Niemcy proponują modernizację ukraińskich Gepardów

O przydatności na Ukrainie systemów przeciwlotniczych Gepard wie każdy, kto chociaż trochę obserwuje tą trwającą od blisko 3 lat wojnę w jej pełnoskalowej odmianie. Pozwoliły one na bardzo ekonomiczne zwalczanie różnego typu rosyjskich środków napadu powietrznego z naciskiem na bezzałogowce rodziny Szahed/Gerań. Ich wykorzystanie zaoszczędziło dotychczas tysiące znacznie droższych rakiet przeciwlotniczych, które można było wykorzystać na bardziej wymagające cele jak samoloty, rakiety manewrujące czy pociski balistyczne. Warto jednak wspomnieć, że wśród zdobyczy Geparda na Ukrainie znalazł się m.in. chociażby rosyjski pocisk manewrujący..

Wnioski z eksploatacji spowodowały, że zaproponowana została modernizacja, której wspomniał jej dyrektor generalny Ralf Ketzel w wywiadzie dla ukraińskiego portalu Defence Express. Jej dokładny zakres nie został podany, jednak przedstawiciel koncernu poinformował, że dotyczyłaby ona m.in. radaru i systemu śledzenia celu. Modernizacja miałaby pomóc Gepardom w zwalczaniu szerszej gamy celów i skuteczniejszym eliminowaniu tych już obecnie używanych z naciskiem np. na drony o napędzie odrzutowym. Prace miałyby odbyć się w ramach współpracy pomiędzy wspomnianym KNDS i nieokreśloną ukraińską spółką (połączone miałoby to zostać z wymianą technologii pomiędzy stronami).

Ile Ukraina ma obecnie Gepardów?

Dotychczas Ukraina otrzymała w ramach pomocy wojskowej od Niemiec 57 artyleryjskich zestawów przeciwlotniczych Gepard/Cheetah PRTL, które to pozyskane zostały z zasobów przemysłu zbrojeniowego oraz odkupione od Kataru (15 sztuk) i Jordanii (5 z docelowych 18 Cheetah PRTL). Kolejne Gepardy w odmianie holenderskiej pozyskane od Jordańczyków ma dostarczyć USA w liczbie do 40 sztuk. Tym samym Ukraina otrzyma łącznie nawet 112 Gepardów w dwóch odmianach, chociaż liczba ta mogłaby się jeszcze zwiększyć, jeżeli zdecydowano by się pozyskać zmagazynowane pojazdy z Belgii.

Flugabwehrkanonenpanzer Gepard to samobieżny przeciwlotniczy zestaw artyleryjski. Został zbudowany na bazie kadłuba czołgu podstawowego Leopard 1. Wszedł do służby w 1976 roku. Pojazdy te wyposażono w zautomatyzowany system kierowania ogniem, który cechuje się szybkim czasem reakcji. Uzbrojenie główne stanowią dwie armaty automatyczne Oerlikon KDA kal. 35 mm o donośności skutecznej wynoszącej 3,5-5 km (w zależności od użytej amunicji). Szybkostrzelność teoretyczna każdej z armat wynosi 550 pocisków na minutę.

Poza niszczeniem środków napadu powietrznego takich jak śmigłowce czy nisko lecące samoloty zestawy te mogą również likwidować bezzałogowce, pociski manewrujące, a w sytuacjach awaryjnych także lekko opancerzone pojazdy naziemne, choćby transportery opancerzone. Gepard dysponuje również własnym radarem wykrywania i śledzenia. Wersja Gepard 1A2 może też korzystać z amunicji podkalibrowej z rdzeniem fragmentującym (FAPDS), dzięki której donośność skuteczna Geparda wzrasta do 5 km. Obecnie pojazdy te są wykorzystywane przez Brazylię, Ukrainę oraz Rumunię.