Według zapewnień Saab, cechą szwedzkiej konstrukcji ma być jej „elastyczność”. Przedstawiciele spółki wyrażają gotowość do współpracy z zagranicznymi klientami. Szwedzi podkreślają przy tym, że ich konstrukcje zachowują swoje właściwości długi czas po wprowadzeniu do linii, czego dowodem są trzy okręty podwodne typu Gotland. Pomimo, że weszły one do służby w latach 1995-1996 są nadal uznawane za nowoczesne w swojej klasie. Udowodniono to m.in. w czasie pobytu okrętu podwodnego HMS „Gotland” w amerykańskiej marynarce wojennej (2005 r.).

Zgodnie z informacjami Saab "elastyczność" okrętów ma zostać osiągnięta dzięki modułowej konstrukcji i odpowiedniemu sposobowi prowadzenia budowy. Projektowanie odbywa się w 3D, co daje szansę na wcześniejsze zaprojektowanie całości kadłuba ze wszystkimi detalami (w tym ustalenie dokładnego przebiegu linii kablowych i rurociągów). Dzięki temu Szwedzi mają możliwość równoległego budowania sekcji samego kadłuba, jak i palet oraz modułów z jego wyposażeniem. Te palety i moduły łączy się potem (nadal poza okrętem) w tzw. „platformy”, które po wsunięciu do odpowiedniej sekcji kadłuba i elastycznym umocowaniu są praktycznie gotowe do uruchomienia. Składanie okrętu ma się więc odbywać przez scalanie już gotowych i wyposażonych sekcji.

Daje to możliwość testowania poszczególnych modułów, palet i „platform” jeszcze przed ich połączeniem z pozostałymi elementami konstrukcji. Podkreśla się, że ma to znaczenie w sytuacji, gdy do już sprawdzonych zestawów dołączane są nowe elementy, zgodnie z życzeniem zamawiającego. Zmniejsza to także koszty produkcji, ponieważ może być ona realizowana równolegle i w różnych miejscach, skracając czas i okres zaangażowania specjalistów.

Spółka Saab wskazuje ponadto, że tworzenie okrętów przez składanie gotowych sekcji zwiększa ich podatność modernizacyjną. Można bowiem przeciąć kadłub i wprowadzić do niego wcześniej przygotowany i sprawdzony moduł, np. zwiększający ilość zabieranego wyposażenia i ludzi lub wydłużający autonomiczność (dodatkowe zbiorniki paliwa i zapasów). Szwedzi prowadzili już podobne działania w przeszłości, wymieniając elementy kadłuba.

W czasie prezentacji przedstawicielka Saab poinformowała, że szwedzki minister obrony przygotował już zamówienie na nowe okręty podwodne typu A26 - na chwilę obecną za 8,2 miliarda koron szwedzkich (ponad 880 milionów euro). Trwają w tej sprawie negocjacje z przemysłem i Szwedzi mają nadzieję, że A26 będzie rozwiązaniem atrakcyjnym dla państw-klientów na całym świecie.

Według Saab jedną z najważniejszych cech tego okrętu podwodnego ma być jego trudnowykrywalność. Techniki stealth mają być zastosowane praktycznie do każdego pola fizycznego, jakie może zostać wykorzystane do wykrycia A26. Szwedzi pracują więc nad ograniczeniem aktywnego i pasywnego pola akustycznego (wyciszenie okrętu i tłumienie dochodzących do niego fal akustycznych), magnetycznego, elektrycznego oraz hydrodynamicznego.

W przypadku części wysuwanych ponad powierzchnię dba się również o zmniejszenie ich sygnatury termicznej oraz ograniczenie skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego. Saab opiera się przy tym na doświadczeniach, jakie udało się pozyskać w Szwecji w czasie trwających wiele lat badań w tej dziedzinie. Rozwiązania później były testowane i udoskonalane na produkowanych przez Kockums i Saab okrętach podwodnych i nawodnych.

Podobne testy prowadzono również, jeżeli chodzi o odporność na wybuchy podwodne. Przy czym były to zarówno badania komputerowe, z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania symulacyjnego, jak i badania fizyczne, już zbudowanych, pełnowymiarowych sekcji.

Szwedzi wskazują tutaj na warunki, w jakich na co dzień muszą działać ich okręty podwodne. Przypominają, że Bałtyk jest bardzo skomplikowany pod względem hydrologicznym i akwenem zamkniętym. Dzięki doświadczeniom zebranym w takich warunkach, A26 ma być przygotowany zarówno do działań na pełnym morzu, jak i na wodach przybrzeżnych - na akwenach trudnych nawigacyjnie i o niewielkich głębokościach (nawet do 50 m), cały czas pozostając trudnym do wykrycia. W założeniu okręt ma zachować właściwości stealth w szerokim zakresie pół fizycznych.

Producent zwraca również uwagę na podwodną autonomiczność osiągniętą dzięki zastosowaniu napędu niezależnego od powietrza AIP, z rozwiązaniem, jakim jest silnik Stirlinga. W sumie zapas paliwa ma pozwolić okrętom A26 na działanie przez ponad 45 dni, zależnie od rodzaju wykonywanego zadania.

Szwedzi tak zaprojektowali swój okręt, by był on także przystosowany do współdziałania z siłami specjalnymi. Zakłada się, że A26 ma mieć możliwość zabrania ponad 8 nurków bojowych wraz z wyposażeniem. Wielozadaniowość ma zostać zapewniona przez miejsce do wypuszczania zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych.

Saab zwraca uwagę na zastosowanie na A26 sterów typu „X”, które mają mieć dwa niezależne, hydrauliczne systemy kierowania (pozwala to na awaryjne wykorzystanie lewo lub prawoburtowych płatów). Ma to dodatkowo podnosić efektywność systemu, co przekłada się na większą manewrowość oraz zmniejszenie ich negatywnego wpływu na pracę śrub.

Saab: „Jesteśmy gotowi budować okręty podwodne”

Ujawnienie przez Saab prezentacji o A26 ma pokazać, że Szwecja jest gotowa do budowy okrętów podwodnych, oferowanych dla klientów na całym świecie. Według spółki branymi pod uwagę obszarami potencjalnej współpracy w tym zakresie są Kanada, środkowa Europa (w tym Polska), południowo-wschodnia Azja i Australia. Szwedzi zapewniają, że ich propozycje będą się charakteryzować relatywnie niską ceną i będą połączone z ofertą kooperacji, zarówno między przedsiębiorstwami, jak i poszczególnymi państwami, w tym w szczególności ich siłami morskimi.