600 mln na rakiety APKWS. Dla USA i sojuszników

Plan Amerykanów zakłada modernizację niekierowanych rakiet 70 mm do pocisków z półaktywnym systemem naprowadzania laserowego (na zasadzie plug-and-play). 70 proc. prac zostanie wykonanych w New Hempshire, a 30 proc. w Teksasie. Ich zakończenie przewiduje się na grudzień 2018 roku. System ten jednak może być również kupiony jako gotowe rozwiązanie.

APWKS II to rakieta Hydra z dodatkowym zestawem kierującym WGU-59/B, który może być instalowany również w warunkach polowych. Zamontowany on jest między głowicą bojową, a silnikiem. Pocisk ma półaktywny systemem naprowadzania laserowego, odpalany jest ze standardowych wyrzutni dla niekierowanych pocisków rakietowych Hydra 70. Wypełnia on lukę między niekierowanymi rakietami 70 mm oraz pociskami Hellfire. Jak zaznacza BAE Systems, konstrukcja APKWS pozwala na wdrożenie tego systemu na różnych platformach.

Cechą APKWS jest precyzja rażenia, osiągnięta dzięki naprowadzaniu laserowemu (w stosunku do rakiet niekierowanych) oraz niewielki kaliber, które minimalizuje straty uboczne. Jest to ważne m.in. podczas prowadzenia działań asymetrycznych lub walki w terenie miejskim. Dzięki wykorzystaniu klapolotek możliwe jest stałe korygowanie lotu po odpaleniu, dzięki czemu broń może być wykorzystywana do zwalczania celów ruchomych. System cechuje też niższy koszt produkcji, w stosunku do cięższych typów broni kierowanej. 

Lotnikom z amerykańskiej bazy lotniczej Eglin na Florydzie udało się system APKWS II przetestować, zintegrować i rozmieścić w ciągu sześciu miesięcy. Pociski tego typu zostały dostosowane do użycia m.in. na samolotach F-16, A-10, AV-8B Harrier, CN-235 (w wersji wsparcia pola walki dla Jordanii), UH-1Y, AH-1W i AH-1Z, AH-6M Little Bird, MH-60 Seahawk czy Tiger oraz bezzałogowcach MQ-8B Fire Scout. Demonstrowano je również na maszynach Black Hawk i Osprey.

Pociski tego typu zostały opracowane pierwotnie na zlecenie amerykańskiej piechoty morskiej i marynarki wojennej (za pośrednictwem połączonego biura systemów lotniczych NAVAIR), ale następnie zostały też zakupione przez siły powietrzne (dla F-16 i A-10) oraz wojska lądowe (dla AH-64 Apache) w ramach pilnej potrzeby operacyjnej, z przeznaczeniem do rozmieszczenia w rejonie działań wojennych. Pociski tego typu zostały też zademonstrowane jako uzbrojenie platform naziemnych.