Ukraińskie Piony znów strzelają

Według pojawiających się informacji ukraińscy artylerzyści służący na Pionach mieli przez ostatnie pół roku nie otrzymywali żadnych dostaw amunicji. Wcześniej dostarczane były amerykańskie pociski stosowane w wycofanych parę dekad temu armatohaubicach M110A2. Nie jest wiadome, skąd teraz pochodzi dostarczona do żołnierzy amunicja, jednak z dużą dozą prawdopodobieństwa jest to ponownie ten sam środek bojowy używany przez amerykańskiego odpowiednika poradzieckiego Piona/Piwonii. Mogą one pochodzić z zapasów USA lub udało się je pozyskać od krajów używających jeszcze systemy artyleryjskie M110, jak Grecja lub Japonia. Wspomniana ukraińska jednostka wyposażona jest także w przekazane przez Niemcy, Holandię oraz Włochy systemy artyleryjskie PzH 2000.

Informacja o dostawie nowej partii amunicji do wspomnianego przedstawiciela „boga wojny wagi superciężkiej” jest bardzo ważna, ponieważ pozwala na ponowne użycie na froncie tej bardzo mało widocznej przez ostatnie miesiące artylerii. Jak wygląda donośność amunicji z M110A2 w przypadku użycia jej w 2S7? Standardowo ten odpowiednik Piona mógł za pomocą pocisków M106 razić cele na dystansie około 25 km. Przewód lufy Piona jest jednak znacznie dłuższy (56 kalibrów względem 37 kalibrów w M110A2), zatem donośność będzie większa i możliwe jest zbliżenie się do wartości 35-40 km.

2S7 Pion to radziecka ciężka armatohaubica wprowadzona do służby w 1976 roku. Później trafiła do Czechosłowacji i Polski, jednak w niewielkich liczbach. W 1983 r. wprowadzono jej modyfikację, dzięki której m.in. zwiększono szybkostrzelność do 2,5 strzału na minutę, dodano nowy, mocniejszy silnik i zwiększono zapas amunicji z czterech do ośmiu pocisków. Haubicę ładowano też pociskami dostarczanymi ciężarówkami. Po tej modernizacji systemowi nadano nazwę 2S7M Pion-M lub Małka. Użytkownikami tego systemu artyleryjskiego pozostają Ukraina (około 90 dział, z czego przed wojną wiele znajdowało się w rezerwie) oraz Rosja (60 egzemplarzy w standardzie 2S7M Małka). To najcięższe armatohaubice używane na tej wojnie.

Rosyjskie 2S7M przeszły modernizację mającą na celu ulepszenie układu jezdnego i elektroniki. Proces zakończono w grudniu 2021 r. Donośność tego systemu określa się na 37,5-47,5/55 km w zależności od użytej amunicji. Obecnie prowadzone są prace nad pociskiem kalibru 203 mm wyposażonym w silnik strumieniowy, który ma umożliwić osiągnięcie donośności rzędu 150-200 km.