Indie wycofają rosyjskie transportowce. Następca poszukiwany

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Jak donoszą indyjskie media w przetargu na średni wojskowy samolot transportowy o ładowności od 18 do 30 ton zgłosiło się trzech graczy, a mianowicie Lockheed Martin, Airbus oraz Embraer. Lockheed Martin oferuje C-130J-30 Super Hercules, które są już na wyposażeniu Indii w liczbie 12 sztuk. Firma Airbus oferuje swojego Airbus A400M Atlas, a Embraer C-390 Millennium. Nowe samoloty, które zostaną wybrane mają zastąpić samoloty Antonow An-32, które Indie posiadają w liczbie 103 sztuk, a częściowo mogą także zastąpić większe IŁ-76.

To pokazuje, że Indie chcą unowocześnić swoją flotę, pozbywając się rosyjskich maszyn. Ostatnie także, zamówienia Indii świadczą, że Indie kierują się w stronę sprzętu sprawdzonego i z zachodnich krajów. Rosyjska inwazja na Ukrainie sprawiła, że rosyjski przemysł musi w pierwszej kolejności sprostać krajowemu zapotrzebowaniu. Nie mówiąc o tym, że rosyjski sprzęt na tle zachodniego poza tym, że jest konkurencyjny cenowo odbiega jakościowo co udowodnił także wojna na Ukrainie.

Na korzyść Airbusa A-400M przemawia fakt, że ma ładowność wynoszącą 37 ton oraz może lądować na krótkich i nieutwardzonych lądowiskach. Jeśli chodzi o C-130 to ma maksymalną ładowność bliską 20 ton, a C-390 może przewozić do 26 ton.

Według The Hindu, Airbus jest gotowy jak w przypadku C-295 na komponenty „Make in India" w ramach potencjalnej umowy, oczywiście jeśli to będzie opłacalne. Indie chcą jednak produkować więcej sprzętu obronnego u siebie we współpracy ze światowymi firmami, najpierw w celu zaspokojenia własnych potrzeb, a docelowo w celu eksportu zaawansowanych systemów. W czasie Salonu Lotniczego Aero India 2023 przedstawiciele Lockheed Martin przekazali do wiadomości, że na terytorium Indii zostanie założone centrum obsługowe średnich samolotów transportowych C-130J Super Hercules. Będzie to pierwsze tego typu centrum w Azji.

Na razie nie wiadomo jaka liczba nowych samolotów wchodzi w grę, te trzy firmy miały zaproponować oferty w postaci 40, 60 lub 80 samolotów.

Jak było już wspomniane Indyjskie Siły Powietrzne eksploatuje około 103 AN-32, które odgrywają główną rolę w indyjskich siłach zbrojnych. Wszystkie zostały niedawno zmodernizowane w ramach umowy o wartości 400 milionów dolarów podpisanej z Ukrainą w 2009 roku. Niektóre z nich zostały zmodernizowane na Ukrainie dekadę temu w celu poprawy awioniki i wydłużenia żywotności silnika.

Indie posiadają imponującą flotę transportowców w jej skład wchodzą An-32 – 103; C-17 – 11; C-130J – 12; Il-76 – 17. W kwietniu firma Airbus Defence zaprezentowała pierwszy średni samolot transportowy C-295 w barwach Sił Powietrznych Indii. W sumie Hindusi zamówili 56 takich maszyn. Według umowy podpisanej przez Indie i koncern Airbus, firma ukończy pierwsze 16 sztuk w Hiszpanii, a pozostałe maszyny wyprodukuje krajowy partner Tata Advanced Systems w Indiach. W swoich zakładach nie tylko wyprodukuje 40 samolotów C-295 ale także zapewni wsparcie serwisowe dla łącznie 56 samolotów, które zostaną zakupione przez Indie. Wyprodukowane przez Airbusa samoloty mają zastąpić stare transportowe maszyny Hawker Siddeley HS 748M określane jako Avro, których Indie posiadają 57 szt.

C-130J Super Hercules

C-130J Super Hercules jest najnowszą i jedyną produkowaną obecnie wersją Herculesa, który pomimo zewnętrznego podobieństwa do poprzednich jego odmian został znacząco przebudowany. Zmiany polegały m.in. na montażu czterech nowych silników turbinowych Rolls-Royce Allison AE21000 (wyposażonych w sześciołopatowe śmigła z kompozytów w łukowatym kształcie), czy nowe, cyfrowe systemy awioniczne (w tym wyświetlacze HUD dla obu pilotów).

Wprowadzone usprawnienia pozwoliły m.in. na zmniejszenie liczby członków załogi. Modernizacja spowodowała także spadek kosztów eksploatacyjnych o ponad 1/4 oraz wzrost niezawodności tych maszyn. W ciągu ostatnich 20 lat maszyny trafiły na wyposażenie lotnictwa transportowego między innymi państw, takich jak: Australia, Dania, Francja, Indie, Irak, Izrael, Kanada, Katar, Korea Południowa, Niemcy, Norwegia, Oman, Stany Zjednoczone, Tunezja, Wielka Brytania czy Włochy.

Airbus A400M

A400M to czterosilnikowy samolot zaprojektowany i produkowany przez Airbus Military jako europejski ciężki transportowiec. Miał zastąpić dwa typy wojskowych maszyn cargo użytkowanych przez wiele armii Europy: C-130 Hercules oraz Transall C-160. Pod względem gabarytów A400M plasuje się pomiędzy C-130 a Boeingiem C-17 Globemaster III. Może przenosić ładunki o masie do 37 ton, na przykład jeden transporter VBCI, trzy wozy VAB, śmigłowiec Tiger lub 116 w pełni wyposażonych spadochroniarzy.

A400M może też służyć jako latająca cysterna lub samolot ewakuacji medycznej, oczywiście po odpowiednim doposażeniu. Maszyna może korzystać z prowizorycznych pasów startowych.

Embraer KC-390

Embraer KC-390 został po raz pierwszy zaprezentowany w październiku 2014 roku. Głównym celem opracowania KC-390 było zbudowanie maszyny mogącej zastąpić popularny, amerykański samolot transportowy C-130 Hercules. Brazylijski transportowiec miał być jednak konstrukcją przewyższającą pod względem parametrów najnowszą generację Herculesa m.in. dzięki zastosowaniu silników odrzutowych. Technologie użyte do budowy maszyny częściowo bazują na tych, które udało się pozyskać w programie budowy regionalnych odrzutowców z rodziny E-jets.

Przedstawiciele Embraera wyraźnie podkreślają jednak przy tym, że KC-390 - największy samolot w ofercie brazylijskiej spółki - to zupełnie nowa konstrukcja nie mająca wiele wspólnego z maszynami pasażerskimi. Został on skonstruowany od razu z myślą o używaniu go także jako samolotu tankowania powietrznego dzięki zamontowaniu instalacji paliwowej oraz wyposażenia pozwalającego na przekazywanie paliwa w locie przy wykorzystaniu giętkich przewodów. Wersje pozbawione systemu tankowania mają powstać głównie z myślą o użytkownikach cywilnych.

Maszyna jest zdolna do korzystania z nieutwardzonych lotnisk i zabiera do 23,5 ton ładunku. Może to być m.in.: sześć palet ładunkowych 463L, transporter opancerzony taki jak LAV-25 czy AMV, 80 pasażerów lub 64 spadochroniarzy. Napęd C-390M stanowią silniki turbowentylatorowe International Aero Engines V2500-E5, stosowane m. in. w samolocie Airbus-321-200. Brazylijska maszyna osiąga dzięki nim prędkość maksymalną 850 km/h i zasięg ponad 6 tys. km.