Reklama

Przemysł Zbrojeniowy

Ukraińskie transportery sprawdzone w Indonezji. Testy górskie i morskie

BTR-4, fot. Ministry of Defense of Ukraine, Wikipedia, CC BY-SA 2.0
BTR-4, fot. Ministry of Defense of Ukraine, Wikipedia, CC BY-SA 2.0

Ukraiński kołowy transporter opancerzony (KTO) 8x8 BTR-4M pomyślnie przeszedł testy sprawdzające w tropikalnych warunkach panujących w Indonezji. Pięć takich KTO dostarczono do Korpusu Piechoty Morskiej Indonezji w ramach realizacji kontraktu podpisanego na początku 2014 roku pomiędzy Ministerstwem Obrony Republiki Indonezji a SpetsTechnoExport, który jest częścią koncernu zbrojeniowego Ukroboronprom.

Same wozy są produkowane w Biurze Konstrukcyjnym Inżynierii Mechanicznej imienia A. A. Morozowa w Charkowie, które również należy do koncernu. Realizacja zamówienia nastąpiła po przekazaniu dużych partii BTR-4 dla armii ukraińskiej, w ramach pilnych dostaw dodatkowego uzbrojenia (spowodowanego konfliktem w Donbasie), co było dużym obciążenia dla ukraińskiego kompleksu zbrojeniowego.

Testy przeprowadzono zarówno na morzu (zdolności amfibijne), obszarach górskich, jak i na drogach utwardzonych oraz w trudnym terenie. Według SpetsTechnoExport testy transporterów ukraińskich były nadzorowane przez specjalną komisję, w skład której wchodzili przedstawiciele różnych departamentów Ministerstwa Obrony Indonezji. Realizacja samej umowy była możliwa dzięki efektywnej współpracy ukraińskich przedsiębiorstw oraz Ambasady Ukrainy w Indonezji.

W ramach prób wykonano m.in. 100 km na przejazd w nocy po autostradzie od stolicy Indonezji Dżakarcie do wybrzeża Morza Jawajskiego, by następnie z marszu przeprowadzić badania pokonywania przeszkód wodnych pływaniem i desantowania z morza. Co charakterystyczne, próby prowadzono w czasie trwania intensywnych opadów, a to z kolei wpływało na stopień trudności pomyślnej realizacji kolejnych etapów testów. Kanion został wybrany jako miejsce badań ogniowych, co pozwoliło na przetestowanie możliwości głównego uzbrojenia ukraińskiego pojazdu bojowego. Testy strzelania z zamontowanego w wieży uzbrojenia również wykazały jego dużą skuteczność w prowadzeniu ognia do różnych celów. 

KTO BTR-4M jest zmodernizowaną wersją modelu BTR-3. Budowany jest w kilku wersjach, m.in. BTR-4K, BTR-4KSH, BRM-4K, BREM-4K, BSEM-4K, MPO-4K, BTR-4BAU. Ma masę 17 900 kg (22 200 kg z opancerzeniem, DMC 26 000 kg), załogę składającą się z trzech ludzi oraz może przewozić ośmiu żołnierzy desantu (zajmują oni miejsce w wozie przez tylne drzwi desantowe). Jego długość wynosi 7650 mm, szerokość 2900 mm, a wysokość 2930 mm. Jest napędzany niemieckim 4-suwowym, 6-cylindrowym, turbodoładowanym silnikiem Deutz Engine III o mocy 600 KM. Jego prędkość maksymalna wynosi 110 km/h, pływania 10 km/h, a zasięg ponad 690 km. Może działać w zakresie temperatur od -40 do +55oC.

Wyposażono go w bezzałogową wieżę BM-7 Parus z uzbrojeniem w postaci 30 mm armaty automatycznej ZTM-1 (lub 2A72), 7.62 mm km KT-7.62 (lub PKT), 30 mm granatnika automatycznego KBA-117 oraz podwójnej wyrzutni ppk Barier. Armata automatyczna posiada szybkostrzelność 300 strz/min, dwustronny system zasilania z 300 nabojami (gotowymi do natychmiastowego użycia) i może prowadzić skuteczny ogień na odległość do 4000 m wobec celów lądowych i 2000 m do celów powietrznych. 7.62 mm km umożliwia prowadzenie ognia na odległość 2000 m (zapas amunicji 500 sztuk do natychmiastowego użycia) a granatnik 1700 m (zapas amunicji 145 sztuk). Za pomocą ppk można zwalczać cele opancerzone na dystansie od 500 do 5500 m (wóz przewozi cztery takie pociski). Inne typy wież montowane na pojeździe to BAU-23, Szkwał i Grom.

