Technologie
Cyfrowe Mi-8 dla Specnazu [ANALIZA]
W 2021 roku do brygad lotnictwa armii rosyjskiej ma trafić 10 nowych śmigłowców Mi-8AMTSz-WN, które stanowią unowocześniony, ucyfrowiony wariant popularnej maszyny, oparty na eksportowym płatowcu Mi-171A2. Maszyny przeznaczone są do wsparcia działań wojsk specjalnych oraz powietrznodesantowych, dlatego kremolowskie media już ochrzciły je określeniem „latający BMD” (BMD to unikatowy typ bojowego wozu piechoty przeznaczony dla wojsk powietrznodesantowych).
23 grudnia 2020 roku wiceminister obrony Rosji Aleksiej Kriworuczko złożył wizytę w zakładach lotniczych w Ułan Ude holdingu Russian Helicopters. W przedsiębiorstwie sprawdzał postępy w produkcji nowych śmigłowców Mi-8AMTSz-WN, których dostawy do wojska mają rozpocząć się w 2021 roku. Wiceminister zapowiedział, że planowane są kolejne zamówienia.
Kilka dni wcześniej agencja RIA-Nowosti poinformowała o zakończonych sukcesem testach ogniowych prototypu Mi-8AMTSz-WN w moskiewskim Centrum Budowy Śmigłowców im. M.L. Mila i N.I. Kamowa. Podczas prób z maszyny odpalano m. in. pociski kierowane Ataka-WM oraz rakiety niekierowane różnych kalibrów. Sukces prób otwiera możliwość dostawy 10 płatowców, które rosyjskie ministerstwo obrony zamówiło podczas wystawy Armia-2019.
Mi-8AMTSz-NW oraz jego eksportowa wersja Mi-171SZ-WN to śmigłowce promowane przez koncern Russian Helicopters jako rozwiązanie dla wojsk specjalnych i innych wysokomobilnych formacji. Maszyna zapewnia zarówno duże możliwości transportowe, jak i siłę ognia, a także możliwość operowania w każdych warunkach. Od starszych wersji odróżnia go przede wszystkim zastosowanie rozwiązań pochodzących z programu Mi-38.
Chodzi tu przede wszystkim o nowe podwozie, lepiej pochłaniające energię, jak również łopaty wirnika nośnego oraz czterołopatowe śmigło ogonowe w nietypowym układzie „X”, zastosowanym m.in. w Mi-38 i Mi-28N. Zastąpiło ono stosowane w starszych wersjach symetryczne śmigło trzyłopatowe. Jeśli chodzi o napęd, tu również, zamiast dobrze znanego silnika rodziny TW-3-117, wykorzystano nowszą jednostkę napędową KW-2500, taką samą jak w śmigłowcach Mi-28NM, czy Ka-52. Dzięki zmianom w układzie napędowym i budowie wirnika poprawiono osiągi maszyny, zarówno w zakresie udźwigu, jak też działania w gorącym klimacie na dużych wysokościach.
Maszyna otrzymała też cyfrową awionikę „glass cocpit”, nowe systemy optoelektronicze oraz nawigacyjne. Ucyfrowienie maszyny umożliwiło zredukowanie załogi z trzech do dwóch osób. Śmigłowiec jest dostosowany do lotów z użyciem gogli NVG, jak również do lotów w dowolnych warunkach wg. wskazań przyrządów. Podobny system, oparty na nawigacji INS/Glonass i pozwalający na zaprogramowanie trasy, wykorzystywany jest również w nowej wersji arktycznej śmigłowca Mi-8AMTSZ-WA wprowadzonej na uzbrojenie Floty Północnej.
Pod nosem maszyny można zauważyć dwie niezależne, stabilizowane głowice optoelektroniczne. Jedna z nich wyposażona jest w system obserwacyjny działający w świetle widzialnym i podczerwieni, natomiast druga to element systemu obserwacyjno-celowniczego dla uzbrojenia pokładowego i posiada również opcję termowizji oraz laserowy wskaźnik celów dla pocisków kierowanych.
Uzbrojenie śmigłowca MI-8AMTSz-WN przenoszone jest na sześciu węzłach, które mogą służyć do podwieszenia szerokiej gamy środków bojowych. Na dwóch zewnętrznych węzłach można podwiesić maksymalnie 8 kierowanych laserowo pocisków 9M120 Ataka, które występują m.in. w wariancie termobarycznym lub przeciwpancernym z głowicą tandemową. Ale mogą być również podwieszane dobrze znane z Mi-8/17 bomby lotnicze o masie 250 kg, zasobnik z działkiem GSZ-23L kalibru 23 mm a przede wszystkim wieloprowadnicową wyrzutnię 80 mm rakiet niekierowanych S-8. Całość uzupełniają cztery karabiny maszynowe 12,7 mm typu Kord, które sukcesywnie zastępują w rosyjskiej armii km NSW. Dwa Kordy instalowane są w specjalnych zasobnikach ponad pylonami z uzbrojeniem, natomiast dwa kolejne na opancerzonych stanowiskach strzelców w drzwiach bocznych maszyny. Możliwe jest również zainstalowanie dwóch karabinów maszynowych na tylnej rampie, jednak utrudnia to wyładunek desantu.
Warto też wspomnieć o znacznym podniesieniu poziomu bezpieczeństwa Mi-8AMTSz-WN względem starszych modeli Mi-8/Mi-17. Kevlarowe elementy opancerzenia posiada nie tylko kokpit, ale również kabina ładunkowa, która jest opancerzona do poziomu okien bocznych. Ruchome elementy opancerzenia chronią również strzelców, a zamiast standardowych ławek desant może otrzymać siedzenia pochłaniające energię uderzenia. W maszynie zastosowano również samouszczelniające się zbiorniki i nowszy typ systemu gaśniczego. Silniki wyposażono w układ rozpraszający gazy wylotowe, natomiast aktywną ochronę przed pociskami kierowanymi zapewnia rosyjski system President-S oraz potrójne bloki wyrzutni pułapek termicznych na bokach kadłuba.
Mi-8AMTSz-WN łączy nowoczesne rozwiązania ze sprawdzoną platformą i stanowi takie rozwinięcie maszyn rodziny Mi-8/17 jakim dla szturmowych Mi-24 był ucyfrowiony, korzystający z rozwiązań stosowanych w Mi-28 śmigłowiec Mi-35M. Bazą wielu rozwiązań nowego "specjalnego" Mi-8 są systemy wprowadzone już na znacznie nowocześniejszym, postrzeganym jako jego potencjalny następca Mi-38 ale także w eksportowym Mi-171A2. W tym zakresie droga ta jest również podobna jak w przypadku Mi-35M, który powstał jako wersja eksportowa dla wymagających klientów, którzy chcieli możliwości Mi-24, ale poszerzonych o nowe technologie. Mi-8AMTSz-WN bazuje na zaprezentowanym rok wcześniej eksportowym Mi-171-NW. Ten natomiast wywodzi się od cywielnej, "cyfrowej" wersji Mi-171A2.
