Ukraińcy szkolą się na wyremontowanych Szyłkach

Ukraińska armia przed rosyjską inwazją posiadała nieokreśloną liczbę poradzieckich zestawów ZSU-23-4 Szyłka, które to aktywnie brały udział jeszcze w walkach z roku 2014 (i później). Większość z nich znajdowała jednak się na składnicach sprzętowych w różnym stanie technicznym, a w aktywnej służbie było jedynie kilkadziesiąt sztuk. Mimo kilku propozycji modernizacji floty Szyłek (jak ZSU-23-4M-A1) sprawa została ograniczona do stopniowego remontu kolejnych pojazdów, jednak nie w liczbie wystarczającej do uzupełnienia braków w zdolnościach. Jak widać, proces przywracania ich do służby trwa nadal, czego dowodem są najpewniej poniższe zdjęcia z 242. Centrum Szkolenia Jednostek.

Widzimy na nich proces szkolenia ukraińskich przeciwlotników na wozach, na których przeprowadzony został remont generalny. Tym samym są to najpewniej Szyłki ze składów wojskowych, które zostały po latach przywrócone do służby. Inną opcją, tłumaczącą pojawienie się świeżo wyremontowanych tego typu pojazdów, jest donacja od nieokreślonego sojusznika (który też raczej trzymał je na składnicy) lub były to wozy uszkodzone w walkach. Ich przywrócenie do służby pozwoli na zwiększenie zdolności ukraińskiej armii do zwalczania używanych przez Rosjan dronów rodziny Szahed/Gerań. Co ciekawe, Ukraina otrzymała pewną liczbę ZSU-23-4 od Polski, które to były już wycofane przed laty (w służbie pozostała jedynie odmiana ZSU-23-4MP Biała).

ZSU-23-4 Szyłka to radziecki artyleryjski zestaw przeciwlotniczy opracowany wdrożony do służby w latach 60 XX wieku. Uzbrojenie główne Szyłki stanowi poczwórnie sprzężone działo przeciwlotnicze AZP-23 mogące zwalczać cele naziemne i powietrzne na dystansie odpowiednio 2000 i 2500 metrów. W ramach uzupełnienia część modernizacji otrzymywała różnego typu rakietowe pociski przeciwlotnicze bardzo krótkiego zasięgu. Szybkostrzelność każdej z armat określa się na 850–1000 pocisków na minutę, co daje łączną szybkostrzelność 3400–4000 pocisków w przeciągu minuty. Zapas amunicji wynosi 2000 nabojów.

Jednostkę napędową pojazdu stanowi 6-cylindrowy silnik wysokoprężny W-6R o mocy 280 KM, co przy masie własnej wynoszącej 19 ton pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej wynoszącej 50 km/h. Załogę stanowi 4 żołnierzy (dowódca, kierowca, strzelec oraz operator radaru). Szyłka jest obecnie wykorzystywana (w różnych odmianach) przez m.in. takie kraje jak Rosja, Ukraina, Polska, Wietnam, Indie, Iran, Bułgaria, Peru czy Azerbejdżan.