„Dysza stealth” dla bezzałogowca Ochotnik i Su-57

„Roll-out", czyli oficjalna prezentacja drugiego prototypu bezzałogowca S-70 Ochotnik odbyła się w Nowosybirskich Zakładach Lotniczych im. Czkałowa w obecności przedstawicieli rosyjskich sił powietrzno-kosmicznych, ministerstwa obrony oraz koncernu UAC, do którego należą zarówno zakłady jak i biuro konstrukcyjne Suchoj, które opracowało płatowiec. Wraz z nim do testów ma wejść nowe stanowisko sterowania bezzałogowcem, które powstało „zgodnie z wymaganiami wojska".

Pierwszy prototyp nosił dość standardowe szare malowanie sił powietrznych, natomiast nowa maszyna jest biała, a szarą barwę otrzymały jedynie krawędze natarcia. To co wzbudziło największe zainteresowanie to jednak nie malowanie najnowszego wcielenia bezzałogowca S-70B Ochotnik, ale opisany szczegółowo ale nie zaprezentowany wprost w materiałach prasowych nowy układ wylotowy silnika odrzutowego.

Napęd Ochotnika stanowi silnik Saturn AŁ-41F1 (izdielije 117) stosowany w maszynach wielozadaniowych Su-57 i Su-35S. Pierwszy prototyp posiadał też standardową dyszę wylotową tego silnika o regulowanej przepustowości, jednak w obecnym egzemplarzu zastosowano płaską, wykonaną w technologii druku 3D dyszę wylotową. Dzięki temu zmieniono układ tylnej części, spłaszczając ją i zmniejszając dzięki temu przekrój radiolokacyjny.

Dodatkowo płaska dysza ma boczne krawędzi „ścięte" pod kątem co nadaje jej kształt zbliżony do trójkąta rozwartego. Oprócz odbijania fal radaru z dala od ich źródła tego typu układ zmienia sygnaturę termiczną silników, utrudniając ich namierzenie przez pociski naprowadzane termicznie. Najprawdopodobniej jest ona również odchylana w pionie, co wpływa na manewrowość i charakterystyki takie, jak maksymalne kąty natarcia. Warto odnotować, że płaskie, regulowane dysze wylotowe zastosowano w oblatanym 24 lata temu i znajdującym się dziś na uzbrojeniu US Air Force samolocie 5. generacji F-22A Raptor.

Ze względu na atuty jakie oferuje tego typ płaska dysza wylotowa, o ile testy prowadzone na bezzałogowcu okażą się owocne, dysze tego typu mają zostać zastosowane również na rosyjskim myśliwcu 5. generacji Su-57, który napędzany jest tym samym silnikiem. Ponieważ obie maszyny mają być eksploatowane wspólnie, tego typu unifikacja znacznie ułatwi obsługę i obniży jej koszty, a przy tym zapewnia istotne korzyści w warunkach bojowych.

Bezzałogowiec bojowy S-70 Ochotnik-B został zbudowany w układzie latającego skrzydła. Uzbrojenie o masie do 2000 kg ma być przenoszone w wewnętrznych komorach, co wraz z wykorzystaniem specjalnych materiałów i powłok, ma zmniejszyć do minimum jego powierzchnię skutecznego odbicia fal radiowych, czyniąc maszynę trudną do wykrycia. Przeprowadzono już testy uzbrojenia powietrze-ziemia z wykorzystaniem prototypu tego płatowca. Równocześnie Ochotnik-B ma być wyposażony w różnego typu nowoczesne sensory optyczne i radiolokacyjne i autonomicznie kierować swoim lotem, dokonując stałej wymiany danych z innymi maszynami sojuszniczymi, takimi jak Su-57.

Jeśli chodzi o parametry techniczne płatowca, to S-70B Ochotnik ma rozpiętość 17,6 m, długość 13,6 m a jego napęd stanowi wspomniany wcześniej silnik Saturn AŁ-41F1 (izdielije 117). Maszyna ma dzięki temu osiągać prędkość maksymalną około 1000 km i zasięg 4000 km bez tankowania w locie. Maksymalna masa startowa szacowana jest na 20 000 kg, co czyni Ochotnika najcięższym bezzałogowym systemem latającym, jaki jest rozwijany przez Rosję i jednym z największych na świecie.