Indonezyjski korpus piechoty morskiej liczy prawie 15 000 żołnierzy z dwoma dowództwami brygad piechoty morskiej Dżakarcie i Surubaju. Na ich wyposażaniu jest m.in. 54 BMP-3, 19 AMX-10P, 40 AMX-10 PAC, 14 BTR-80A. Po dostarczeniu 5 BTR-4M i pomyślnym przeprowadzeniu ich testów planowanie jest wstępne pozyskanie 50 tego typu transporterów. Ukroboronprom planuje uruchomienie licencyjne ich produkcji w Indonezji, gdyby wielkość ostatecznego zamówienia okazała się dużo większa.

Oprócz Indonezji pojazdy tego typu posiada ukraińska armia, która używa 154 KTO BTR-4, a kolejnych 40 egzemplarz ma Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Armia Kazachstanu eksploatuje z kolei 100 sztuk, 5 pojazdów otrzymała nigeryjska policja. Irackie ministerstwo obrony otrzymało z kolei 88 sztuk z 420 zamówionych po czym kontrakt został anulowany. 

Reklama

Komentarze (7)

  1. Geoffrey

    Wkradło się chyba jakieś nieporozumienie. BTR4 Bucefał nie jest sprzętem "postsowieckim", ani "modernizacją" takiego sprzętu. To nowa, modułowa konstrukcja zaprojektowana w ukraińsko-niemieckiej kooperacji. Były nawet jakieś nieporozumienia z prawem własności do projektu.

    1. Yes

      To stary poradziecki złom.

  2. analizator

    Czy nasze projekty na BWP zostały już wyczerpane, czy w ogóle zrezygnowaliśmy z BWP. Jeżeli nie potrafimy zbudować BWP, bo nie mamy zdolnych inżynierów, to kupmy licencję jeżeli, to możliwe i zacznijmy coś w tym kierunku robić ? Kolejne lata lecą, a my dopiero gdybamy. Jeżeli brak nam bardzo dobrych inżynierów, to po prostu ich kupmy ?

    1. kolo

      Czy BWP nadaje się do modernizacji?. Raczej nie. wymagało by to przebudowania całej konstrukcji, zmiany silnika przekładni i wieży. Więc modernizacja odpada a że czas goni zostaje tylko kupno czegoś gotowego.

    2. Dziad Borowy

      Ale my mamy własne niezłe projekty - choćby UMPG (dawniej "Anders"). Tylko że nasi kochani etatyści z armii i MONu wolą nie mieć pływającego transportera niż mieć niepływający...

    3. b

      U nas uznano, ze armia bedzie misyjna i zamiast kupic licencje i klepac np.CV90 wybrano Roski bo byly lepsze na misje, podobnie Uwalono Kryla w pierwszym projekcie, a potem zamiast Wisly uznano , ze bardziej nam potrzeba Caracali. Stad teraz troche dymisji wsrod generalicji, ktora nalegala na armie misyjna.

  3. iittp

    Warto wspomnieć że kontrakt iracki został anulowany po dostarczeniu pojazdów do Iraku i odesłaniu ich z uwagi na fatalną jakość i niesprawność np. działko na wieży się zacinało, kadłuby były spękane i pojazdy nie były w stanie samodzielnie się poruszać. Do Indonezji wyprodukowano pojazdy w prototypowni Biura Konstrukcyjnyego z nadzieją na uzyskanie choć minimalnej sprawności - realia kraju pogrążonego w chaosie i korupcji.

    1. b

      W Iraku byl problem z peknieciami na spawach, technologie stali pancernych brali chyba od nas, to jeden z kosztow prezydentury Janukowycza, ktory na polecenie Moskwy niszczyl armie I przemysl. Potem starali sie wszystko nadrobic ale nie do konca wyszlo. Ten KTO poza dobra cena ma jeszcze kilka atutow.

  4. marcos

    Komedia . Toczą wojnę a sprzedają sprzęt za granicę?

    1. Geoffrey

      Jeśli toczą wojnę to chyba potrzebują pieniędzy na sprzęt.

    2. mob

      bo żeby móc prowadzić wojne to trzeba najpierw na to zarobić..

  5. troll

    Ile rosomaków Polska sprzedała? Pytanie retoryczne, oczywiście 0

    1. Robert

      Do Słowacji 30, Emiratów Arabskich i Australii

    2. w

      Sprzedala. Kilkadziesiat. Przez Patrie do ZEA. Jest szansa na kolejne kontrakty.

  6. andy

    to pokazuje że postsowiecki sprzęt można z sukcesem modernizować i stosunkowo tanim kosztem uzyskiwać wartościowy produkt ... i niekoniecznie kupować drogie licencje w dodatku na wybitnie niekorzystnych warunkach co pokazuje przykład naszego rosomaka z którego wychodzi może niezły produkt ale porównując koszt / zysk to porażka

    1. vvv

      chyba nie wiesz o czym piszesz jezeli porownujesz btr-4m do rosokama :) porownujesz przestarzaly uklad konstrukcyjny do nowoczesnego KTO o duzej mozliwosci podernizacji.

  7. Michal1995

    Indonezja kupiła czeskie transportery Pandur 2 z TDF (Tatra Defence Vehicle) i teraz chcą kupić BTR4?

Reklama