„Każdy żołnierz będzie miał drona”. Driscoll i Budanow uczą się na wojnie

Odchodzący sędziwy gen. Keith Kellogg patrzył realistycznie na zagrożenie ze strony Rosji, więc w pełnej chaosu administracji Trumpa był dla Kijowa „punktem zaczepienia”. Wszelako im bardziej Kellogg brał Ukrainę w obronę tym mocniej spychano go na boczny tor negocjacji USA-Rosja-Ukraina. W międzyczasie coraz większą rolę odgrywał Steve Witkoff, jak pokazały podsłuchy w rozmowach między Rosjanami, bardzo spolegliwy wobec Kremla.

Duet Witkoff-Kellog przyćmiła nowa gwiazda administracji USA, czyli Dan Driscoll. Jak spekulują media Driscoll ma jedno zadanie - wydać rozkaz złożenia broni obu stronom konfliktu zbrojnego, co wydaje się karkołomnym zadaniem. Póki co, w toku afery podsłuchowej nad Dnieprem, obóz Wołodymyra Zełenskiego stał się bardziej spolegliwy do akceptacji „zgniłego” traktatu pokojowego z Rosją, ale im bardziej będzie działo się to na rosyjskich warunkach, tym większą słabość pokaże Waszyngton. Dynamika negocjacji pokojowych w tej fazie wygląda jakby to Kreml dyktował warunki kapitulacji za pośrednictwem USA, a nie Trump był pośrednikiem w układzie pokojowym. Takiej inflacji wizerunku – nawet za cenę zdjęcia w stylu Chambarlein’a ze świstkiem papieru z napisem „pokój” – Trump nie akceptuje, stąd do negocjacji dokooptowano Dana Driscolla, byłego oficera U.S. Army, prywatnie przyjaciela wiceprezydenta USA J.D. Vance’a.

Tak jak Trump „wyjął z kapelusza” Driscolla, tak Zełenski zaangażował do misji gen. Budanowa. Dlaczego? W Genewie propozycję traktatu pokojowego negocjowała delegacja z niepopularnym Andrijem Jermakiem, na czele, do którego zaufanie ma wyłącznie jedna osoba na świecie – sam Zełenski. Jermak jest w ukraińskiej opinii publicznej traktowany jako polityczny szwarccharakter, a pojawienie się „Ali Baby” w aferze podsłuchowej obniża jego wiarygodność w oczach Zachodu. Obecnie jedyną figurą w ukraińskiej polityce, która jest spoza układu Jermaka, ma dobre relacje z opozycją, a zarazem z Zełenskim, duże notowania zaufanie społecznego (jest drugi po gen. Załużnym, przed Zełenskim), a także „mir” w wojsku – jest właśnie gen. Kyryło Budanow. Do tego jako przewodzący wywiadowi wojskowemu posiada wrażliwą wiedzę na temat realiów wojny rosyjsko-ukraińskiej. Dlatego Kijów postawił na gen. Budanowa, by ten jak oficer z oficerem, dogadał się z Driscollem i pilnował ukraińskich spraw w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Sam Driscoll – podobnie jak Pete Hegseth – wywodzi się z młodszej generacji ex-wojskowych polityków Partii Republikańskich, którzy chcą dokonać zarówno politycznej jak i wojskowej rewolucji. Co prawda, nie rozumieją intencji Rosji, nie patrzą na nią realistycznie, ale faktycznie z wojny rosyjsko-ukraińskiej wyciągają wnioski. Dan Driscoll w ostatnim wywiadzie dla „Politico” stwierdził: „Każdy człowiek w wojnie będzie miał cyfrowe narzędzia. Wierzę, że każdy żołnierz armii USA będzie wyposażony w drona, z którym ruszy na pole bitwy. Każde dowództwo będzie miało anty-drony do obrony (…) Jeżeli leci na ciebie rój tysiąca dronów żaden ludzki umysł tego nie przeanalizuje. Nie wybierze celu. Dlatego są potrzebne cyfrowe narzędzia (AI)”. O ile USA jest określane jako sprzyjający Rosji negocjator, o tyle amerykańscy eksperci chcą poznać nowoczesne pole walki z ukraińskich doświadczeń, uczyć się na nich i wdrażać w swoje szeregi.