Kurska kontrofensywa w kotle?

O sprawie informują niektóre nieoficjalne źródła ukraińskie, a także rosyjskie. Przypomnijmy, że siły ukraińskie wkroczyły do obwodu kurskiego 6 sierpnia 2024 roku. Ukraińcy zdołali stosunkowo łatwo przebić się przez rosyjskie linie obrony i zająć terytorium o powierzchni około 1200 kilometrów kwadratowych, w tym kilkadziesiąt wsi i niewielkie miasto Sudża.

Ukraińcy skupili się następnie między innymi na niszczeniu przepraw na rzece Sejm i napieraniu od wschodu i zachodu na fragment rosyjskiego terytorium ograniczonego: od południa i zachodu terytorium ukraińskim, od wschodu terytorium zajętym w obwodzie kurskim przez wojska ukraińskie, a od północy wspomnianą rzeką. Wydawało się, że prędzej czy później siły rosyjskie na tym ograniczonym terenie będą musiały się poddać albo przy wielkich stratach wycofać się na północ przez rzekę Sejm.

Tak się jednak nie stało. Z kolei 10 września nastąpił rosyjski kontratak. Pułk rosyjskich wojsk powietrzno-desantowych (WDW) i brygada piechoty morskiej zdołały wedrzeć się między ukraińskie pozycje a rzekę Sejm w rejonie miejscowości Koroniewo, skąd Ukraińcy zostali zepchnięci na wschód. W ostatnich dniach Rosjanie zdołali spychać przeciwnika na wschód jeszcze dalej wyzwalając około 20 proc. zdobytego wcześniej terytorium obwodu kurskiego.

W ostatnich dniach wydaje się jednak, że inicjatywa pod Kurskiem znowu wraca w ręce Ukraińców. Już 11 września rozpoczęli oni natarcie od południa na obszar wcześniej ograniczony przez pozycje ukraińskie i rzekę Sejm. Wojsko ukraińskie po raz kolejny zaatakowało więc w miejscu, w którym wcześniej nie prowadzono walk i nie naciskano na przeciwnika.

Zgodnie z pojawiającymi się informacjami nowe uderzenie posuwa się naprzód w kierunku północnym i północno-wschodnim. Tym samym Ukraińcy wchodzą na tyły sił rosyjskich, które jeszcze niedawno kontratakowały. Jednocześnie, być może z uwagi na zagrożone tyły, rosyjski napór na ukraińskie zdobycze osłabł. Wszystko pomimo przekierowania na kierunek kurski łącznie 38 tys. żołnierzy (dane wg ukraińskiego wywiadu) i osiągnięcia przez Rosjan teoretycznej przewagi liczebnej 5:1. Przekierowanie to można uznać za sukces gdyby nie to, że dokonano go kosztem sił operujących w Donbasie w tym na najważniejszym kierunku Pokrowska i doszło tam przez to do wyhamowania tempa rosyjskiego ataku. Ustabilizowanie tamtejszej sytuacji samo w sobie może być już uważane za sukces ataku na obwód kurski. Sukces może być jednak jeszcze większy.

Obecnie pojawiają się informacje, że 19 września siły ukraińskie wchodzące na tyły rosyjskiej kontrofensywy docierają do miasta Głuszkowo i rzeki Sejm. W praktyce oznaczałoby to rozcięcie terytorium dotąd utrzymywanego przez Rosjan na dwie połowy, a także zagrożenie odcięciem dużej części rosyjskich sił, które kontratakowały 10 września.

Źródła ukraińskie wspominają o możliwości wzięcia w kocioł nawet do 6 tysięcy ludzi, chociaż czasami mówi się o zaledwie tysiącu. Tak czy inaczej może dojść do powrotu do stanu sprzed rosyjskiego kontrataku, a nawet do likwidacji rosyjskiej strefy rejonie Głuszkowa, czyli strefy ograniczonej przez ukraiński stan posiadania i rzekę Sejm.

Wszystko jednak zależy od tego ile sił w rejonie posiadają Rosjanie i jakie tak naprawdę są tam siły ukraińskie. Jeżeli są jednak one dostateczne, wówczas możemy mieć do czynienia ze stworzeniem największego kotła w tej wojnie i kolumn rosyjskich żołnierzy maszerujących do niewoli.