Międzynarodowe szkolenie w skokach do wody [GALERIA]

Ze względu na specyfikę środowiska lądowania jakim jest woda, ćwiczenia kończą cykl szkoleń teoretycznych i egzaminów, które potwierdzają przygotowanie żołnierzy do tego rodzaju zadań. Sprawdzane są one przez m.in. egzaminy z zakresu pływania w mundurze czy przepłynięcia pod rozpostartą czaszą spadochronu. Wiąże się to ze znaczącymi różnicami między techniką wykonywania skoków do wody a na twarde lądowisko. W tym pierwszym przypadku, skoczek, na krótko przed uderzeniem o wodę, musi wypiąć się z uprzęży (zapobiega to ciągnięciu go po powierzchni akwenu przez czaszę lub utonięcia spowodowanego zaplątaniem się w linki).

Skoki wykonywano z wysokości ok. 400 metrów, tzw. metodą na linę z użyciem spadochronów o ograniczonej kierowalności AD-95. Skoczkowie wyposażeni też byli w kamizelki typu MLRJ napełniające się przy kontakcie z wodą. Natychmiast po wylądowaniu skoczków podejmowały łodzie motorowe kierowane przez saperów z 6 BPD – tak z batalionów desantowych, jak i kompanii dowodzenia. W zabezpieczaniu skoków brali też udział płetwonurkowie z 6 BPD oraz wydzielone siły i środki Policji Wodnej, Straży Pożarnej i WOPR. Łącznie skoczkowie oddali 90 skoków w 12 nalotach.

Tradycyjnie, w ćwiczeniach wzięli też udział goście zza granicy – w tym roku było to 10 niemieckich spadochroniarzy z 1 Brygady Powietrznodesantowej (stacjonującej w  Saarlouis) i 6 żołnierzy holenderskich z 11 Brygady Powietrznodesantowej (stacjonującej w Schaarsbergen)

Jezioro Żywieckie jest miejscem takich ćwiczeń od 10 lat ze względu na swoją wielkość, temperaturę, bliskość dogodnego lądowiska czy brak przebiegających w okolicy korytarzy powietrznych. Wcześniej, miejscami tych ćwiczeń były podkrakowski Zalew w Kryspinowie czy mazurskie Jezioro Orzysz.

Bartłomiej Sulik