Leopard 2AX, czyli „plan B” Bundeswehry

Najnowszymi wariantami Leoparda 2, które służą (lub będą służyć) w Bundeswehrze, są Leopardy 2A7V, 2A7A1 i 2A8. Docelowo zimnowojenny klasyk ma zostać zastąpiony przez nowy czołg podstawowy opracowywany w ramach programu MGCS. Jednak mimo kolejnych deklaracji, porozumień i uścisków dłoni polityków przyszłość tego programu pozostaje niepewna. Co rusz z kuluarów dochodzą informacje o kolejnych próbach zawiązania czołgowych koalicji na potrzeby wozów nowej generacji. Dotyczy to również uczestniczących w MGCS Francji, Niemiec i Włoch.

Na wypadek porażki MGCS Niemcy opracowują kolejną wersję czołgu Leopard 2, która jest roboczo oznaczana jako Leopard 2AX. Jest ona traktowana zarówno jako konstrukcja pomostowa do maszyn kolejnej generacji, jak również jako potencjalny „plan B”.

Dokładna konfiguracja Leoparda 2AX nie została podana do wiadomości publicznej. Znane są jedynie ogólniki. Konstruktorzy chcą w tej maszynie wdrożyć wnioski i doświadczenia wyciągnięte z ostatnich wojen (choćby z Górskiego Karabachu i Ukrainy), poprawiając opancerzenie, instalując aktywny system ochrony pojazdu klasy hard-kill, zwiększając siłę ognia poprzez zastosowanie nowych typów amunicji lub nawet całkowicie nowego uzbrojenia głównego, a także wdrażając poprawione systemy łączności i zarządzania polem walki, by zwiększyć skuteczność wozu w walce.

Co ciekawe, Francja nie posiada podobnego „planu B”. Obecnie Armée de terre koncentruje się się na modernizacji czołgów Leclerc do wariantu XLR oraz na MGCS. Potencjalną furtką dla obu uczestników tego ostatniego jest francusko-niemiecki demonstrator technologii EMBT. Może okazać się, że w urealnionej, dostosowanej do wymagań obu użytkowników formie EMBT przeistoczy się w nowoczesny i dysponujący pokaźnym potencjałem rozwojowym pojazd o wyraźnie większych możliwościach niż modernizowane warianty czołgów Leclerc czy Leopard 2, a przy tym opcja wyraźnie niższego ryzyka niż MGCS.

Dynamika ruchów wokół europejskich programów czołgu przyszłości każe zachować daleko idącą ostrożność w próbach przewidywania rozwoju wypadków. Jednak jak uczy historia, międzynarodowe inicjatywy mające na celu opracowanie nowego sprzętu wojskowego często kończą się fiaskiem i rozejściem się dróg kooperantów. O tym, czy i tym razem będzie tak samo, przekonamy się w niedalekiej przyszłości.