- Wiadomości
Prezentacja irańskiego potencjału militarnego
Z okazji „Tygodnia świętej obrony” Iran zaprezentował swój obecny potencjał wojskowy oraz uzbrojenie, które stanowi efekt pracy inżynierów irańskiego przemysłu zbrojeniowego. W większości przypadków są to albo kopie już istniejących systemów, albo też ich rodzime modyfikacje.
Cała seria wydarzeń, których wspólnym mianownikiem jest pokazanie militarnej potęgi Iranu, rozpoczyna się co roku 22 września, a więc w dniu formalnej agresji Iraku na Iran w 1980 roku. Wojna ta, która trwała osiem lat, znana jest w Iranie jako „święta obrona” lub „wojna wymuszona” i stanowi jeden z elementów konstytuujących politykę historyczną Islamskiej Republiki Iranu.
W tym roku siły powietrzne nie prezentowały nowości, lecz na różnych lotniskach w Iranie pokazały obecnie wykorzystywane uzbrojenie. Wyjątek stanowił bezzałogowy statek latający o nazwie własnej „Mohadżem 92” (pol. atakujący). Według irańskich mediów pojazd ma zdolność lotu przez 6 godzin. Deklarowana prędkość to 200 km/h, masa 80 kg i zasięg 100 km. Zaprezentowana w Teheranie wersja ma przeznaczenie rozpoznawcze, ale Irańczycy – przynajmniej oficjalnie – nie wykluczają uzbrojenia bezzałogowca.
Nieco więcej ciekawostek pokazała marynarka wojenna, ale nie sił konwencjonalnych, lecz morski komponent Korpusu Strażników Rewolucji. Przygotowują się one do prowadzenia zarówno ofensywnych jak i defensywnych działań zaczepnych z wykorzystaniem przede wszystkim szybkich łodzi motorowych, broni rakietowej (w tym niekierowanej), min i torped. Jedną z takich tegorocznych konstrukcji jest Zulfikar (nazwa mitycznego miecza proroka Mahometa) – półzanurzalna szybka łódź, która stanowi albo kopię, albo modyfikację łodzi Taedong-B, które zakupiono w Korei Północnej. Deklarowana prędkość maksymalna to 45 węzłów. Jednostka jest uzbrojona w dwie wyrzutnie torped kal. 324 mm.
Prezentowaną w tym roku bronią Korpusu Strażników Rewolucji była torpeda Hut (pol. wieloryb), która stanowi kopię rosyjskiej torpedy superkawitacyjnej WA-111 Szkwał. Według informacji irańskich Hut, będący na wyposażeniu szeregu jednostek, rozwija prędkość do 200 węzłów. Nie jest on jednak nowością – zaprezentowano go po raz pierwszy podczas ćwiczeń „Wielki Prorok” w 2006 roku.
Marynarka wojenna była obecna także podczas parady w Teheranie. Z pobliskiego Morza Kaspijskiego sprowadzono przybrzeżny okręt patrolowy typu Kaszdom. Służą one w Korpusie Strażników Rewolucji i uzbrojone są w kontenerowe wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych.
W Teheranie pojawiły się także latające łodzie Bavar 2, które zdają się od kilku lat służyć w morskich jednostkach Korpusu Strażników Rewolucji.
Różnego rodzaju typy broni zaprezentowały także wojska lądowe. W każdym przypadku irańskie media, powołując się na siły zbrojne, informowały o wprowadzeniu już tych pojazdów do służby czynnej.
Zaprezentowany pojazd nie ma jeszcze oficjalnej nazwy. Irańscy naukowcy wykorzystali zmodyfikowane podwozie i kadłub kołowego transportera opancerzonego BTR-60, na którym umieszczono wieżę z gąsienicowych wozów piechoty BMP-2.
W tym roku raz jeszcze mediom pokazano opancerzony wóz piechoty Sarir, który stanowi rodzimą modyfikację BTR-60. Pierwszy raz pojazd zaprezentowano w 2011 roku.
Inna wersja kołowego transportera opancerzonego BTR-60 wyposażona została w podwójnie sprzężoną armatę przeciwlotniczą ZU-23-2 (w Iranie pod nazwą Sedad), wyposażoną w rodzime systemy optoelektryczne. Debiut tego pojazdu nastąpił rok temu.
Samobieżna haubica Howejze to nic innego jak amerykańska haubica samobieżna M109A1 kal. 155 mm, które zostały dostarczone do Iranu jeszcze w latach siedemdziesiątych. Skala zmian nie jest znana – podejrzewa się, że Irańczycy jedynie wyremontowali pojazdy oraz zamontowali nowocześnieją łączność. Brakuje jednak nowoczesnych systemów kierowania ogniem oraz amunicji precyzyjnej. Pierwszy raz pojazd w tej konfiguracji został pokazany w Iranie w 2012 roku.
Dowódca wojsk lądowych konwencjonalnych sił Iranu, generał brygady Ahmad Reza Pourdastan, prezentuje wielkokalibrowy karabin wyborowy Szaher kal. 14,5 mm o deklarowanym zasięgu 4 km. Pierwsza wersja została pokazana w 2012 roku, a nowsza dwa lata później.
Podczas jednej z parad wykonano zdjęcie używanego przez jednostki Korpusu Strażników Rewolucji karabin S-5.56, który produkowany jest w Iranie. Stanowi on kopię kupionego od Chin karabinu Norinco CQ (kopia kopii jest produkowana również w Sudanie, który blisko współpracuje z Iranem).
Zgromadzeni na paradzie w Teheranie mogli podziwiać również lekki samochód terenowy Rakszt, który został opracowany przez irańską zbrojeniówkę.
Dr Robert Czulda
WIDEO: Zmierzch ery czołgów? Czy zastąpią je drony? [Debata Defence24]