Żołnierze z Wybrzeża Kości Słoniowej zwolnieni z niewoli w Mali

Przedstawiciele malijskiej junty oskarżyli Iworyjczyków o bycie najemnikami i spiskowanie przeciwko władzom w Mali. Ostatecznie skazano ich na wyroki po 20 lat więzienia. Należy zaznaczyć, że „ułaskawionych" zostało w sumie 49 Iworyjczyków. Albowiem, oprócz wspomnianych 46, wcześniej zostały zwolnione 3 kobiety, wchodzące w skład niefortunnego iworyjskiego kontyngentu. Pamiętać należy, że zarówno władze Wybrzeża Kości Słoniowej, jak i sami przedstawiciele misji ONZ (MINUSMA) wskazywali na absurdalność tego rodzaju zarzutów strony malijskiej. W obronie wojskowych z Wybrzeża Kości Słoniowej wypowiadał się nawet Sekretarz Generalny ONZ Antonio Guterres.  Podkreślano zawsze, że żołnierze z Wybrzeża Kości Słoniowej wypełniali oficjalne funkcje, a dokładniej mieli osłaniać obecność niemieckiego kontyngentu misji ONZ.

W sprawę silnie zaangażowała się Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej ECOWAS, która zagroziła Mali kolejnymi sankcjami gospodarczymi (pierwsze pojawiły się w związku z niewypełnianiem przez juntę wojskową zapowiedzi tranzycji do warunków demokratycznych, sprzed wojskowego zamachu stanu). W sporze między oboma państwami miał mediować prezydent Togo Faure Gnassingbe. Zaś formalne wypuszczenie żołnierzy mogło nastąpić za sprawą podpisania memorandum o porozumieniu, które oba kraje podpisały „w sprawie promowania pokoju i wzmocnienia stosunków przyjaźni, braterstwa i dobrego sąsiedztwa między Republiką Mali a Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej".

Finalnie po miesiącach spędzonych w malijskiej niewoli, wszyscy Iworyjczycy dostali pozwolenie na powrót do kraju. Na lotnisku w swojej ojczyźnie przywitał ich prezydent Alassane Ouattara. Zaznaczając, że ma on nadzieję, że oba afrykańskie państwa mogą zakończyć spór i wznowić normalne stosunki, naruszone przez przetrzymywanie żołnierzy.

Obserwując wydarzenia na linii Mali-Wybrzeże Kości Słoniowej należy pamiętać, że malijska junta wojskowa doprowadziła do wycofania się z tego państwa sił francuskich, walczących z terrorystami. Jednocześnie, rządzący w Mali wojskowi mocno zbliżyli się do Rosji i przyjmują z tego państwa pomoc wojskową oraz najemników. Zaś radykalizacja postaw wobec misji ONZ ma zapewne na celu uniemożliwienie działania sił międzynarodowych w tym kraju, przede wszystkim aby móc ograniczyć transparentność działań reżimu, oskarżanego wspólnie z rosyjskimi najemnikami o zbrodnie na ludności cywilnej.

Aresztowanie i skazanie personelu należącego do misji ONZ to również niebezpieczny proceder, szczególnie na kontynencie afrykańskim. Może on mieć reperkusje w kolejnych latach i znacząco zmniejszyć bezpieczeństwo żołnierzy i personelu wchodzącego w skład różnych misji oraz operacji międzynarodowych. Należy bowiem pamiętać, że junta wojskowa w Mali niejako podważyła znaczenie "najemników".