowany w roku 2013 podczas wystawy obronnej w Niżnym Tagile, a do armii rosyjskiej został wprowadzony w 2017 roku.

Ta modernizacja wyróżnia się nową armatą 2A79 o takim samym kalibrze, jednak zapewniającej większe zdolności ogniowe, w tym donośność do 40 km, względem 25-29 km standardowej 2S19 Msta-S. Dodatkowo zaimplementowano w niej ulepszony system kierowania ogniem pozwalający na zwiększenie szybkostrzelności armatohaubicy. Zdobycie kolejnych egzemplarzy tej wersji pozwoli Ukraińcom na zapoznanie się z tymi ulepszeniami i porównanie osiągów względem wersji starszej, której mieli na stanie w liczbie 35-40 egzemplarzy przed rosyjską inwazją.