Szwajcarskie komponenty w rosyjskiej rakiecie

Elementem pochodzenia szwajcarskiego, jaki został znaleziony w wielospektralnej głowicy Wierzby, jest przetwornica mocy produkowana przez firmę Traco Power. Według ukraińskich raportów wdrożenie tego elementu miało znacząco podnieść efektywność rosyjskiego pocisku rakietowego, względem rozwiązań produkowanych przez rosyjski przemysł. Ciekawą sprawą jest również zastosowanie w efektorze silnika na paliwo stałe wyprodukowanego w…. 1976 roku, który został wyjęty ze starszego typu naramiennego zestawu 9K38 Igła. Pozostałe elementy zostały wyprodukowane pomiędzy rokiem 2014, a 2020. Podzespoły wyprodukowane przez szwajcarską firmę najpewniej pochodzą z rynku cywilnego lub zostały sprzedane przed rosyjską inwazją na Ukrainę. Rząd szwajcarski powinien przyjrzeć się tej sprawie, wszak przecież „stoi on na straży neutralności” tego kraju względem stron trwającej na wschód od nas wojny.

9K333 Wierzba to rosyjska naramienna wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych bardzo krótkiego zasięgu wdrożona na uzbrojenie rosyjskiej armii w 2014 roku. Jest ona przeznaczona do eliminacji środków napadu powietrznego w tym bezzałogowców, śmigłowców, samolotów czy pocisków manewrujących. Pocisk z niej wystrzelony ma pozwalać na eliminację celu powietrznego na dystansie do 6500 metrów oraz pułapie do 4,5 km. W przypadku ataku na nisko przelatujące samoloty ich prędkość maksymalna może wynosić 420 m/s (1512 km/h). Zestaw może również neutralizować oddalające się statki powietrzne, poruszające się do prędkości 320 m/s (1152 km/h), niezależnie od pory dnia i warunków atmosferycznych. Wyrzutna ma być wyposażona w system komunikacji, pozwalający im na wymianę danych dotyczących celu. Głowica pocisku wyposażona jest w multispektralną głowicę śledzącą.