Pantera dla Ukrainy [KOMENTARZ]

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Na początek należy odpowiedzieć na pytanie, czym właściwie jest KF51 Panther? W rzeczywistości nie jest to czołg jako taki a system wieżowy, a w zasadzie demonstrator technologii nowego systemu wieżowego, nie jest to na obecnym etapie nawet prototyp.

Sama koncepcja wieży KF51 Panther jest dość dyskusyjna, po pierwsze jest to wieża załogowa, po drugie pomimo redukcji załogi do dwóch osób (dowódca i działonowy), wieża ta ma dość duże gabaryty, jednocześnie ma stosunkowo niską masę, a opancerzenie nie wydaje się być zbyt imponujące.

Pomimo potężnego uzbrojenia głównego w postaci 130 mm armaty Rh130/L51, wątpliwości budzi niewielki zapas amunicji w postaci dwóch zmechanizowanych magazynów amunicji w tylnej niszy wieży, każdy mieszczący po 10 naboi, a więc łącznie zapas amunicji armatniej wynosi 20 naboi.

Co więcej jeden z magazynów może zostać zastąpiony, modułem z wyrzutniami amunicji krążącej, bądź też rozpoznawczymi bezzałogowcami, ale oznacza to redukcję zapasu amunicji armatniej o 50%, co oczywiście negatywnie wpływa na zdolności bojowe pojazdu.

Pamiętajmy, czołgi nie tylko walczą z innymi czołgami czy też pojazdami opancerzonymi, ale również zwalczają piechotę, umocnienia, cele nieopancerzone, tudzież ostrzeliwują zabudowania w których kryć może się wroga piechota.

A to oznacza często wysoki poziom zużycia amunicji armatniej i potrzebę przewożenia jej odpowiedniego zapasu wewnątrz czołgu. Tutaj może pojawić się kolejny problem, z przechowywaniem amunicji wewnątrz kadłuba, albowiem amunicja kaliber 130 mm jest znacząco dłuższa od amunicji kaliber 120 mm.

Kolejny problem to właśnie kadłub, albowiem nośnikiem demonstratora technologii wieży, jest kadłub czołgu Leopard 2A4 z pewnymi modyfikacjami w postaci dodatkowych modułów osłony hybrydowej StrikeShield, kamerami dla kierowcy itp.

Kolejnym problemem jest fakt że Rheinmetall nie dysponuje pełnymi prawami do konstrukcji skorupy i wieży czołgu Leopard 2. Innymi słowy, nie mogą produkować kadłubów szczególnie w nowszych konfiguracjach od wersji A5, A6 i A7, ani też modyfikować starszych kadłubów wersji od A1 do A4 do nowszych standardów.

Podobna sytuacja jest z wieżami, które nie mogą być przebudowywane przez Rheinmetall. Oczywiście tutaj problem rozwiązano opracowując własną wieżę. Logicznym krokiem dla Rheinmetall jest zatem opracowanie własnego kadłuba czołgowego dla swojego systemu wieżowego.

Oznacza to jednak że obecnie KF51 Panther nie jest projektem gotowym od produkcji seryjnej, system wieżowy musi przejść pełen cykl badań i testów, zostać dopracowany tak aby wyeliminować wszystkie możliwe problemy, których występowanie jest czymś naturalnym w wypadku nowych konstrukcji.

Podobna sytuacja będzie występowała w wypadku ewentualnie opracowanego nowego kadłuba. Oczywiście Rheinmetall może wykorzystać istniejące kadłuby czołgów Leopard 2A4, ale jest to rozwiązanie nieperspektywiczne i trudne w realizacji bo zależeć będzie od liczby dostępnych używanych kadłubów.

Co więcej problematyczna jest również modernizacja tych kadłubów, które nie mogą przekroczyć masy 60 ton. Choć z założenia KF51 ma mieć niższą masę, ale to znowu budzi wątpliwości jeżeli chodzi o poziom ochrony balistycznej jaki ten pojazd może zaoferować swojej załodze.

Biorąc pod uwagę powyższe czynniki, nie można traktować KF51 Panther jako realistycznej opcji którą można zrealizować w perspektywie krótko i średnio terminowej, jeżeli już to tylko jako perspektywę długo terminową.

Oznacza to że KF51 może być gotowy do produkcji w perspektywie co najmniej 5-10 lat, i tak należy traktować ofertę firmy Rheinmetall, a więc próbę zdobycia rynku ukraińskiego już po wojnie. Być może w grę wchodzą także kwestie polityczne.

Innymi słowy Ukraina wyraża zainteresowanie, aby zabezpieczyć serwis oraz logistykę dla czołgów Leopard 2 ze strony Niemiec, oraz gwarancje dostaw tego typu sprzętu ze strony Niemiec, i być może ich ewentualną modernizację.

W każdym razie, na chwilę obecną nie należy traktować KF51 Panther jako sprzętu gotowego do służby w warunkach wojennych, dopracowanego i niezawodnego na tyle, aby samemu nie stanowić zagrożenia dla żołnierzy go obsługujących.