Siły zbrojne
Pociski manewrujące dla Poseidonów
Autor. Lockheed Martin
US Navy prowadzi testy pocisków manewrujących stealth na morskich samolotach patrolowych P-8A Poseidon. Oznacza to, że maszyny na bazie Boeinga 737, przeznaczone głównie do zwalczania okrętów podwodnych zyskają możliwość rażenia celów morskich i lądowych z dystansu ponad 560 km.
Amerykańska marynarka wojenna upubliczniła zdjęcia z kontroli dopasowania (ang. Fit checks) AGM-158C LRSM (Long Range Anti-Ship Missile), czyli przeciwokrętowego pocisku manewrującego o obniżonej sygnaturze radarowej opartego na wykorzystywanych również przez polskie lotnictwo pociskach JASSM. Celem było potwierdzenie, że nowe uzbrojenie może być bezpiecznie podwieszone, nie zakłócając funkcjonowania żadnych systemów maszyny. W dalszej perspektywie prowadzone są testy w locie, które sprawdzają wpływ pocisków na sterowność i stabilność samolotu w locie. Testy prowadzone są na samolocie Boeing P-8A Poseidon należącym do eskadry testowej US Navy VX-20 w Navy Air Station Patuxent River.
Zdjęcia pochodzą sprzed 3 lat, gdy rozpoczęto prace. Zgodnie z informacjami, jakie udzielił koncern Lockheed Martin, od pierwszego kwartału ubiegłego roku trwają wspomniane testy w locie pocisków LRASM na samolocie P-8A z bazy Patuxent River. Ich zwieńczeniem będą próbne odpalenia tego uzbrojenia. Prace związane z integracją nowego uzbrojenia na samolocie patrolowym US Navy mają zakończyć się najpóźniej w roku 2025.
Autor. US Navy/VX-20
Ponieważ wymiary pocisku LRASM (długości ponad 4 metrów) uniemożliwiają ich przenoszenie w komorze uzbrojenia, samolot P-8A Poseidon będzie przenosił do 4 sztuk na pylonach podskrzydłowych. Uzbrojenie to zastąpi obecnie używane pociski AGM-84 Haropoon i AGM-84H/K SLAM-ER (Standoff Land Attack Missile – Expanded Response) których zasięg nie przekraczał 270 km. Tymczasem LRASM może razić cele morskie z dystansu ponad dwukrotnie większego, co drastycznie zwiększy możliwości operacyjne Poseidonów.
Czytaj też
P-8A Poseidon będzie trzecim po F/A-18E/F Super Hornet i B-1B Lancer samolotem dostosowanym do przenoszenia tych pocisków manewrujących. Zgodnie z obecnymi informacjami zrezygnowano natomiast z integracji LRASM na bombowcach B-52 Superfortress.
LRASM to precyzyjnie kierowany, przeciwokrętowy pocisk dalekiego zasięgu, oparty na taktycznym lotniczym pocisku manewrującym o obniżonej wykrywalności (zaprojektowanym zgodnie z wymogami technologii stealth), przeznaczonym do zwalczania celów punktowych — Joint Air-to-Surface Standoff Missile — Extended Range (JASSM-ER). LRASM został zaprojektowany tak, aby sprostać potrzebom marynarki wojennej i sił powietrznych USA.
Czytaj też
Pociski LRASM zostały opracowane do wykrywania i niszczenia konkretnych celów w ramach grup okrętów, w warunkach silnego oddziaływania przeciwnika. Dysponują one wielosensorową głowicą naprowadzającą, z pasywną głowicą radiolokacyjną oraz głowicą termowizyjną, łączem danych, a także systemem GPS o zwiększonej odporności na zakłócenia. Pociski LRASM odgrywają znaczną rolę w koncepcji sił zbrojnych USA w zakresie operacji na otwartych morzach i oceanach, dzięki rozszerzonej zdolności do rozróżniania celów i przeprowadzania taktycznych ataków z większych odległości.
LRASM mają docelowo zastąpić w arsenale US Navy pociski przeciwokrętowe Harpoon i SLAM-ER, które mają ponad dwukrotnie mniejszy zasięg i masę głowicy bojowej. Nie są również zdolne do tak złożonego schematu podejścia do celów i ich rozróżnienia.
