Reklama

Wojna na Ukrainie

Ukraina zniszczyła rosyjskie myśliwce i śmigłowce?

Su-30SM
Su-30SM
Autor. Mirosław Mróz/Defence24.pl

Rosyjskie lotnictwo bojowe jest bardzo aktywne w obecnej fazie agresji przeciwko Ukrainie, a dzięki stosowaniu na masową skalę środków precyzyjnego rażenia także znacznie mniej narażone na straty wynikające z działania ukraińskiej obrony przeciwlotniczej. Pozostaje więc niszczyć samoloty na ziemi.

Na początek warto przypomnieć, że Ukrainie bardzo brakuje rakietowej amunicji przeciwlotniczej, w tym rakiet średniego, krótkiego i bardzo krótkiego zasięgu. Zapasy lżejszych pocisków są w dużej mierze wyczerpane w wyniku zwalczania masowo wykorzystywanych bezzałogowców, a cięższe zestawy średniego/dalekiego pochodzenia zachodniego takie jak Patriot czy SAMP/T są obecne w niewielkiej liczbie. A amunicji do starszych S-300P (o mniejszych możliwościach bojowych od Patriotów, ale mimo wszystko dość dużym zasięgu) Zachód nie ma jak uzupełnić. Dlatego najczęściej strącane są samoloty szturmowe Su-25, które wykorzystują najczęściej amunicję niekierowaną o małym zasięgu. Strącenie jednego z nich za pomocą zestawu MANPADS odnotowała niedawno 110. Brygada Zmechanizowana, co potwierdzono materiałem filmowym.

Czytaj też

Nie oznacza to jednak, że rosyjskie lotnictwo nie ponosi strat w wojnie. Zwiększony reżim eksploatacji sprzętu powoduje podwyższoną liczbę awarii. W ciągu ostatnich miesięcy Rosjanie w wyniku awarii i wypadków utracili dwa bombowce taktyczne Su-34 (jeden w pierwszej połowie czerwca, drugi kilka dni temu), a także śmigłowiec bojowy Mi-28N.

Ataki na rosyjskie samoloty na lotniskach wykonują również Siły Zbrojne Ukrainy. Szczególne miejsce „zajmuje” tutaj Krym. To jedyny obszar, gdzie są stałe bazy rosyjskiego lotnictwa bojowego, a Ukraina nie ma narzuconego zakazu ataków pociskami dalekiego zasięgu dostarczonymi przez sojuszników. W maju bieżącego roku pociskami ATACMS udało się zniszczyć co najmniej dwa myśliwce przechwytujące MiG-31.

Czytaj też

Oczywiście Rosjanie podjęli środki zaradcze, takie jak relokacja większości samolotów poza zasięg rakiet, a także wzmocnienie obrony powietrznej (ta ostatnia ponosi jednak straty, od paru miesięcy chyba nawet stosunkowo większe niż lotnictwo). Niedawno jednak pojawiły się doniesienia o kolejnym ataku pociskami ATACMS na jedną z baz lotniczych na Krymie. W jego trakcie zniszczonych miało zostać jeden lub dwa myśliwce Su-30, a także stacja radiolokacyjna Niebo-M.

Taka mała liczba samolotów, widocznych na zdjęciach satelitarnych nie dziwi. Oczywiście zawsze mogą to być makiety lub maszyny przeznaczone do kanibalizacji, ale mocno prawdopodobne jest, że nawet na „zagrożonych” lotniskach na Krymie Rosjanie pozostawiają kilka myśliwców w ramach systemu dyżurowania obrony powietrznej. Po to, by móc mieć możliwość natychmiastowej reakcji w razie ataku.

Ukraiński wywiad wojskowy HUR poinformował też, że jego siłom udało się zniszczyć trzy śmigłowce w głębi Rosji: dwa w rejonie zakładów im. Mila i Kamowa pod Tomilino w pobliżu Moskwy (Mi-28 i Ka-226) oraz jeden Mi-8 na lotnisku wojskowym w Samarze. Trudno to w pełni zweryfikować, choć HUR zamieścił zdjęcia satelitarne, na których widać ślady jednego zniszczonego śmigłowca. Z kolei w rejonie arktycznej bazy Ołenia, aż 1800 km od granicy z Ukrainą, trafiony za pomocą bezzałogowca miał zostać bombowiec Tu-22M3. Rosjanie już zresztą stracili bezpowrotnie inną maszynę tego typu po akcji dywersyjnej na lotnisku Solcy-2, w sierpniu 2023 roku, w tamtym wypadku zniszczenie bombowca potwierdziły materiały fotograficzne.

