Ukraińska ciężka artyleria nadal uderza w Rosjan

Jedną z jednostek używających dział samobieżnych 2S7 Pion jest ukraińska 43. Samodzielna Brygada Artylerii, która powróciła do walk na nich w okolicach maja zeszłego roku. Było to możliwe, dzięki otrzymaniu amunicji do swojej artylerii, kończąc wiele miesięcy przerwy. Posiadane dotychczas zasoby środków bojowych kal. 203 mm zostały dawno zużyte, co powodowało swego czasu użycie przez artylerzystów amunicji przeznaczonej haubic B-4, z już dawno przekroczonym resursem.

Obecnie prawdopodobnie jedynym typem amunicji, jaki stosują ukraińskie Piony są pociski odłamkowo-burzące M106 stosowane przez amerykańskie systemy artyleryjskie rodziny M110. Ich wadą jest jednak znacznie mniejszą donośność w przypadku strzelania z 2S7 wynoszącą raptem 18 km (standardowa amunicja do Piona pozwala mu na rażenie celów na dystansie 35-37 km). Oznacza to, że jedynym źródłem jej dla Ukraińców są obecni lub dawni użytkownicy dział samobieżnych M110 jak USA, Grecja, Japonia czy Turcja.

Co ciekawe, na identyczny zabieg z użyciem wspomnianych pocisków od zdecydowali się Rosjanie, chociaż oni pozyskali je najpewniej z irańskich zapasów.

2S7 Pion to radziecka ciężka armata samobieżna wprowadzona do służby w 1976 roku. Później trafiła do Czechosłowacji i Polski, choć w niewielkich liczbach. W 1983 roku wprowadzono modyfikację, która zwiększyła szybkostrzelność do 2,5 strzału na minutę, dodała mocniejszy silnik oraz zwiększyła zapas amunicji z czterech do ośmiu pocisków. Haubicę ładowano pociskami dostarczanymi przez ciężarówki. Po modernizacji system przyjął nazwę 2S7M Pion-M (Małka). Użytkownikami systemu są Ukraina, Rosja, Angola, Azerbejdżan oraz Gruzja. Rosyjskie 2S7M przeszły modernizację układu jezdnego i elektroniki, zakończoną w 2021 roku. Donośność systemu wynosi 37,5-55 km, zależnie od amunicji, a prace nad nowym pociskiem kal. 203 mm mają umożliwić osiągnięcie donośności 150-200 km.