Nowa broń indywidualna dla żołnierzy US Army

Na początek około 2 000 sztuk nowych pistoletów trafi do Fortu Campbell w stanie Kentucky czyli do 101 Dywizji Powietrznodesantowej, w ramach programu testowania przez żołnierzy.

M17 zastąpi dotychczas używany 9 mm pistolet samopowtarzalny M9 Beretta (92F). Eksploatowany od 1985 roku M9 ma 15-nabojowy magazynek i został zaprojektowany z myślą o wygodzie użytkowania zarówno przez osoby prawo- jak i leworęczne, ale jest już dłuższy czas w eksploatacji i wymaga następcy. Inny z powodów takiego posunięcia to mała skuteczność amunicji M882 (mała skuteczność pocisku i jego energia obalająca).

Zawarty 19 stycznia tego roku  kontrakt na nową broń potencjalnie może osiągnąć kwotę ponad 580 mln USD. Zgodnie z planami ma być pozyskane od 280 000 do nawet 500 000 nowych pistoletów w tym dla US Army właśnie 280 000 (w wersji kompaktowej ok. 7 000 sztuk). 

Kolejną jednostką przewidzianą do wyposażenia w nowa broń będzie 3. Pułk Kawalerii z Fortu Hood w Teksasie, a także jedna z nowych brygad wsparcia. Zgodnie z planem wszystkie one otrzymają pistolety do końca tego roku.

Sam XM17 powstał w oparciu o znany pistolet P320 firmy Sig Sauer, ale jest w zasadzie jego głęboką modernizacją (sami Amerykanie twierdzą że to zupełnie nowa broń). Docelowy M17 będzie miał jeszcze kompaktową wersję M18 z krótszą lufą (zastępującą M11 czyli P288 Sig Sauera), a oba modele wyróżniały się będą zwłaszcza wysokimi standardami w zakresie dokładności i niezawodności działania.

Nowa konstrukcja ma możliwość dopasowania do różnej wielkości dłoni użytkownika, lepsze parametry taktyczno-technicznych od poprzednika czy dostosowana będzie do wykorzystania amunicji różnych rodzajów.

W odróżnieniu od M9 nowa broń będzie cechowała się większymi możliwościami co sprawi, że będzie ona eksploatowana nie tylko jako osobista, ale też i w innych zastosowaniach. Wraz z bronią wprowadzona będzie nowa 9mm x 19 amunicja – pociski XM1152 FMJ i XM1153 SP oraz XM1156 i XM1157.

Oprócz pistoletu US Army nadal szuka nowego karabinu automatycznego zasilanego amunicją przeciwpancerną kalibru 7.62mm x 51. Początkowo planowano wprowadzenie takiego karabinu przejściowego do każdej drużyny (US Army Infantry Squad) i obsługiwanego przez wyznaczonego żołnierza.  

Są dwa zasadnicze założenia by w każdej drużynie był jeden karabin (program Squad-Designated Marksman Rifle – SDMR) lub kilka (program Interim Combat Service Rifle – ICSR).

Projekt przejściowy, nieważne w jakim kształcie ostatecznie zostanie przyjęty ma głównie na celu zapoznanie się żołnierzy z nowymi karabinami kalibru 7.62 mm  i ich eksploatacją. Zgodnie z planami ma być pozyskane 10 tys. takich karabinów z lufami o długości 16 i 20 cali, zasilanych z magazynków 20 nabojowych i wyposażonych w kolbę o regulowanej długości (wymagana masa bez wyposażenia i amunicji poniżej 5.4 kg).

Obecnie testuje się też M110A1 Compact Semi-Automatic Sniper System (CSASS),  który uzupełni wprowadzony w 2005 roku M110 Semi-Automatic Sniper System (SASS). M110A1 jest odmianą niemieckiego H&K G28 i w liczbie 30 egzemplarzy właśnie trafia do wybranych jednostek. Jest on krótszy i lżejszy, opcjonalnie wyposażony w tłumik dźwięku oraz w celownik optyczny S&B PMII Ultra Short 3-20x50. Docelowo ma być zamówionych 3 643 takich karabinów do 2022 roku.

Jednak w zasadzie ma powstać zupełnie nowy, modułowy karabin wspólny dla wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych USA. Taka broń nowej generacji określana mianem Next Generation Squad Weapon (NGSW) to w zamierzeniach system łączący dwa typy obecnie eksploatowanych karabinów. NSGW zastąpi jednocześnie M249 Squad Automatic Weapon (SAW) oraz karabinki M4/M4A1 jak i starsze M16A2.

Ale z dużym prawdopodobieństwem można już dziś powiedzieć, że NSWG nie będzie mieć kalibru 5.56mm x 45. Również podobne  jak w wypadku nowego pistoletu podejście ma na celu stworzenie rodziny uniwersalnej broni, której eksploatacja będzie niższa niż dotychczas stosowanych kilku wzorów.

Posiadanie na szczeblu drużyny broni maszynowej o kalibrze jedynie 5.56 mm niewątpliwie ułatwia eksploatację, ale daje możliwość prowadzenia ognia na krótkim dystansie (realnie 500÷600 metrów, w przypadku M249 SAW do 800 metrów). Poza tym wielu wojskowych twierdzi, że kaliber 5.56 mm jest zbyt słaby wobec najnowszych i powszechnie dostępnych indywidualnych osłon balistycznych czy nawet lekkich pancerzy wozów opancerzonych. Zdaniem wielu specjalistów obecnie następuje renesans broni automatycznej zasilanej amunicją 7.62mm x 51 i 7.62mm x 39. Możliwe, że z czasem popularna stanie się też najnowsza amunicja 6.8mm lub 7.62mm x 35 (.300 BLK).

NSWG jak na razie zainteresowana jest również US Marine Corps i armia brytyjska. Nowa broń ma wejść do użytkowania od 2022 roku by w 2025 roku doposażyć ją w nowej generacji system kontroli ognia.