Oczywiście najkorzystniejszym rozwiązaniem dla Kijowa byłoby szerokie przekazanie przez partnerów zachodnich środków pozwalających zwalczać rosyjskie samoloty i śmigłowce, tak na ziemi jak i w powietrzu, na większych odległościach. Tak się jednak nie dzieje, częściowo z przyczyn obiektywnych i niewystarczającego potencjału (sprzęt obrony powietrznej jak np. Patrioty), a częściowo z uwagi na decyzje polityczne (np. zgoda na uderzenie ATACMS na cele w Rosji). Ukraina cały czas więc kontynuuje nierówną wojnę z rosyjskim lotnictwem i na różne sposoby zadaje mu straty, nawet jeśli nie wszystkie pojawiające się informacje znajdują ostatecznie potwierdzenie.

Reklama
Reklama

Komentarze (3)

  1. user_1053912

    Na koniec warto dopisać że model ten czyli Su-30sm w najstarszych seriach produkcyjnych służy jako samolot szkolno bojowy. Razem z modelem 30m2 który lata w ilości 19 sztuk bo jedna została zestrzelona w ćwiczebnej walce powietrznej. Dowódca eskadry z Hotiłowa na Su-35s czerw 22 pzestrzelił czterema pociskami z działka swojego sparingpartnera z 23 Pułku z Demgli czyli Su-30m2 czerw 60. Na szczęście obydwaj piloci katapultowali się cali i zdrowi. Obecnie samoloty te stanowią osłonę antydronową ważnych rejonów Rosji.

  2. user_1053912

    Ja do zdjęcia ilustracyjnego. Zdjęcie jest historyczne i przedstawia samolot w typowym malowaniu dla lotnictwa morskiego. Samolot niebieski 75 o numerze fabrycznym 10MKS1420 dostarczony dostał w sierpniu 2017r do 72 Bazy Lotniczej Floty Bałtyckiej na lotnisku Czerniachów w obw Kaliningradzkim. Po reformie 2018 przeszedł do 1 eskadry 4 tego niezależnego gwardyjskiego Pułku Szturmowego Nowogrodzko - Kłajpedzki im Marszałka Lotnictwa Morozowa. Na koniec 2018r było 8 płatowców Su-30sm i14 Su-24 w wersji M i MR. Su-30sm mają numery od niebieski 70 do 77 z tym dwa ostatnie nosiły nazwy własne 76 Czernichów i 77 Kaliningrad. W 2021r eskadra dostała 4 płatowce nowejbudowy Su-30sm2 o numerach od78-81.. W związku z likwidacją lotnictwa morskiego najprawdopodobniej samoloty te przejął 689 niezależny pułk myśliwski na lotnisku Czernichow k Kaliningradu. Samoloty utraciły krzyżśw Andrzeja jako symbol lotnictwa morskiego i dostały na usterzeniu pionowym napis WKS czyli Siły Kosmiczno Powietrzne.

    1. user_1053912

      Dopiszę jaki jest Su-30 sm? To ruski odpowiednik hinduskiego Su-30mki. Cała aparatura elektroniczna jest konstrukcji i produkcji w Indiach. Podobno ruska ma być w Su-30 sm2 ,ale wiary we mnie brak.....

    2. Davien3

      user Su-30SM to wersja Su-30MKI a wyłacznie rosyjska awionika i wyposażeniem Nie ma tam nic z Indii. A Su-30SM2 to próba doprowadzenia tego samolotu do standardu wyposażenia Su-35 Cos jeszcze?

    3. user_1053912

      Davien Indyjski polecam blog bmpd tam jest także podane ile ruscy zapłacili za tesystemy. Układ jak najbardziej zdrowy bo to offset tyle mniej zapłacili za licencję i podzespoły do Su-30 mki. I jeszcze raz to jest konstrukcja i wykonanie Hindusów i nikogo o zgodę nie musieli pytać. Ja się na tym nie znam wiem tylko że nie chodzi o radar tylko elektronikę obsługującą radar więc HUDpewnie też. Artykuł był przedwojenny zchyba 2018r. Dzisiaj na 1000% by się nie ukazał. Okazuje się że kooperacja w przemyśle zbrojeniowym wcale nie jest jednostronna. A raczej jak w tym kawale zza komuny- my wam jabłka wy nam banany. Czyli po naszemu barter lub handel wymienny.

  3. Dudley

    Wniosek z wojny na Ukrainie jest taki, że nie można liczyć na wystarczające i przewidywalne dostawy amunicji od koalicjantów. Jeśli chcemy kupić wystarczająco dużo czasu by sojuszniczy się pozbierali, i wykonali jakieś konkretne ruchy, to musimy mieć duże jej zapasy. Dużych zapasów nie zbudujemy przez jej kupno, musimy sami ja produkować i to w paru lokalizacjach. Nie musimy posiadać najnowszych i najlepszych rakiet, wystarczy że będą dobre. Nikt licencji na nowoczesne pociski nam nie sprzeda. Wobec tego powinniśmy produkować udoskonalone sowieckie, na Ukraińskiej licencji.

    1. Jur

      Zgadzam się. Amunicja i rakiety jako zaplecze to esencja.